Εραστές του Σαββατοκύριακου...Μικρή μας οικογένεια!!

Διαβασαμε στο blogg  της Zoe, μια λέξη που μας "κάνει".  Weekender! Μέσα μας χτύπησε ένα καμπανάκι γιατί αυτό είμαστε κι οι δύο φανατικοί Weekenders. Όλη την εβδομάδα φτιάχνουμε σχέδια και όνειρα και προγραμματισμούς για το τι θα πρωτοκάνουμε το Σαββατοκύριακο!!
Αχ λατρεμένα  μικρά μας, Σαββατοκύριακα....

Πριν δύο χρόνια σε ένα site είχαμε διαβάσει ένα άρθρο για την δημιουργική απασχοληση των παιδιών. Ηταν ένα  άρθρο που μας ενέπνευσε γιατί σε αυτό βασιστήκαμε και δημιουργήσαμε διάφορες διαδικασίες  και τελετουργικά που μας βοηθούν πολύ πολύ και στην καθημερινότητα αλλά και στο να δημιουργούμε ημέρες πιο ιδιαίτερες.
Οπως για παράδειγμα η "εβδομάδα της χαράς" , όπου κάθε χρόνο τον Ιούλιο, παίρνω( Κατερίνα) μια εβδομάδα άδεια για να είμαστε μαζί, με τα παιδιά.
Βγάζουμε ένα προγραμματάκι για όλα αυτά που θέλουμε να χωρέσουμε μέσα σε αυτή την εβδομάδα, από γεύσεις, εξόδους, βόλτες, παιχνίδια κι ότι άλλο θέλουμε και το εντάσουμε μέσα σε αυτή την εβδομάδα, όπου είναι εξαιρετικά αφιερωμένη σε εκείνους και μονο....
Εχουμε "ξεπατικώσει", πολλά ενδιαφέροντα και ένα από αυτά θέλαμε εδώ και καιρό να το εντάξουμε σε ένα Σαββατοκύριακο.

Στο άρθρο μιλούσε για τις παιδικές αναμνήσεις των γονιών. "Θυμηθείτε τι σας έκανε χαρούμενους ως παιδιά και ζήστε ξανά μαζί με τα παιδιά σας.."    
Το μυαλό άρχισε να ανασύρει μνήμες, εικόνες, γέλια...

Υπάρχει κάτι που εγώ (Κατερίνα) το ζούσα πολύ συχνά όταν πηγαίναμε στη γιαγιά και μαζευόμασταν όλα τα εγγόνια μαζί...Η στρωματσάδα! Τι χαρά αξέχαστη....
Το να κοιμηθούμε όλοι μαζί στο πάτωμα ήταν προνόμιο μόνο των παιδιών...έτσι το βλέπαμε και η γιαγιά η καημένη μας έστρωνε κάτω όλους μαζί και χαχανίζαμε για ώρες πριν μας πάρει ο ύπνος αποκαμωμένους....Στρωματσάδα λοιπόν!!
Υπάρχουν φορές που θέλουμε να κάνουμε πράγματα κι είναι τόση η κούραση που λες "που να ξεσηκωθώ τώρα, ένα Σαββατοκύριακο έχω για να ξεκουραστώ , δεν θέλω ανακατωσούρα, το σπίτι θα γίνει άνω κάτω". Τα κανονικά δηλαδή κι η αλήθεια είναι πως δεν είναι όλες οι ημέρες το ίδιο.Κάποιες φορές η κούραση και η αντίδραση στο να κάνουμε οτιδήποτε μας παραλύουν!

Ετσι αποφασίσαμε αυτό το Σαββατοκύριακο να κάνουμε την υπέρβαση και να κοιμηθούμε όλοι μαζί στρωματσάδα στο σαλόνι.... Τα παιδιά δεν το ήξεραν ήταν έκπληξη.
Το Σαββατοκύριακο αρχίζει από το βράδυ της Παρασκευής οπότε, νοικιάσαμε την ταινία "Λύκος", που είχε ελάχιστα λόγια (χωρίς Ελληνική μετάφραση) και  είχε ως θέμα τη συνάντηση ενός νεαρού αγοριού και την συναισθηματική του σχέση με μια ομάδα νεαρών λύκων.
Η βραδυά ήταν Μεξικάνικη, με πιτούλες για burritos με ψιλοκομένα φρέσκα λαχανικά, κοματάκια κρέατος, γιαούρτι και σαλτσούλα πικάντικη. 
Κεράκια αναμένα, τζάκι και όλοι μαζί στο χαλί, να  φτιάχνει ο καθένας την γεύση που ήθελε.

Φάγαμε σαν βόες... 

Μετά αρχίσαμε να μεταφέρουμε τα στρώματα στο σαλόνι...(μας βγήκε η μέση).Ο ενθουσιασμός χτύπησε κόκκινο μόλις αντιλήφθηκαν τι πρόκειται να γίνει...Φωνές και αλλαλαγμοί!!
Ηταν μια υπέροχη βραδυά. Πρωτόγνωρη  για όλους μας.

Όλοι μαζί ξαπλωμένοι, δίπλα στο τζάκι, να παρακολουθούμε αγκαλιά  ένα πραγματικά ωραίο έργο, με πολλά μηνύματα που ξεσήκωσε μέσα στο μυαλό τους πολλά ερωτηματικά..."Αφού οι λύκοι,είναι κακοί γιατί δεν  τρώνε το αγόρι;"...και πολύ συζήτηση ενδιάμεσα, για να λυθούν όλες αυτές οι ουσιώδης απορίες!
Το βράδυ μαγικό.Οταν το έργο τελείωσε κοιμόταν ήδη και οι τρεις (και ο μπαμπάς μαζί). Εκλεισα την τηλεόραση και το δωλάτιο έμεινε να φωτίζεται μόνο από τις φλόγες στο τζάκι. Ακουγα την φωτιά να τριζοβολάει και στο δωμάτιο να χοροπηδούν οι σκιές και σκέφτηκα "αυτή η στιγμή είναι  από αυτές που δεν θα ξεχάσω ποτέ..."

Την επόμενη ημέρα μας ξύπνησε  η αγωνία ενός τρελού ενθουσιασμού. Γαργαλητά και χαροπηδηχτά και γέλια, γέλια, γέλια....
Βρήκαν την ευκαιρία να παλέψουν, να κυλιστούν, να κάνουν όλα τα ακροβατικά τους...

Στη μέση του σαλονιού τα στρώματα και τα παπλώματα και το χάος. Κι αυτοί οι μικροί άνθρωποι τόσο χαρούμενοι με αυτή την κατάσταση της ανακατωσούρας.

Τόσο ήρεμοι με την αίσθηση της ασφάλειας και του χρόνου που είναι όλος δικός μας και μπορούμε να είμαστε με τις πυζάμες, και να χοροπηδάμε όλη μέρα....

Ετοιμάσαμε ένα συγκλονιστικό πρωινό!
Τα πρωινά του Σαββατοκύριακου είναι πάντα συγκλονιστικά και τα λατρεύουμε. Εγω έζησα σε ένα σπίτι που τα πρωινά είχαν μια αίγλη και μια μαγεία.Θυμάμαι την μαμά και τον μπαμπά να φτιάχνουν ιδιαίτερα πράγματα από λουκουμάδες, μέχρι λουκάνικα και να μπερδεύουν τις Αγγλικές, με τις Γερμανικές και τις Ελληνικές γεύσεις.
Μας θυμάμαι Σαββατοκύριακα γύρω από το τραπέζι  με τις πυζάμες ακόμη, να τρώμε πρωινό και να "χαζομιλάμε"( αυτά τα απλά λογάκια που είναι τόσο ανώδυνα και δεν σημαίνουν τίποτα) κι αυτές οι εικόνες είναι από τις πιο όμορφες και ζεστές που έχω από την οικογένεια μου....
Ετσι και τώρα.Τα παιδιά μας θέλουμε να έχουν τέτοιες ωραίες εικόνες.
Κάνουμε τα πάντα  μόνοι μας, από κρέπες, βάφλες, στραπατσάδες, μαρμελάδες, φρέσκους χυμούς...όλα φτιαγμένα από εμάς...εκτός από τη μία και μοναδικά αγαπημένη όλων μας....τη Nutella!!

Και μετά μαζευόμαστε γύρω από το τραπέζι και "χαζομιλάμε"...αναπαράγοντας τις εικόνες των παιδικών μου χρόνων...

Κι εκεί ακούγωντας το μαγικό μουρμουριτό, σαν να έρχεται από μακριά, είμαι μαζί τους, τους βλέπω να μιλούν να γελούν να πειράζονται και δεν ακούω τίποτε παρά μόνο τους χτύπους της καρδιάς μου...που χτυπάει γιατί υπάρχουν!!

                                                                     Κατερίνα