Λατρεμένη μου καρέκλα!!

Σε μια επιδρομή στην «γνωστή» αποθήκη της πεθεράς μου, συνάντησα αυτή την καρέκλα.

Γνωστές οι καρέκλες αυτές ε;

Δεν υπήρχε σπίτι στην δεκαετία του 70 που να μην είχε τέτοιες καρέκλες. Το σχέδιο τους δεν είχε τίποτε το ιδιαίτερο, αλλά πραγματικά πλέον θεωρούνται κλασικές.

Η πεθερά μου έχει κάμποσες  κι όταν τις είδα στην αποθήκη έφριξα.
Τις θυμάμαι στην «σάλα» της γιαγιάς μου, στην τραπεζαρία της θείας μου, παντού.
Ήταν η καρέκλα «μάστιγα» που λέει κι ο Πανταζής.

Έψαχνα κάτι για να διακοσμήσω μια γωνιά στο γραφείο μου. Σκεφτόμουν ένα τραπεζάκι  ή κάτι παρόμοιο.

Εκείνη τη χρονική περίοδο χρησιμοποιούσα πολύ την τεχνική χαρτοπετσέτας (decoupage) και μου φάνηκε καλή ιδέα να το εφαρμόσω στην καρέκλα.

Πήρα λοιπόν μια καρέκλα για να το δοκιμάσω αρχικά  και να δω εάν το αποτέλεσμα θα ήταν όμορφο.

Αυτά ήταν τα βήματα που ακολούθησα:

Βήμα πρώτο: Χρησιμοποίησα  ειδικό  χημικό υγρό,αφαίρεσης χρώματος, που ως στόχο έχει να φουσκώσει το αρχικό χρώμα του επίπλου και να βγει πιο εύκολα. Την πέρασα ολόκληρη με ένα πινέλο με αυτό το υλικό και την άφησα δύο ημέρες έξω για να ποτίσει καλά στη μπογιά.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Το υλικό μυρίζει άσχημα, είναι απαραίτητη η χρήση μάσκας. Είναι επίσης, ιδιαίτερα τοξικό οπότε είναι σημαντικό να φοράμε γάντια. Τέλος, όπου στάζει διαβρώνει, οπότε στο πάτωμα να υπάρχει χοντρό νάιλον.

Βήμα Δεύτερο: Δυο μέρες μετά χρησιμοποιώντας μια σπάτουλα έξυσα το χρώμα. Δεν ήταν εύκολα διαδικασία. Το  πρώτο στρώμα του χρώματος  ήταν δύσκολο να ξυθεί και ουσιαστικά έφυγε μόνο ένα μέρος του λούστρου, που είναι και το πιο δύσκολο. Οι πολλές λεπτομέρειες ή οι γωνίες δεν καθαρίζουν σε αυτή τη φάση και βέβαια δεν καθαρίζει βαθιά το ξύλο.

Βήμα Τρίτο: Στη συνέχεια  χρησιμοποίησα τα  τριβεία. Έχουμε δύο ένα μικρότερο μακρόστενο και ένα μεγάλο και πιο δυνατό στρόγγυλο. Τα τριβεία καθάρισαν βαθιά το ξύλο   αλλά και πάλι στις γωνίες που δεν ήταν δυνατό να δουλέψουν τα τριβεία,  φρόντισα να ξύσω με το γυαλόχαρτο. Εάν δεν έχετε τριβείο, θα πρέπει να το κάνετε με το χέρι χρησιμοποιώντας γυαλόχαρτο. Είναι περισσότερο χρονοβόρο, (και πονάει το χέρι) αλλά το αποτέλεσμα θα είναι περίπου, το  ίδιο.

Βήμα Τέταρτο: Όταν το ξύλο έμεινε όσο πιο καθαρό γινόταν την έβαψα άσπρη. Δεν χρησιμοποίησα παχύ χρώμα αλλά ελαφρύ υδροδιαλυτό, έτσι ώστε απλά να δημιουργήσω μια πιο φωτεινή βάση.

Βήμα Πέμπτο: Μετά από περίπου δύο ημέρες από το βάψιμο κι αφού είχε στεγνώσει καλά, χρησιμοποίησα την τεχνική χαρτοπετσέτας με το σχέδιο που είχα επιλέξει.

Το αποτέλεσμα είναι αυτό:

Μια υπέροχη   και πολύ ιδιαίτερη ξύλινη καρέκλα.

Το σχέδιο μου είναι σιγά-σιγά να τις φτιάξω όλες,  με διαφορετικά σχέδια χαρτοπετσετών και να τις βάλω γύρω από το στρογγυλό, λευκό, ξύλινο τραπέζι που πρόσφατα μάζεψα από τα σκουπίδια και πρόκειται σύντομα να μεταποιήσω.

Φαντάζομαι μια μικρή ιδιαίτερη χαρούμενη τραπεζαρία , τελείως μα τελείως country.

Θα δούμε…..

Πάντως μέχρι τότε, η όμορφη καρέκλα μου κοσμεί την γωνιά του γραφείου/εργαστηρίου μου και πραγματικά… την λατρεύω!!!

   Πραγματικό στολίδι.....

                                                                                          Κατερίνα