Το σώμα και η μνήμη του...

Αυτή η ανάρτηση δεν μπορεί παρά να αρχίσει με πολλά πολλά πολλά ευχαριστώ σε όλους τους φίλους αναγνώστες που με συγκίνησαν με όλες τις ζεστές ευχές τους....Σας ευχαριστώ  ειλικρινά.

Ποτέ μου δεν φαντάστηκα όταν δημιουργούσαμε αυτό το  Blogg ότι θα ήταν η αφορμή για την έναρξη μιας νέας ζωής...παράλληλης με αυτή που ζούμε!! Ένας νέος κόσμος ανοίχτηκε μπροστά μας και σε αυτό τον κόσμο υπάρχετε εσείς, αόρατοι και ταυτόχρονα αληθινοί, άγνωστοι και ταυτόχρονα φίλοι!!! 

Οι ευχές σας με ξάφνιασαν και με συγκίνησαν βαθιά.... Δέχτηκα και διαδικτυακά λουλούδια...

αυτές τις υπέροχες τουλίπες από την  γλυκιά μου Έφη!! Ευχαριστώ τόοοοσο πολύ!!!

Φέτος η γιορτή μου κράτησε ένα τριήμερο...Αναπάντεχο και γεμάτο.
Μέρες πριν δέχθηκα ένα δώρο  που με ξάφνιασε και μου έφερε δάκρυα!! Ήταν αυτός ο μικρός πίνακας.

Μου τον χάρισε ένας πολύ αγαπημένος φίλος,ο Ηλίας, που θυμόταν την συγκίνηση που ένιωσα όταν τον πρωτοείδα και απλά μου τον έφερε!!! Αυτό το κοριτσάκι μου φέρνει πραγματικά δάκρυα στα μάτια.

Τον στόλισα προς το παρόν στο περβάζι για να τον βλέπω κάθε φορά που κάθομαι στο τραπέζι...
Είναι  ζωγραφισμένος από την σύντροφο του  την Κέλλυ. Είναι καταπληκτική ζωγράφος και  φοβερά ταλαντούχα. Εδώ μπορείτε  να δείτε τα έργα της!

Το απόγευμα της Παρασκευής  το αγόρι ήρθε και με πήρε από τη δουλειά και πήγαμε μόνοι μας μια βόλτα στα μαγαζιά!
Βολτάραμε  σε μια κρύα και φωτεινή Θεσσαλονίκη που παλεύει να μπει στο Πνεύμα των Ημερών...
Το ίδιο και εμείς και σε αντίσταση όλων αγοράσαμε και φέτος τα κλασικά μας Αγγλικά μπισκότα από το Marks and Spencers...Κάθε χρόνο παίρνουμε μια τέτοια Χριστουγεννιάτικη συλλογή με μπισκότα....Κάθε χρονιά και διαφορετικό κουτί...Το φετινό είναι υπέροχο το λατρεύω...

Τα μπισκότα δε, γίνονται ανάρπαστα, όχι χωρίς λόγο αφού είναι καταπληκτικά.

Αγοράσαμε λοιπόν και  μια συσκευασία, Χριστουγεννιάτικου τσαγιού,

για να τα βουτάμε γιατί όπως είναι γνωστό το τσάι...θέλει το μπισκότο του!!...

Μετά βόλτα ως τη Sugarela για να αγοράσουμε λίγες από τις καταπληκτικές σοκολατένιες τρούφες

και ένα ζεστό ρόφημα σοκολάτας για το δρόμο... Υπέροχα!!

Στο σπίτι μας περίμεναν τα πιτσιρίκια με ένα πανέμορφο κουτί πάνω στο τραπέζι!!!

Έκπληξη του μπαμπά τους.
Το άνοιξα μέσα σε τρελό ενθουσιασμό για να βρω την απίστευτη αυτή κανάτα που θαύμαζα μόλις πριν τρεις ημέρες στην βιτρίνα της  "Παρουσίασης"...

Είναι ένα λατρεμένο κομμάτι από το σερβίτσιο που μας έκαναν δώρο οι γονείς μου, όταν παντρευτήκαμε.Τo Petit Fleur της Villeroy und Boch. Ένα σερβίτσιο υπέροχο, που η μαμά μου άρχισε να το αγοράζει κομμάτι κομμάτι από τα 15 μου χρόνια και το ολοκλήρωσε 10 χρόνια μετά....Απίστευτο;
Ο Πανταζής ξέρει την απόλυτη μανία που έχω με το συγκεκριμένο σερβίτσιο και όταν με είδε να θαυμάζω την  τσαγιέρα  βρήκε την ευκαιρία της γιορτής μου και  φρόντισε να το αγοράσει στα κρυφά...

Τι τυχερή που είμαι!!! 

Το βράδυ εξελίχθηκε ακόμη πιο ωραία όταν οι κολλητοί της Ανδροπαρέας μου τηλεφώνησαν για ευχές και με ενημέρωσαν ότι είναι σε ένα παραλιακό μπαράκι....Στις 23.30 τα παιδιά ήταν για ύπνο και εμείς στο Theros!!
H βραδιά εξελίχθηκε απίθανα. Ζωντανή μουσική, πολλές ευχές, πολύ χορό  και πολύ πολύ γέλιο...

Το τέλος γνωστό.Τα αγόρια να χοροπηδούν ευτυχισμένα....Αχ αυτά τα αγόρια...

Γυρίσαμε το ξημέρωμα σπίτι και το Σάββατο μας βρήκε νωχελικούς, να προσπαθούμε να προλάβουμε τα ψώνια.Το απογευματάκι ο Πανταζής αποφάσισε να μπει στην κουζίνα για να δημιουργήσει παρέα με το βιβλίο του αγαπημένου του Jamie Oliver, που του έκανε δώρο η Fraulitsa στα γενέθλια του.

Μαγείρεψε με μεγάλο ενθουσιασμό και όπως προστάζει ο Jamie, ανακάτεψε τη σαλάτα με τα χέρια.... νομίζω για αυτό του αρέσει τόσο ο Jamie, γιατί βάζει πάντα τα χέρια στο φαγητό!!

Το βράδυ πέρασε όμορφα με καλή παρέα και ωραίες γεύσεις...

Μπράβο σε όλους μας Πανταζή, Κατερίνα και...Jamie!! Το μενού είχε ντοματόσουπα,  μακαρονάδα με φρέσκια ντομάτα και  αντζούγια, Trifle με σμέουρα από τον κήπο μας

και βέβαια δοκιμάσαμε και τα πρώτα μελομακάρονα της χρονιάς που έφερε το γλυκό μου Μαράκι, και ήταν τέλεια!

Η τέλεια στιγμή της βραδιάς ο ανιψιός μου που έπεσε τρέχοντας στην αγκαλιά μου με ένα μικρό μπουκετάκι με ίριδες...

Τώρα απολαμβάνω τις αναμνήσεις ενός ωραίου Σαββατοκύριακου που τα είχε όλα.
Έχουν έρθει οι φίλοι των παιδιών και παίζουν κρυφτό μέσα στο σπίτι και οι φωνές τους είναι παντού...Βάζουν να τα φυλάει συνέχεια ο Γιώργος και νομίζω πως το κάνουν γιατί γελάνε με την καρδιά τους όταν αρχίζει το μέτρημα με ρυθμό..."πέντε, δέκα, πεκαπέντε, είκοθικαιπέντε, τριάνταδεκαπέντε, φτού και βγαίνω"...χαμογελάω και εγώ κάτω από τα μουστάκια μου και απολαμβάνω το αγγλικό μου τσάι. Σε ένα πανέμορφο ποτήρι με γάτες, που σίγουρα θα λατρέψει η Maya.

Με ελάχιστη ζάχαρη και μια σταλιά γάλα....Γεύση γεμάτη αναμνήσεις της χώρας που αγάπησα. Ξεσηκώθηκαν αναμνήσεις και συναισθήματα και στιγμές...από μια και μόνο γουλιά! 

Επιβεβαιώνοντας για ακόμη μια φορά, την φράση που θα θυμάμαι για πάντα να λέει χαμογελώντας αινιγματικά η  καθηγήτρια μου Alida Gersie, πολλά

 χρόνια πριν: " Το σώμα κρατάει τις μνήμες..."

Φροντίζουμε λοιπόν, όσο περνάει από το χέρι μας να προσφέρουμε σε εμάς και τα πιτσιρίκια μας, θύμησες που όταν ξυπνούν, το σώμα μας να νιώθει συναισθήματα πλημμυρισμένα με τη χαρά από στιγμές, γεύσεις, συναισθήματα, αγγίγματα, που κάποτε μας είχαν κάνει ευτυχισμένους...