Το Γράμμα στον Άγιο παππούλη και τα κουδουνάκια...

Οι μέρες κυλούν με γρήγορους ρυθμούς...Τρέχουμε να προλάβουμε μιας και σε τρεις ημέρες φεύγουμε οικογενειακώς για να ταξιδέψουμε μέχρι τη Γερμανία και να κάνουμε Χριστούγεννα με τη γιαγιά και τον παππού...Η χαρά μου μεγάλη γιατί έχω να δω τους γονείς μου πολύ καιρό...περισσότερο από κάθε άλλη φορά! Τα παιδιά είναι το ίδιο ξετρελαμένα, όσο για τον Πανταζή...εκείνος ουσιαστικά μας ξεσήκωσε...λατρεύει αυτό το ταξίδι!! Θα πάμε οδικώς...δυο μέρες στο δρόμο, θα μπούμε στο αμάξι και όλα θα μείνουν πίσω, έστω για δέκα ημέρες....

Οπότε πρέπει όλα να γίνουν γρήγορα για να προλάβουμε... Η ημέρα σήμερα ήταν αφιερωμένη στον κήπο. 

Κρέμασα τροφές για τα πουλιά στα δέντρα και αστεράκια... Η αυλή έβαλε κι αυτή  τα γιορτινά της.

Μάζεψα  καρπούς αγριοτριανταφυλλιάς για να φτιάξω  μικρά στεφάνια.

 
Γίνονται πολύ εύκολα με σύρμα και μετά τους δίνω ότι σχήμα θέλω.

Αργότερα φτιάξαμε με τα παιδιά ένα στολιδάκι με κουδούνια. Τα κουδούνια που δηλώνουν την πίστη μας, στο θαύμα των Χριστουγέννων.

Γίνονται με τον ίδιο τρόπο.Κουδουνάκια αγορασμένα με το κομμάτι και σύρμα.Τα περνάμε σφιχτά στο σύρμα και γίνονται ένα πανέμορφο μικρό ή μεγάλο στεφάνι...

Κι ύστερα ήρθε η νύχτα και γράψαμε τα γράμματα στον Άγιο Βασίλη...Υπέροχη βραδιά κάθε χρόνο. Χριστουγεννιάτικος Sinatra, μπισκοτάκια, φωτάκια και κέφι...

 

Το πρώτο του γράμμα στον Άγιο το έστειλε ο Άγγελος  ενός έτους...το έγραψα εγώ βέβαια και ακόμη το έχω!! Από τότε κάθε χρόνο στέλνουμε και λέω στέλνουμε γιατί γράφω και εγώ εννοείτε!!! Όσα γράμματα δεν του έγραψα ως παιδί τα γράφω τώρα!! 

Του ζητάω κάθε χρόνο το ίδιο και στέλνω ευχές σε αυτόν τον υπάλληλο του ταχυδρομείου που μπορεί να το διαβάσει...κάτι για να του φτιάξω τη μέρα. Με συγκινεί όταν έρχεται η απάντηση με ένα δωράκι και γράμμα απαντητικό από τον Άγιο Βασίλη...και τα παιδιά ξετρελαίνονται!

Φέτος η ατμόσφαιρα ήταν ιδιαίτερα συγκινησιακή....Αντιλήφθηκα ότι ο Άγγελος έβαλε στο φάκελο χρήματα, 30 ευρώ που είχε μαζέψει στα γενέθλια του. Στην ερώτηση μου, μου απάντησε ότι θέλει να στείλει τα χρήματα στον Άγιο για να μπορέσει να πάρει δώρα στα φτωχά παιδιά.... όταν του είπα ότι δεν μπορεί να στείλει τα χρήματα έβαλε τα κλάματα...και εγώ μαζί του! 

Αχ αυτά τα παιδιά...κάνουν απλό τον πολύπλοκο κόσμο μας....

Τον καθησύχασα, τον διαβεβαίωσα ότι ο Άγιος θα τα καταφέρει και φέτος και αποτελειώσαμε τα γράμματα και τις κάρτες σε φίλους, που στέλνουμε κάθε χρόνο!!

Μα, τα δάκρυα του έμειναν στα μάτια μου...

Τώρα τα αγόρια μου κοιμούνται ...και τα τρία!! Ρεμβάζω κοιτάζοντας τα κεράκια να καίνε στο μπαλκόνι πάνω σε ένα μεγάλο στολισμένο κλαδί...

Υπέροχα μελαγχολικό...

Το γράμμα είναι πάνω στο τραπέζι. Αύριο θα το ταχυδρομήσουμε. Γράφει με μεγάλα ανορθόγραφα κι  άτσαλα γράμματα:  "Άγιος Βασίλης Βόριος Πόλος"...

 

Είναι 9 κι ακόμη πιστεύει, σε πείσμα όλων των κολλητών του που λένε ότι δεν υπάρχει...

Εγώ μεγάλωσα χωρίς πίστη σε αυτόν τον παππούλη. Χωρίς αναμονή της γλυκιάς του επίσκεψης...Πρώτη του φορά με επισκέφτηκε στα πρώτα μου Χριστούγεννα ως μαμά....κι ύστερα απλά τον βρήκα στα μάτια των παιδιών μου!!

Νιώθω ευλογία γιατί, στο δικό μας σπίτι ακούμε όλοι το μικρό  κουδουνάκι...ελπίζω μόνο κι εύχομαι να το ακούμε για πολλά πολλά ακόμη χρόνια!!! Γιατί όχι...για μια ζωή...