Το σώμα και η μνήμη του...

Αυτή η ανάρτηση δεν μπορεί παρά να αρχίσει με πολλά πολλά πολλά ευχαριστώ σε όλους τους φίλους αναγνώστες που με συγκίνησαν με όλες τις ζεστές ευχές τους....Σας ευχαριστώ  ειλικρινά.

Ποτέ μου δεν φαντάστηκα όταν δημιουργούσαμε αυτό το  Blogg ότι θα ήταν η αφορμή για την έναρξη μιας νέας ζωής...παράλληλης με αυτή που ζούμε!! Ένας νέος κόσμος ανοίχτηκε μπροστά μας και σε αυτό τον κόσμο υπάρχετε εσείς, αόρατοι και ταυτόχρονα αληθινοί, άγνωστοι και ταυτόχρονα φίλοι!!! 

Οι ευχές σας με ξάφνιασαν και με συγκίνησαν βαθιά.... Δέχτηκα και διαδικτυακά λουλούδια...

αυτές τις υπέροχες τουλίπες από την  γλυκιά μου Έφη!! Ευχαριστώ τόοοοσο πολύ!!!

Φέτος η γιορτή μου κράτησε ένα τριήμερο...Αναπάντεχο και γεμάτο.
Μέρες πριν δέχθηκα ένα δώρο  που με ξάφνιασε και μου έφερε δάκρυα!! Ήταν αυτός ο μικρός πίνακας.

Μου τον χάρισε ένας πολύ αγαπημένος φίλος,ο Ηλίας, που θυμόταν την συγκίνηση που ένιωσα όταν τον πρωτοείδα και απλά μου τον έφερε!!! Αυτό το κοριτσάκι μου φέρνει πραγματικά δάκρυα στα μάτια.

Τον στόλισα προς το παρόν στο περβάζι για να τον βλέπω κάθε φορά που κάθομαι στο τραπέζι...
Είναι  ζωγραφισμένος από την σύντροφο του  την Κέλλυ. Είναι καταπληκτική ζωγράφος και  φοβερά ταλαντούχα. Εδώ μπορείτε  να δείτε τα έργα της!

Το απόγευμα της Παρασκευής  το αγόρι ήρθε και με πήρε από τη δουλειά και πήγαμε μόνοι μας μια βόλτα στα μαγαζιά!
Βολτάραμε  σε μια κρύα και φωτεινή Θεσσαλονίκη που παλεύει να μπει στο Πνεύμα των Ημερών...
Το ίδιο και εμείς και σε αντίσταση όλων αγοράσαμε και φέτος τα κλασικά μας Αγγλικά μπισκότα από το Marks and Spencers...Κάθε χρόνο παίρνουμε μια τέτοια Χριστουγεννιάτικη συλλογή με μπισκότα....Κάθε χρονιά και διαφορετικό κουτί...Το φετινό είναι υπέροχο το λατρεύω...

Τα μπισκότα δε, γίνονται ανάρπαστα, όχι χωρίς λόγο αφού είναι καταπληκτικά.

Αγοράσαμε λοιπόν και  μια συσκευασία, Χριστουγεννιάτικου τσαγιού,

για να τα βουτάμε γιατί όπως είναι γνωστό το τσάι...θέλει το μπισκότο του!!...

Μετά βόλτα ως τη Sugarela για να αγοράσουμε λίγες από τις καταπληκτικές σοκολατένιες τρούφες

και ένα ζεστό ρόφημα σοκολάτας για το δρόμο... Υπέροχα!!

Στο σπίτι μας περίμεναν τα πιτσιρίκια με ένα πανέμορφο κουτί πάνω στο τραπέζι!!!

Έκπληξη του μπαμπά τους.
Το άνοιξα μέσα σε τρελό ενθουσιασμό για να βρω την απίστευτη αυτή κανάτα που θαύμαζα μόλις πριν τρεις ημέρες στην βιτρίνα της  "Παρουσίασης"...

Είναι ένα λατρεμένο κομμάτι από το σερβίτσιο που μας έκαναν δώρο οι γονείς μου, όταν παντρευτήκαμε.Τo Petit Fleur της Villeroy und Boch. Ένα σερβίτσιο υπέροχο, που η μαμά μου άρχισε να το αγοράζει κομμάτι κομμάτι από τα 15 μου χρόνια και το ολοκλήρωσε 10 χρόνια μετά....Απίστευτο;
Ο Πανταζής ξέρει την απόλυτη μανία που έχω με το συγκεκριμένο σερβίτσιο και όταν με είδε να θαυμάζω την  τσαγιέρα  βρήκε την ευκαιρία της γιορτής μου και  φρόντισε να το αγοράσει στα κρυφά...

Τι τυχερή που είμαι!!! 

Το βράδυ εξελίχθηκε ακόμη πιο ωραία όταν οι κολλητοί της Ανδροπαρέας μου τηλεφώνησαν για ευχές και με ενημέρωσαν ότι είναι σε ένα παραλιακό μπαράκι....Στις 23.30 τα παιδιά ήταν για ύπνο και εμείς στο Theros!!
H βραδιά εξελίχθηκε απίθανα. Ζωντανή μουσική, πολλές ευχές, πολύ χορό  και πολύ πολύ γέλιο...

Το τέλος γνωστό.Τα αγόρια να χοροπηδούν ευτυχισμένα....Αχ αυτά τα αγόρια...

Γυρίσαμε το ξημέρωμα σπίτι και το Σάββατο μας βρήκε νωχελικούς, να προσπαθούμε να προλάβουμε τα ψώνια.Το απογευματάκι ο Πανταζής αποφάσισε να μπει στην κουζίνα για να δημιουργήσει παρέα με το βιβλίο του αγαπημένου του Jamie Oliver, που του έκανε δώρο η Fraulitsa στα γενέθλια του.

Μαγείρεψε με μεγάλο ενθουσιασμό και όπως προστάζει ο Jamie, ανακάτεψε τη σαλάτα με τα χέρια.... νομίζω για αυτό του αρέσει τόσο ο Jamie, γιατί βάζει πάντα τα χέρια στο φαγητό!!

Το βράδυ πέρασε όμορφα με καλή παρέα και ωραίες γεύσεις...

Μπράβο σε όλους μας Πανταζή, Κατερίνα και...Jamie!! Το μενού είχε ντοματόσουπα,  μακαρονάδα με φρέσκια ντομάτα και  αντζούγια, Trifle με σμέουρα από τον κήπο μας

και βέβαια δοκιμάσαμε και τα πρώτα μελομακάρονα της χρονιάς που έφερε το γλυκό μου Μαράκι, και ήταν τέλεια!

Η τέλεια στιγμή της βραδιάς ο ανιψιός μου που έπεσε τρέχοντας στην αγκαλιά μου με ένα μικρό μπουκετάκι με ίριδες...

Τώρα απολαμβάνω τις αναμνήσεις ενός ωραίου Σαββατοκύριακου που τα είχε όλα.
Έχουν έρθει οι φίλοι των παιδιών και παίζουν κρυφτό μέσα στο σπίτι και οι φωνές τους είναι παντού...Βάζουν να τα φυλάει συνέχεια ο Γιώργος και νομίζω πως το κάνουν γιατί γελάνε με την καρδιά τους όταν αρχίζει το μέτρημα με ρυθμό..."πέντε, δέκα, πεκαπέντε, είκοθικαιπέντε, τριάνταδεκαπέντε, φτού και βγαίνω"...χαμογελάω και εγώ κάτω από τα μουστάκια μου και απολαμβάνω το αγγλικό μου τσάι. Σε ένα πανέμορφο ποτήρι με γάτες, που σίγουρα θα λατρέψει η Maya.

Με ελάχιστη ζάχαρη και μια σταλιά γάλα....Γεύση γεμάτη αναμνήσεις της χώρας που αγάπησα. Ξεσηκώθηκαν αναμνήσεις και συναισθήματα και στιγμές...από μια και μόνο γουλιά! 

Επιβεβαιώνοντας για ακόμη μια φορά, την φράση που θα θυμάμαι για πάντα να λέει χαμογελώντας αινιγματικά η  καθηγήτρια μου Alida Gersie, πολλά

 χρόνια πριν: " Το σώμα κρατάει τις μνήμες..."

Φροντίζουμε λοιπόν, όσο περνάει από το χέρι μας να προσφέρουμε σε εμάς και τα πιτσιρίκια μας, θύμησες που όταν ξυπνούν, το σώμα μας να νιώθει συναισθήματα πλημμυρισμένα με τη χαρά από στιγμές, γεύσεις, συναισθήματα, αγγίγματα, που κάποτε μας είχαν κάνει ευτυχισμένους...

Τα χιονισμένα κουκουνάρια...

Τα στολίδια δεν τα κατεβάσαμε ακόμη από το πατάρι, όμως θέλουμε να μπούμε στο κλίμα των Χριστουγέννων...Είναι το μόνο που θα μας ανεβάσει την διάθεση, οπότε ζήτησα από τα παιδιά να "κατεβάσουν" λίγα κουκουνάρια....Πως γίνετε αυτό;  Όπως τινάζουν τις ελιές....

Η παραγωγή ήταν μεγάλη....

Μετά πήραμε συνθετικό χιόνι και ατλακόλ και τα παιδιά πέρασαν τέλεια "χιονίζοντας" τα κουκουνάρια.

 Έπιασαν το πινέλο και με προσήλωση μεγάλη πασάλειβαν τα κουκουνάρια και μετά τα βουτούσαν στο χιόνι.

Το απόγευμα πέρασε δημιουργικά, τα παιδιά το ευχαριστήθηκαν και το αποτέλεσμα ήταν  χαριτωμένο.

Ταυτόχρονα εγώ μάζεψα  κουκουνάρια από το  Έλατο  που είναι πιο μικρά και αφού τα άλειψα με κόλα, τα πασπάλισα με ασημόσκονη και σκόνη που μοιάζει με πάγο.

Αφού τελειώσαμε η μαμά έκανε το αγαπημένο της δηλαδή τα στόλισε και το σπίτι πήρε μια μυρωδιά από τις γιορτές που έρχονται!

Η κόλα στέγνωσε κι έγινε διάφανη και είναι  σαν λαμπερό στρώμα πάχνης.

Τώρα, είναι πια μαύρη νύχτα και κοιτάζω το τέλειο καινούριο μαξιλάρι πάνω στην πολυθρόνα...και το θαυμάζω!! Το αγόρασα πριν λίγες ημέρες από τα Sprinter Home και το λατρεύω, τόσο που νιώθω να με φωνάζει! 

Θα αράξω λοιπόν εκεί και θα απολαύσω κάτι που με χαλαρώνει πάντα! Αυτό ακριβώς  που δηλώνει και το μικρό γαλάζιο μαγνητάκι που διακοσμεί το ψυγείο μας...

και λέει τη μεγάλη αλήθεια για μια μαμά!! Για κάθε μαμά στο τέλος μιας τρελής ημέρα...τσιν τσιν...

Τα πουλάκια του Χειμώνα...

Ο καιρός μέρα με τη μέρα χαλάει και όλα τριγύρω αλλάζουν όψη. Τα λουλούδια που δεν αντέχουν τη βαρυχειμωνιά τα φροντίσαμε για να μην παγώσουν και μέσα σε όλα αυτά που πρέπει να φροντίσουμε  μέσα στο Χειμώνα είναι και τα πουλάκια. Δεν ξεχνάμε ποτέ τα πουλάκια.

Πάντα φτιάχναμε μικρά σπιτάκια για τα πουλιά και τα είχαμε στα διάφορα σπίτια που ζούσαμε κατά καιρούς. Είχαμε ένα μικρό σπιτάκι μέσα στο οποίο βάζαμε σποράκια και μετά περιμέναμε να τα δούμε να τα τρώνε και ο Άγγελος χοροπηδούσε από τη χαρά του, κοιτώντας τα πίσω από το τζάμι του παραθύρου.Να εδώ το πρώτο μας σπιτάκι 8 χρόνια πριν, δημιουργία του Πανταζή...

Είχε γίνει χώρος εστίασης για τα σπουργιτάκια της γειτονιάς...

Το να φροντίζουμε τα πουλιά της αυλής το Χειμώνα είναι πια απαραίτητο για εμάς, οπότε έχουμε τρία σπιτάκια πουλιών.

Το ένα είναι αγοραστό, και τα άλλα δύο τα φτιάξαμε μόνοι μας, ένα μάλιστα ο ίδιος ο Άγγελος. Δείτε εδώ την ανάρτηση  για αυτή του την κατασκευή.

Αγοράζουμε διαφόρων λογιών σποράκια, τα οποία είναι πολύ φθηνά. Γεμίζουμε τα σπιτάκια και μετά καθόμαστε σε μια απόσταση και παρακολουθούμε το πάρτι!! 

Μετά το φαγητό τρέχουν δίπλα στα πιατάκια των σκυλιών και κάνουν μπάνιο στο νερό τους...Απίστευτα χαριτωμένη εικόνα.

Δεν κοστίζει πραγματικά τίποτε να βάλει κανείς λίγα σποράκια και λίγο νεράκι στο μπαλκόνι για να έρχονται τα πουλάκια και να τρώνε.

Ένταξή εμείς έχουμε  αυλή και είναι πιο εύκολο αυτό αλλά και αν κανείς μένει σε σπίτι με μπαλκόνι μπορεί να έχει στο νου του τα πετούμενα του ουρανού. 
Η ξαδέλφη μου η Φανή μένει στο κέντρο της πόλης. Πιο κέντρο δεν γίνεται.Το μπαλκόνι της είναι μακρύ και στενό αλλά έχει από όλα. 

Λουλούδια, γλάστρες με όμορφα φυτά, διακοσμητικά...Έτσι λοιπόν πριν λίγα χρόνια μια δεκαοχτούρα αποφάσισε να κάνει το μπαλκόνι της Φανής σπίτι της και γέννησε τα αυγουλάκια της σε μια γλάστρα με ωραίο φρέσκο μαλακό χώμα!

Η Φανή τη φρόντιζε με σεβασμό γιατί ήταν πολύ καλή μανούλα κι όλη μέρα κλωσούσε τα αυγουλάκια της κι έτσι είχε το φρέσκο νεράκι και τα σποράκια της κάθε μέρα!!!

Η γιος της και ανιψιός μου ο Χάρης ήταν ευτυχισμένος παρακολουθώντας την εξέλιξη από το παράθυρο και βλέποντας τα αυγά να σπάνε και να μεγαλώνουν τα πουλάκια, τα οποία είχαν εξοικειωθεί πια και δεν έφευγαν ούτε όταν "οι άνθρωποι" έβγαιναν στο μπαλκόνι.

Ο Χάρης ήταν το μόνο παιδάκι  που είχε για κατοικίδια άγρια πουλιά...μεγάλο σουξέ στο νηπιαγωγείο !! 

Υπάρχει μια πολύ ωραία ιδέα όπου μπορεί κανείς να φροντίσει τα πουλάκια και να στολίσει και όμορφα το μπαλκονάκι τώρα που έρχονται και τα Χριστούγεννα. Είναι ένας εύκολος κι ωραίος τρόπος και μπορούν να συμμετέχουν και τα παιδιά. 

Λοιπόν, χρειαζόμαστε:

• Κουπ πατ
• αλουμινόχαρτο
• Λιωμένο φυτικό λίπος (φυτίνη)
• σποράκια κάθε λογής
• Κορδέλες

Ορίστε λοιπόν. 
Παίρνουμε κουπ πατ και τα τοποθετούμε πάνω σε ένα αλουμινόχαρτο, το οποίο διπλώνουμε γύρω γύρω, για να μην  λερώσουμε. 

Έπειτα ρίχνουμε μέσα πόρους, μέχρι τη μέση.

Μετά ρίχνουμε μέσα λιωμένη φυτίνη και τοποθετούμε μια κορδέλα. 

Από πάνω ρίχνουμε κι άλλα σποράκια και γεμίζουμε  μέχρι πάνω. Ρίχνουμε ξανά λιωμένη φυτίνη και μετά έτσι όπως είναι το βάζουμε στην κατάψυξη.

Σε μία ώρα είναι έτοιμα.Τα βγάζουμε και πολύ προσεκτικά με ένα μαχαιράκι γύρω γύρω χωρίζουμε από τα τοιχώματα το παγωμένο λίπος.

Κι έτοιμα για κρέμασμα!!!

Πανέμορφα στολιδάκια..."πουλίσιες λιχουδιές" που λένε και τα παιδιά που εμείς τα κρεμάμε στα δέντρα και γίνεται μεγάλος χαμός.
Ορμάνε όλα μαζί και χοροπηδάνε και συζητάνε....μεγάλη φλυαρία!! 

Μπορεί κανείς να κάνει στολιδάκια και να τα κρεμάσει σε ωραία ξερά κλαδάκια που έχει στολίσει στο μπαλκόνι του, σε ένα κουβά με χώμα ή άμμο για να μην πέφτουν από το βάρος.

Εύκολο...
Συχνά γκρινιάζουμε για τα πουλιά,  οτι μας βρομίζουν το μπαλκόνι και λερώνουν με τις κουτσουλιές και τα πούπουλα και τα σπόρια που πετάνε αλλά ένταξή...είναι Χριστούγεννα κι είναι Χειμώνας και τέλος πάντων όλα αυτά κάνουν τα παιδιά μας χαρούμενα....

Εμείς φέτος είχαμε διπλάσια χαρά γιατί μέσα σε ένα πουλόσπιτο...έγινε ένα θαύμα!! 

Στο πράσινο σπιτάκι ένα πουλάκι άφησε τα αυγά του!! Αυτό κι αν είναι έκπληξη...

Ο ενθουσιασμός των παιδιών χτύπησε κόκκινο και περιμένουμε τώρα τα γεννητούρια... 
                                                                       Κατερίνα Πανταζής