Το δωμάτιο του Ήλιου!

Ήταν το καλοκαίρι, όταν ο μικρός μας Ηλιος έγινε 4 χρονών κι άρχισε να ζητάει πράγματα που τον έκαναν να νιώθει πιο μεγάλος. Ηθελε το δωμάτιο του να μην είναι "μωλουδίθτικο" γιατί ένιωθε  κιόλας μεγάλος.

Έτσι άρχισε να ζητάει μεγάλο κρεββάτι σαν του αδερφού του που είχε ένα κλασσικό υπερυψωμένο κρεβάτι με σκάλα του ΙΚΕΑ. Αυτό που φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία.

Αυτό που άρεσε πάρα πολύ στο Γιώργο ήταν η σκάλα, όπου δεν χόρταινε να ανεβοκατεβαίνει. Επίσης ήθελε το κρεββάτι του να έχει συγκεκριμένο χαρακτήρα και κάποιου είδους οροφή. 

Εκείνη την εποχή τρελαινόταν για δεινόσαυρους, δράκους και τον Τόμας το τρένο του οποίου τη σειρά παρακολουθούσε φανατικά. Εμείς τον ρωτούσαμε συχνά πυκνά για το τι κρεββάτι θα του άρεσε και η απάντηση του ήταν τον Τόμας το τρένο. Μιας και δεν υπήρχε περίπτωση να αγοράσουμε καινούρια έπιπλα,  κάθισα και σκέφτηκα πως θα μπορούσα να φτιάξω ένα τέτοιο κρεββάτι.
Ο Άγγελος είχε επίσης πια μεγαλώσει και ήταν καιρός να περάσει από την περίοδο του νηπιαγωγείου στις ανάγκες ενός δωματίου μικρού μαθητή! Ήθελε βλέπεις γραφείο...και του έφτιαξα το γραφείο φορτηγό.

Οπότε το κρεββάτι του ήταν ότι έπρεπε για το Γιώργο. Όμως ήθελα να μετατραπεί σε κάτι νέο για να μην έχει ο Γιώργος την αίσθηση ότι πήρε ένα παλιό κρεββάτι του αδερφού του ( η κατάρα του μικρότερου).

Τότε σκέφτηκα να το επενδύσω με ξύλινα πλακάζ στα οποία θα ήταν ζωγραφισμένη η μορφή του Τόμας.

Αυτό θα περιελάμβανε και την καμπίνα του μηχανοδηγού η οποία ουσιαστικά θα ήταν μια υπερκατασκευή ακριβώς πάνω από το προσκέφαλο του.

Το σχέδιο το εμπνεύστηκα από μια εικόνα του Τόμας σε ένα από τα βιβλία με τις εικονογραφημένες ιστορίες του.Τις διαστάσεις τις μετέφερα αναλογικά από την εικόνα στα ξύλινα πλακαζ έτσι ώστε να ταιριάζουν και στις διαστάσεις του κρεβατιού. Σημαντική λεπτομέρεια η πόρτα που ανοίγει για να ανέβει ο μικρός στο κρεββάτι.

Ιδού το αποτέλεσμα. Ούτε εγώ ο ίδιος δεν πίστευα για το πόσο πιστό αντίγραφο ήταν.

Ταυτόχρονα μεταμορφώσαμε όλο το δωμάτιο. Βγήκαν όλα τα μπεμπέ στολίδια, το μικρό κρεβατάκι, η αλλαξιέρα...

Το  έβαψα μόνος μου με χρώματα που διαλέξαμε.Γαλάζιος ουρανός, πράσινο γρασίδι. Η Κατερίνα για δύο ημέρες ανεβασμένη σε μια σκάλα με ένα σφουγγάρι έφτιαχνε άσπρα σύννεφα. Να ταιριάζουν και με τις κουρτίνες του που είναι το ίδιο μοτίβο. 

Τα καρεκλάκια ήταν του Άγγελου. Είχαν αγοραστεί από το ΙΚΕΑ πριν 10 χρόνια και τα βάψαμε μόνοι μας.

Κρεμάστηκε και η κούνια και επιτέλους θα μπορούσε για πρώτη φορά να έχει και χαλί που ήταν το μεράκι του μιας κι επειδή είχε αλλεργία μέχρι τότε δεν είχε χαλί στο δωμάτιο του.

Κάτω από το κρεββάτι ο χώρος χωράει όλα του τα παιχνίδια κι έτσι έχει περισσότερο χώρο για να μπορεί να στήνει τα παιχνίδια του στο χαλί και να παίζει. 

Αγαπάει πολύ τα ερπετά τους δράκους και τους δεινόσαυρους και είναι σχεδόν μόνιμα στημένα στο κέντρο του δωματίου του.

Όταν του είπα ότι θα δείξουμε το δωμάτιο του στο blog, μου ζήτησε να δείξουμε τα αρκουδάκια του.Τα φιλαράκια του. Από τον Φερδινάντο τον ταύρο που του πήρε η γιαγιά Ζέτα και του  έχει τρέλα, μέχρι τον κροκόδειλο, την μαλακή μπάλα δώρο του νονού του και βέβαια το γαλάζιο πανί με κεφάλι σκύλου δώρο της γιαγιάς Μαρίας όταν γεννήθηκε και το αποχωρίζεται μόνο όταν είναι στο σχολείο...

Επίσης μου ζήτησε να δείξω το ποδοσφαιρικό του ημερολόγιο για το οποίο νιώθει πολύ περήφανος γιατί είναι ο ίδιος πρώτη μούρη,να τρέχει με τη γλώσσα έξω σαν  μεγάλος μπαλαδόρος.

Ο καθρέφτης, η κρεμάστρα και η κορνίζα μικρός πρίγκιπας είναι δώρα μιας καλής παιδικής  φίλης της Κατερίνας, στη γέννηση του.

Το αγαπημένο της όμως είναι αυτός ο πίνακας του Πινόκιο, ζωγραφισμένος από τη θεία της Νίκη, αδερφή της μαμάς της, πριν 10 χρόνια στη γέννηση του Άγγελου.

Του χρόνου ο μικρός μας θα πάει πρώτη Δημοτικού και ήδη παραπονιέται ότι το κρεββάτι είναι "για μπέμπηδες"...πάλι τα ίδια.Το καλοκαίρι με βλέπω να αλλάζω το κρεββάτι από Τόμας,  σε ποιος ξέρει τι...

Ελπίζω τουλάχιστον να είναι κάτι εύκολο και να πρέπει να αλλάξω μόνο το κρεββάτι!!Ας είναι,  θα το ξανακάνω με αντάλλαγμα το χαμόγελο του. Το χαμόγελο του  Ηλίου.

                                                                                                                     Πανταζής