...η σειρά σου, baby!!

Είδαμε τον Ήλιο κι είπαμε..."Στολίζουμε!"

Βγάλαμε από τα κουτιά όλα τα στολίδια και γέμισε το σπίτι μας λαγούς...ευτυχώς χωρίς πετραχήλια!!

Το πρώτο μας Παχαλινό στολίδι είναι κάθε χρόνο το ίδιο. 

Η φίλη μου η Μαγκνταλένα, ένα πλάσμα υπέροχο με τα πιο απίθανα μάτια στον κόσμο!! (πρέπει να τα δει κάποιος για να καταλάβει τι εννοώ)...είναι από την Πολωνία...ή μάλλον ήταν γιατί, μετά από είκοσι χρόνια στην Ελλάδα έγινε πόντια χε χε... 

Η "Μάγκντα" λοιπόν μου  είπε ότι στην Πολωνία γιορτάζουν τον ερχομό της Άνοιξης φυτεύοντας όσπρια σε κεσεδάκια και γεμίζουν  με αυτά, τα μπαλκόνια τους.

Οπότε έχει καθιερωθεί τα τελευταία χρόνια στο σπίτι μας και βάζουμε φακές μέσα στα αυγουλάκια... και πρασινίζουν πάντα μέσα στο Πάσχα! Μεγάλη χαρά το πρώτο κλωναράκι, όπως όταν είμασταν παιδιά....Περιμένουμε λοιπόν!!

Φτιάξαμε  πασχαλινές φωλίτσες με τα χόρτα που μαζέψαμε, πανεύκολη κατασκευή.

Βάλαμε μεμβράνη σε ένα βαθύ μπολ και τοποθετήσαμε εκεί χόρτα φτιάχνοντας ένα βαθούλωμα στο κέντρο. Ψεκάσαμε  με αραιωμένη ατλακόλ αφήσαμε να στεγνώσει....

κι έτοιμες οι φωλίτσες... 

Κάθε εποχή είναι ευκαιρία για νέες διακοσμητικές ιδέες...

Η αγαπημένη μου εποχή είναι αυτή που είναι μπροστά μου κι η Άνοιξη είναι ευκαιρία για ρομάντζο και χρώμα...Λαγοί, αυγά, λουλούδια, κότες...πρωταγωνιστές της Πασχαλινής διακόσμησης!!

Τα παιδιά είναι ξετρελαμένα, περιμένουν με αγωνία το λαγό!! Ναι στο σπίτι μας έρχεται ο λαγός κι αφήνει μικροπράγματα κάτω από τα δέντρα...από τρέλα άλλο τίποτα οι γονείς  ΚαΠα...Τον περιμένουμε λοιπόν κι έχουμε και δυο λαγούδια να τριγυρνούν στο σπίτι με ηλεκτρισμένα μπαλόνια για αυτιά!!

Η διάθεση ανεβαίνει με τέτοια μικροπράγματα...

Φτιάχνουμε ένα σωρό πραγματάκια με τα κλαδιά που έχουμε μαζέψει και θα σας τα δείξουμε σύντομα γιατί στολίζουμε την αυλή...όμως όσο κι αν στολίσουμε δεν μπορούμε να φτάσουμε την ίδια τη φύση με τη μαγεία της....

Οι ημέρες είναι γεμάτες.

Χιλιάδες πράγματα που πρέπει να γίνουν.Όλοι έχουν ανάγκες, που πρέπει να καλυφθούν.Καμιά φορά σκέφτομαι πως πριν 3 μήνες τα προλάβαινα όλα...τι ρυθμούς είχα;

Καμιά φορά ακόμη χάνομαι στο παρελθόν...και  χθες  βοήθησε,  το ότι έζησα μια βραδιά όνειρο!

Αποφασίσαμε με τον Πα, να κάνουμε δώρο στον Άγγελο μια βραδιά στο Μέγαρο Μουσικής μιας κι ήταν σολίστ ο δάσκαλος του... Ένας από τους δύο  έπρεπε να μείνει σπίτι με το Γιώργο και ρίξαμε κλήρο μιας κι οι δυο θέλαμε να πάμε σαν τρελοί! Κέρδισαααα.

Η γλυκιά μου Ανθούλα,  Α κορυφαίο!!! βιολί στην ΚΟΘ, μας προμήθευσε με εισιτήρια και  ζήσαμε μια Ιταλική βραδιά σκέτο όνειρο!

Ο Άγγελος ήταν εκστασιασμένος. Κάθε λίγο άνοιγε διάπλατα τα μάτια και μου ψιθύριζε..."όμποε, φαγκότο, άρπα..."

Στο διάλειμμα στα καμαρίνια συναντήθηκε με τον κύριο Ιgor, το δάσκαλο του, που ήταν σολίστ στο κλαρινέτο. Ήταν ευτυχισμένοι και οι δύο!! Ο μικρός γιατί είδε το δάσκαλο του να σολάρει κι έγινε τεράστιος στα μάτια του κι ο δάσκαλος γιατί είδε ένα μικρό μαθητή του να τον παρακολουθεί με λατρεία...

Από την άλλη εγώ, απόλαυσα ένα όνειρο χρόνων... Καθισμένη εκεί σε έναν υπέροχο χώρο με όλους αυτούς τους ήχους και το Σινεμά ο Παράδεισος να γεμίζει την αίθουσα και να την κάνει καράβι...

Φούσκωσε η καρδιά μου, "το μέσα μου" που έλεγε η γιαγιά μου...φούσκωσαν τα όνειρα μου...

Γυρίσαμε σπίτι εκστασιασμένοι, γεμάτοι ήχους,  οδήγησα σε μια φωτισμένη όμορφη πόλη και στο αμάξι ακούγαμε το "Julia" των Pavlov's dog...

Στο μυαλό μου ήταν όλα. 

Όλα εκείνα που ξυπνούν μέσα μας όταν ανοίγει κλεφτά το καπάκι με τα μαζεμένα όνειρα που κρατάμε ερμητικά κλειστό....κι ύστερα κάτι γίνεται και φουσκώνουν και ξεχειλίζουν  όλα στο μυαλό. Όνειρα, σχέδια και χρόνια που πέρασαν...

Αισθανόμουν σχεδόν υπνωτισμένη. 

Κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρέφτη  κι ύστερα τον Άγγελο που κοιμόταν αποκαμωμένος στο πίσω κάθισμα και σκέφτηκα με ένα πικρό χαμόγελο  "...η σειρά σου, baby"!!

                                                                                                                                  Κατερίνα