Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012

Πασχαλινό κλαδί στον τοίχο...

Είναι γνωστή η τρέλα που έχω με τα υλικά της φύσης. Πολλές φορές βρίσκω σε βιβλία, περιοδικά ή στο internet όμορφες διακοσμητικές προτάσεις με κλαδιά. Οπότε πριν από ένα μήνα σε μια βόλτα που έκανα διαπίστωσα ότι κλαδεύουν τις μυγδαλιές στα γύρω χωράφια...Κι από τότε άρχισε αυτή η κατασκευή, που τελείωσε μόλις χθες. Είναι εξαιρετικά εύκολο και απλό, μόνο που η συλλογή των υλικών και η σκέψη του τι ακριβώς θα κρεμάσω ήταν αργή και σταδιακή...
Το σημαντικό ήταν να βρω τα σωστά κλαδιά, μετά  έφτιαξα δυο φωλίτσες με τα μικρά αυγουλάκια που είχαμε βρει στο σπιτάκι για τα πουλιά το φθινόπωρο, τα οποία όμως δεν άνοιξαν ποτέ...δεν ξέρουμε τι απέγινε η μαμά τους...Αφού περιμέναμε λοιπόν 4 μήνες αποφασίσαμε ότι δεν θα γυρίσει η μαμά κι έτσι τα πήρα εγώ πριν λίγες ημέρες για να τα προσθέσω στο decor... 


Τα τενεκεδάκια από τη βάφτιση του ανιψιού έγιναν οι τέλειες φωλιές....


Σιγά σιγά άρχισα να το στήνω στον τοίχο και να κρεμάω μικροαντικείμενα. Όπως αυτά τα μικρά γυάλινα αυγά που ταξίδεψαν από τη Γερμανία και τα έστειλε η μανούλα μου,


 ή η μπισκοτένια καρδιά, ναι μπισκότο είναι, που την έχω χρόνια και την έβαψα άσπρη για να ταιριάζει.


Τελευταία ημέρα έβγαλα   από τη γη, αγριολούλουδα μαζί με τους βολβούς τους και τα έβαλα στο νερό για να κρατηθούν φρέσκα. 


Κι άρχισε μια υπέροχη, άκρως θεραπευτική διαδικασία, όπου όλα σιγά σιγά βρήκαν το σημείο τους...









Το αποτέλεσμα είναι πραγματικά όμορφο...τουλάχιστον σε εμάς αρέσει πολύ. 

Έδωσε στην γωνιά μια πολύ ιδιαίτερη κι ανοιξιάτικη νότα δίπλα στο δώρο παράθυρο των αγαπημένων μου συναδέλφων με την καρδούλα  κατασκευή και δώρο της αδερφής μου. 


Από πάνω ο αγαπημένος μου πίνακας δώρο του μπαμπά του Πανταζή, μέγας λάτρης της ζωγραφικής τέχνης. Είναι φτιαγμένος από κολοκυθόσπορους και το καραβάκι το λένε  "Ελπίς". Είναι υπέροχος, θυμίζει καλοκαίρι και Ελλάδα!!


Το μικρό καδράκι με το κοριτσάκι το αγαπώ ιδιαίτερα και είναι δώρο του αγαπημένου μου  φίλου Ηλία και δημιουργία της συντρόφου του Κέλλυ που είναι ζωγράφος. Βρήκε και αυτό επιτέλους  τη θέση του.




Ένα κλαδί με την απλότητα της φύσης...λίγο παιχνιδιάρικο, γεμάτο  μικρές εκπλήξεις!







Τους βολβούς  τους βάζω το βραδάκι στο νερό για να διατηρηθούν περισσότερο.Τα βρύα αντέχουν  προς το παρόν αλλά αν δω και στεγνώνουν πολύ θα τα ψεκάσω με λίγο νερό.


Τα αγόρια το λάτρεψαν, παρόλο που είναι τόσο ρομαντικό και ίσως λίγο κοριτσίστικο κι εγώ το λάτρεψα περισσότερο από όλους...όχι μόνο γιατί είναι όμορφο, αλλά γιατί αυτά τα μικρά ξερά κλαδιά με  βοήθησαν να επικεντρωθώ, να χαθώ τελείως για λίγο  και να χαμογελάσω σε μια περίοδο που...χαμογελάμε όλο και πιο  σπάνια!!


            Ευχές πολλές για υπέροχες και δημιουργικές κατασκευές...                                                                                                                                                  Κατερίνα

Δευτέρα 26 Μαρτίου 2012

Our Happy Place!!!

Όσα χρόνια κι αν περάσουν, αυτή θα είναι μια από τις πιο ευτυχισμένες ημέρες της ζωή μας...
25η Μαρτίου, στην αμμουδιά της Επανωμής.
Τα είχε όλα. Μπακαλιάρο σκορδαλιά, κρασάκι, παιχνίδι, θάλασσα, ήλιο...κι  ακόμη, είχε ότι αγαπάμε περισσότερο στη ζωή...Τη φαμίλια μας!





















































                          
                Η ευτυχία δεν είναι  μόνο σε κάποιο εξωτικό ακριβό θέρετρο...Είναι εκεί, στην απλή αυτή πανέμορφη αμμουδιά, μια μέρα ηλιόλουστη, φωτεινή και χαρούμενη σαν τα πρόσωπα των παιδιών μας...
Με τον χαρταετό να πετάει ψηλά τα όνειρα μας και τον άνεμο να τα ταξιδεύει...
Με τον ήλιο να στραφταλίζει στη θάλασσα και τον Όλυμπο να ξεπροβάλει χιονισμένος πίσω από τα καθάρια σύννεφα...
Έτσι απλά...μια ημέρα γεμάτη Ελλάδα...
Καλημέρα....
                                                                                                                           Κατερίνα Πανταζής