Κούνιες κρεμασμένες από το ταβάνι!

Πριν ένα χρόνο κάναμε κάποιες αλλαγές στα δωμάτια των αγοριών. Η φαντασία και των δύο μας άρχισε να οργιάζει...τα παιδιά έκαναν σχέδια, εγώ τα  σκεφτόμουν και ο μπαμπάς τους...τα υλοποιούσε.
Οταν πρωτοέριξα την ιδέα για τις κούνιες στον Πανταζή βόγκηξε...
Συνήθως το κάνει αυτό όταν μου μπαίνουν ιδέες για κάτι ...ζόρικο!
Κι αυτό ήταν ζόρικο γιατί έπρεπε να τρυπήσει τα ταβάνια...Τελικά ενέδωσε και τα κατάφερε...βοήθησα κι εγώ που κρατούσα το κοντάρι της ηλεκτρικής στο σημείο που τρυπούσε, για να τοποθετήσει τα τσιγκέλια...χε χε

Το αποτέλεσμα ενθουσίασε τα αγόρια.

Περνούν κι οι δύο πολλές ώρες παίζοντας ή ρεμβάζοντας στις κούνιες τους...

Στην αρχή μόνο έπαιζαν ή έκαναν κούνια. Σιγά σιγά  τις  έκαναν τρόπος ζωής.

Εκεί διαβάζουν ή ακούν παραμύθια από το κασετόφωνο και βέβαια εκεί καθόμαστε αγκαλιά, τους διαβάζουμε παραμύθια και τους λέμε ιστορίες...

Τα δωμάτια τους απέκτησαν μια αίγλη κι έγιναν πόλος έλξης των φίλων τους....Οι κούνιες τους είναι μεγάλο προνόμιο....

...και εγώ απλά λατρεύω να τους κοιτάζω να στροβιλίζονται και να παλεύουν και να  κρέμονται σαν σταφύλια...κι άλλοτε να έχουν μαζί αυτές τις υπέροχες συντροφικές στιγμές που κουνιούνται και συζητούν ή διαβάζουν κάτι...πολύ πολύ σημαντικό, όπως η Ιστορία του Μόγλη ή Αστερίξ και Οβελίξ...

Η αγορά μιας τέτοιας κούνιας είναι φθηνή αφού το κόστος τους είναι σχετικά μικρό. Κόστισαν  9.90  και 19.90 αντίστοιχα.
Χρησιμοποιήθηκαν χοντρά ναυτικά σχοινιά και γάντζοι χοντροί για να αντέχουν το βάρος. Το κόστος τους επίσης μικρό αφού δεν κόστισαν περισσότερο από 10 ευρώ και για τις δύο κούνιες.
Το να τρυπήσει κανείς το ταβάνι του σπιτιού του...το καταλαβαίνουμε είναι μια ζόρικη απόφαση...όμως η ιδιαιτερότητα ενός τέτοιου δωματίου και η λάμψη στα μάτια των παιδιών... κάποιες φορές, μας κάνουν να ξεχνούμε τα "πρέπει".
Τολμήστε το...

                                                                                                                             Πανταζής Κατερίνα