Όλα τα όμορφα πράγματα...

Πρωινό Σαββάτου και τα ζωντόβολα, ντυμένα στολισμένα, εξαφανίστηκαν μαζί με το μπαμπά τους σε μια βάφτιση…Εγώ είμαι λίγο αδιάθετη και δεν θα ακολουθήσω την ομάδα..χε χε

Το σπίτι όλο δικό μου  και απόλυτη ησυχία παντού…γιούπιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι

Από τότε που έγινα μαμά οι λιγοστές μοναχικές στιγμές μου είναι ανεκτίμητες!!!

Ο αχνιστός καφές μου με περίμενε στην λατρεμένη αυτή κούπα, που μου χάρισε η αδερφή μου…η Φραουλίτσα… http://fraulitsasworld.blogspot.com/  
Είναι βέβαια Trimar...Thank you sis!

Κοιτάζω γύρω μου όλα τα αγαπημένα καλοκαιρινά μου στολίδια. Όλα αυτά που θα μαζέψω σε λίγο για να στολίσω το σπίτι με νέα χρώματα…πιο γήινα, πιο φθινοπωρινά..

Όμως αυτό θα γίνει σιγά σιγά…τώρα θα μοιραστώ μαζί σας όλα αυτά τα μπιχλιμπίδια που  μαζί τους έρχεται και φεύγει το καλοκαίρι στο σπίτι μας….

Η τραπεζαρία με τα φωτεινά της χρώματα και τα κεριά.

Ενα μεγάλο κεραμίδι, πεσμένο από ένα σπιτακι που αγάπησα.Το έβαψα και το γέμισα με μικρούς θαλασσινούς θησαυρούς.Εφτιαξα και για τη Λίτσα ένα και το τίμησε!!

Η  μπακιρένια, λεκανίτσα της γιαγιάς, γεμάτη Λευκαδίτικες πέτρες,στο μπαλκόνι του γραφείου μου.

Αυτό το μεγάλο βάζο με τα κεριά και τα κοχύλια κοσμεί το μπαλκόνι μας, μαζί με αυτό το κρεμαστό  θαλασσινό mobile.
Ο δίσκος δίπλα είναι δημιούργημα του Πανταζή.
Εκείνος τον έφτιαξε με παλιά ξύλα, εγώ τον έβαψα (λευκό) και τον γέμισα με πολλά πολλά κεριά ( λατρεύω τα κεριά) και κοχύλια κι αστερίες....και  μια γλάστρα με τους αγαπημένους μου λυσίανθους ( λουλούδια που κρατούσα στο γάμο μου).

Εδώ είναι τα βάζα με τα καλοκαιρινά μας παιδικά ενθύμια. Ιδέα  που βρήκα στο blog της Songbird  και πραγματικά την λάτρεψα.

Γεμίσαμε λοιπόν τα βάζα με τα ενθύμια της ξεχασμένης σχεδόν παιδικής μας ηλικίας κι ήταν μια διαδικασία εξαιρετικά συγκινητικά και για τους δύο μας.

Ροζ κορδέλες για εμένα, γαλάζιες για τον Πανταζή.

Από πάνω ένα καλοκαιρινό στεφάνι που έφτιαξα με κομάτια υφάσματος και κοχύλια.Εφταξα τρία σε διαφορετικά χρώματα, ένα για τη μαμά κι ένα για την αδερφή μου...Της μαμάς νομίζω ήταν το πιο ωραίο αν κι η Λίτσα νομίζει ότι το δικό της είναι το πιο ωραίο....

Τέλος από κάτω κρέμονται πήλινες καρδούλες με το μονόγραμμα του καθενός μας.

Τα έφτιαξα βασισμένη σε μια ιδέα της Lisa Leonard, που βέβαια...χρησημοποιεί ασήμι!

Ενα λευκό κοράλι, κι ο αγαπημένος  μου αστερίας, κοσμούν την πιατέλα στο τραπέζι του σαλονιού. Η φίλη μου η Νεκταρία μας έκανε όλες( τις υπόλοιπες φίλες) να λατρέψουμε πριν από χρόνια τους αστερίες. Μας είπε μια ιστορία, που έκανε τα μικρά αυτά στολίδια πολύ ιδιαίτερα και για τις έξι κολητές.Μια ιστορία που μας ενώνει.Εμείς κι οι αστερίες μας....

Οι κεραμικοί αστερίες στη μέση λοιπόν είναι από τη βάφτιση του Αγγελου, έχουμε πολλούς και στολίζουν τα μπαλκόνια του σπιτιού μας.

Η πέτρα με την τρύπα βρέθηκε στη Λευκάδα..(που αλλού).Δεν ξέρω αν την τρύπα της, την έκανε άνθρωπος ή η φύση, ξέρω πως τις έδεσα κορδέλες από τις οποίες κρέμονται κοχύλια και  φαίνετε απίθανη...

Και τέλος τα μεγάλα κεραμικά κοχύλια, δώρα των γιων μου φέτος τον Αύγουστο στα γεννέθλια μου...
Είναι τα πιο αγαπημένα μου.Τα αγόρασαν από το Trimar...βέβαια. Πήγαν μαζί με το μπαμπά τους, και τα διάλεξαν μόνοι τους...ξέρουν τι αγαπάει η μαμά!

Ολα αυτά τα όμορφα πράγματα σιγά σιγά θα μαζευτούν και θα μπουν στα κουτιά τους...Θα περιμένουν εκεί, σιωπηλα κι αθόρυβα έναν  όλόκληρο Χειμώνα...και μια μέρα τα κουτιά θα ανοίξουν και θα γεμίσει και πάλι η ζωή μας δροσιά και λάμψη κι αλμύρα...και χρώματα καλοκαιριού!!
Μέχρι τότε...λοιπόν...

                                                              Κατερίνα