Η βροχή όμως έχει πια άλλη υφή. Σήμερα όταν έπεσαν οι πρώτες στάλες, μύρισε βρεγμένη γη κι αυτό είναι σημάδι.Σημάδι οτι ακόμη κι αν βρέχει ο Χειμώνας τέλειωσε...τέλειωσε οριστικά!!
Οι ημέρες αυτές είναι παράξενες για εμένα. Κάνω πολλά πράγματα μαζί. Πιο πολλά από όσο αντέχω. Αυτός είναι και ο λόγος που έχω χαθεί...Δεν μου φτάνουν οι μέρες κι οι ώρες...αυτό μου δημιουργεί μια κούραση σωματική και συναισθηματική και δεν μπορώ να γράψω...Περνάω ημέρες στερημένης συγγραφικής δημιουργικότητας, μα όπως μου έμαθε η δασκάλα μου, όταν μπλοκάρω χρησιμοποιώ πυροδοτητές...! Όπως κάνουμε στη θεραπεία!!
Ο πυροδοτητής μου είναι πάντα αυτό το υπέροχο τραγούδι!! Μόλις το ακούω είναι σαν να ανάβει ένα φως εκεί μακριά κι εγώ αρχίζω απλά να προχωράω προς αυτό...Τι απόκτημα αυτός ο πυροδοτητής γλυκιά μου δασκάλα!
Στο σπίτι όλοι περιμένουμε την Μεγάλη Εβδομάδα.Τα παιδιά για να σταματήσουν τα σχολεία και εγώ για να έχω σπίτι τα παιδιά...Δυο ολόκληρες εβδομάδες μαζί τους. Αυτός είναι κι ο λόγος που είμαι τόσο πιεσμένη. Να τα τελειώσω όλα για να μπορώ να έχω χρόνο μόνο για εκείνους.
Από τώρα καταστρώνουμε σχέδια για το που θα πάμε και τι θα κάνουμε. Κάθε μέρα γυρνούν σπίτι και μετράνε μείον μία, σαν τους φαντάρους.
Η Μεγάλη Εβδομάδα είναι από τις πιο αγαπημένες μου μέσα στο χρόνο. Με πιάνει μια βαθιά μελαγχολία και μια αναπόληση στα παλιά, στα χρόνια που έφυγαν, σε ανθρώπους που δεν θα ξανασυναντήσω, σε μέρη που δεν θα ξαναπάω...στο χωριό, που θα μου θυμίζει για πάντα τα νιάτα μου, τα ξέγνοιαστα χρόνια μου, τότε που γυρνούσα στα σοκάκια μυρίζοντας τις πασχαλιές.
Τότε το Πάσχα σήμαινε παρέα και γλέντι, ευκαιρία για νεανικούς έρωτες και κρυφά ραντεβού. Ξαδέρφια και γιαγιά και παππού. Σήμαινε παλαβομάρες πάνω σε ξένες μηχανές και ξενύχτια και μαλώματα με τους γονείς. Σήμαινε επιστροφή στο σπίτι ξημερώματα, με τη γιαγιά να μας μπάζει κρυφά μην μας ακούσουν οι γονείς και μας κατσαδιάσουν. Κι άλλοτε καθόταν η καημενούλα στις 3 και 4 το πρωί και μας τηγάνιζε αυγά με χωριάτικα λουκάνικα...να στυλωθούμε, από τα "ξίδια που πίνετε, βρε πουλλλάκι μ".
Σήμαινε οτι θα μαζευόμασταν όλα τα ξαδέρφια θα καθόμασταν στην αυλή και θα μιλούσαμε ώρες...και θα γελούσαμε υστερικά...Ώρες!!! Τι λέγαμε; Απίθανα ασήμαντα πράγματα, υπέροχα απλοϊκά!!
Σήμαινε Επιτάφιο και λιτανεία στο στρατόπεδο και γύρω από το χωριό και κόρτε και χαζά χάχανα με τα φανταράκια...
Τώρα κάποια από τα φανταράκια είναι γιοι συμμαθητριών μου...
Χρόνια όμορφα, πασπαλισμένα με την ξεγνοιασιά και την αδιαφορία της άγουρης νιότης, που νομίζει ότι θα'ναι έτσι για πάντα...Αλίμονο, όλα αλλάζουν!!
Ήταν πριν δέκα χρόνια ακριβώς τέτοια εποχή που έφυγε η γιαγιά. Ήμουν έγκυος στον πρώτο μου γιο...κάποιος φεύγει, κάποιος έρχεται.
Έστειλα μήνυμα στη μαμά μου, "Μαμά μου, θα γίνεις γιαγιά" κι εκείνη έκλαιγε γοερά, γιατί μόλις είχε χάσει τη δική της, μαμά... Θυμάμαι που προχωρούσαμε όλοι μαζί για να την ξεπροβοδίσουμε και κοίταζα τις καθαρές πλυμένες αυλές και τους φρεσκοασβεστωμένους τοίχους.
Τα δέντρα γεμάτα μπουμπούκια και τα χωράφια καταπράσινα...Υπέροχη εικόνα. Με αυτή την υπέροχη εικόνα είπαμε αντίο στη γλυκιά μας γιαγιούλα...και το χωριό δεν ήταν ποτέ ξανά το ίδιο!
Το σπίτι δεν μύριζε πια αυγόφετες, μα ακόμη κι αν μύριζε δεν ήταν οι δικές της...
 |
| Γαρουφαλιές... |
Τώρα είμαι εγώ η μαμά κι είναι σειρά μου να φροντίσω για να γεμίσω με πλούσιες εικόνες, γεύσεις και μυρωδιές την μνήμη των παιδιών μου.
Ένα σακούλι άδειο κρατούν και το γεμίζουν με αναμνήσεις...πόσο υπέροχο είναι αυτό! Και εγώ, έχω την ευλογία να είμαι δίπλα τους και να τους παρακολουθώ, καθώς γίνονται συλλέκτες μνήμης και ζωής...Νιώθω ευθύνη, να συλλέξουν ότι πιο ουσιαστικό, ότι πιο χρήσιμο για τη ζωή τους και να νιώσουν την σημαντικότητα αυτών των ημερών.
Ημερών γεμάτων με θαύματα, με ελπίδα και πίστη.
Δεν είναι τα στολίσματα, τα λαγουδάκια και τα χρωματιστά αυγά.
Είναι κάτι πολύ περισσότερο, κάτι πολύ μεγαλύτερο αυτή η γιορτή.
Είναι η επαφή με τις ρίζες τους, με το παρελθόν τους...Πάσχα για εμένα πάντα σήμαινε και πάντα θα σημαίνει ένα πράγμα....επιστροφή...
Κατάνυξη, προσευχή, οικογένεια και ρίζες...Βαθιές, δυνατές και πάντα ζωντανές ρίζες!!
Κατερίνα
49 σχόλια:
Πολύ γλυκιά ανάμνηση (και ανάρτηση) καλή μου Κατερίνα!
Καλημερίζω και χτυπώ τα καμπανάκια στο μιγκέ σου, γκλιν γκλον!
Οι αναμνήσεις είναι αυτές που μας καθορίζουν...Καλήμέρα, σε ευχαριστώ που μοιράστηκες μαζί μας τα συναισθήματά σου, ξεκίνησε η μέρα μου με όμορφες εικόνες και λέξεις. Ένα μεγάλο μπράβο για τον τρόπο με τον οποίο μεγαλώνεις τα πιτσιρίκια σου. ♥
Κατερίνα μου κατάφερες για ακόμα μια φορά με τα ζεστά σου λόγια και το υπέροχο τραγούδι σου να ανοίξεις τις βρύσες και των ματιών μου αλλά και της ψυχής μου. Να πλημμυρίσουν τα μάτια μου δάκρυα και η ψυχή μου συναισθήματα. Σε ευχαριστώ για τις αναμνήσεις που μοιράστηκες μαζί μας τόσο απλόχερα. Να έχεις ένα Πάσχα όπως ακριβώς το φαντάζεσαι. Callie by Anthomeli.
να περασετε τελεια και να αλληλοχορταστείτε...μακαρι σε λιγα χρονια τα παιδια μας στις σκεψεις τους(και στα μπλογκ τους,χαχαχα)να καμαρωνουν για τις παιδικες τους αναμνησεις!!!!!!!!!!!!!!
Σήμερα ξύπνησα με μια μουντάδα, ψυχική εννοώ... Τώρα είναι δυστυχώς ακόμα πιο έντονη, πιο πυκνή...
Τόσο όμορφο αυτό το παρελθόν, αξεπέραστα όμορφο!
Καλημέρα Κατερινακι, σ'ευχαριστούμε που μοιράστηκες τις αναμνήσεις σου,μου θύμισες και μένα όμορφα πράγματα...Καλη κι ευλογημένη Μεγάλη Εβδιμάδα σου εύχομαι, να τη χαρείς με τους ανθρώπους σου.
και για μενα το πασχα ειναι ολα οσα περιγράφεις..δε μπορω να φανταστώ να πηγαινω καπου αλλου εκτός από το χωριουδάκι μου, παρέα με τους γονείς και τους συγγενεις μου!
συνέχισε το έργο σου κατερινάκι μου, γέμισε το σακούλι των παιδιών σου και θα ανταμοιφθείς!
μια παραπονιαρικη καλημέρα από ενα ευσυγκίνητο θωμάκι!
Κατερίνα μου, όταν διαβάζω τις αναρτήσεις σου και ειδικά την σημερινή, γαληνεύει η ψυχή μου.
Να είσαι καλά κορίτσι μου, που μοιράζεσαι μαζύ μας τόσο ωραίες αναμνήσεις.
καλημέρα και εύχομαι καλά να περάσετε στις διακοπές των παιδιών.
Καλημέρα Κατερίνα με συγκίνησες πολύ, ήρθαν στο μυαλό μου πολλές δικιές μου αναμνήσεις...απο εκείνα τα χρόνια...!!!!!!!
Εύχομαι να περάσετε καλά και να γεμίσεις το σακουλακι των παιδιών σου με πολλές πολλές αναμνήσεις και τις πιο όμορφες!
Φιλιά!!!
Καλημερες καλημερες.Καθε φορα με συγκινεις με αλλο τροπο.Μα σημερα αυτα τα μυγκε...Αναμνησεις ,αρωμα πασχαλιας,παλιες αγαπες που κρυφτηκαν σε σπηλιες αρχαιων παραδεισων.Αχ Κατερινα...Να εχεις ενα υπεροχο Πασχα,να βλεπεις χαρες απο τα γλυκα αγορια σου.Φιλια Ιωαννα
Αχ Κατερίνα μου!!! Οι αναμνήσεις σου πυροδότησαν τις δικές μου κι είμαι γεμάτη συγκίνηση. Πάνε 20 χρόνια που έφυγε η γιαγιάκα μας κι όμως... τελικά κάποιοι άνθρωποι και κάποιες αναμνήσεις σε καθορίζουν!!! Ονειρεύομαι να χαράξω στη μνήμη των ανιψιών μου απέραντη αγάπη και υπομονή γεμάτη με υπέροχες εικόνες, γεύσεις και μυρωδιές όπως έκανε η γιαγιά σ' εμάς... Καμμιά φορά σκέπτομαι μήπως είναι εγωϊστικό να θέλω να νιώθουν όλα αυτά όταν θα είμαι πια μακριά;;; Αλλά πάλι για μένα ακόμη είναι ένα γλυκό αποκούμπι σε δύσκολες στιγμές όλη εκείνη η αγάπη και το ζεστό χαμόγελο...ακόμα και το γλυκό μάλωμα!!! Να είσαι καλά και καλημέρα!
Καλό μου κορίτσι πόσο με συγκίνησες πάλι με τις περιγραφές και τις εικόνες σου...
Ο πυροδοτητής σου είναι ένα πραγματικά υπέροχο τραγούδι που έχει τη δύναμη να ταξιδεύει σε άλλους κόσμους...
Η τελευταία σου πρόταση συμπυκνώνει -τουλάχιστον για μένα- το νόημα του Πάσχα... Οι όμορφες και μυρωδάτες πασχαλιές που έχουν ξεφυτρώσει πια παντού, με κάνουν να το σκέφτομαι και με γεμίζουν ελπίδα... τα ανέμελα παιδικά μας χρόνια έχουν μπει στο θησαυροφυλάκιο της μνήμης, όμως ο υπέροχος γονεϊκός μας ρόλος θα ομορφύνει πολλά από τα χρόνια που θα έρθουν!
Φιλιά πολλά!
Κατερίνα μου, ο τρόπος που γράφεις είναι καταπληκτικός! Σ'ευχαριστούμε που μοιράστηκες μαζί μας τις υπέροχες αναμνήσεις σου! Να'σαι πάντα καλά και εύχομαι τα καλύτερα για σένα και την οικογένειά σου! Καλό Πάσχα να'χουμε με υγεία! Φιλάκια!
Μου θυμισες κι εμενα αναμνησεις απο το χωριο. Υπεροχες αναμνησεις :) Νιωθω ευλογημενη συχνα για το παρελθον μου!
Καλο Πασχα να εχετε!!
Καλημέρα Κατερίνα μου, με συγκίνησες με την ανάρτησή σου και με έβαλες σε σκέψεις και απολογισμούς...
Πάσχουμε από ένα άγχος τελειότητας. Αυτό δεν βοηθάει. Τα πιο αγαπημένα μας βιώματα έχουν τις ρίζες τους στην απλότητα, στην γνησιότητα, στο αληθινό! Εμείς τι κάνουμε για τα παιδιά μας? Οργανώνουμε την παραμικρή λεπτομέρεια ενός φορτωμένου προγράμματος, ώστε τα παιδιά μας να έχουν ωραίες αναμνήσεις! Αποτέλεσμα? Αντί να χαιρόμαστε την κάθε μέρα, μετράμε ανάποδα... Μήπως πρέπει πρώτα απ όλα να χαλαρώσουμε και να απολαύσουμε τις μικρές σημερινές στιγμές, χωρίς να τις "πλακώνουμε" κάτω από "πρέπει" και από "άλλοτε"?
Αχ κατερινάκι μα πως γίνεται κάθε φορα που σε διαβάζω να τρέχει ένα δάκρυ στο μάγουλο μου?? Ε μου λες?
με αγγίζουν τόσο πολύ τα λόγια σου. και ειδικά αυτό που είπες για το άδειο σακουλάκι των παιδιών και ότι πρέπει να το γεμίσουμε ήταν τόσο εύστοχο!
Μπραβο βρε κατερινιώ για άλλη μια φορά!
Τι όμορφα λόγια Κατερίνα μου! Πόσο μας λείπουν αυτά τα πρόσωπα της παιδικής μας ηλικίας!
Πόσο υπεύθυνοι είμαστε γι'αυτό το άδειο σακούλι! Νομίζω τα αγόρια σου είναι πολύ τυχερά, γιατί φροντίζετε να μην τους λείψουν όλες αυτές οι όμορφες αναμνήσεις!
Καλημέρα!
Καλημέρα Κατερίνα! Υπέροχο το κείμενο σου, με έκανες και πάλι να δακρύσω, εύχομαι οι επόμενες βδομάδες να είναι όπως τις φανταστήκατε και να γεμίσετε το σακουλάκι με ωραίες αναμνήσεις!
Και ας χαθείς και λίγο, δεν πειράζει, όλα μέσα στο πρόγραμμα είναι!
Καλή συνέχεια!
Κατερινάκι μου γλυκό, είναι υπέροχο να έχεις τόσες αναμνήσεις! Και ακόμη πιο υπέροχο είναι που τις κουβαλάς μέσα σου και όποτε θέλεις ανοίγεις το σεντουκάκι της ψυχής σου και αισθάνεσαι αυτή τη γαλήνη! Ο θησαυρός αυτός δεν πρόκειται να χαθεί ποτέ! Και είμαι σίγουρη πως και τα δικά σου παιδιά θα έχουν πολλές, γλυκές αναμνήσεις να θυμούνται και να διηγούνται στα δικά τους παιδιά! Σε φιλώ και σου εύχομαι να περάσεις ένα όμορφο Πάσχα!
ΑΧ ΒΡΕ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΟΥ!!!!!!!
ΠΑΛΙ ΚΛΑΙΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ!!!!!!!
ΑΠΟ ΧΑΡΑ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ!!!!!!
Η ΓΗ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΤΗ ΒΡΟΧΗ ΚΑΙ Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ ΤΟ ΔΑΚΡΥ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΛΑΚΩΣΟΥΝ!!!
ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟ ΠΟΥ ΣΥΝΑΝΤΗΘΗΚΑΜΕ, ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΛΑ ΝΑ ΠΟΥΜΕ!
ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑ ΝΑ ΕΧΩ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΓΙΑΓΙΑΔΕΣ ΜΟΥ, ΕΦΥΓΑΝ ΝΩΡΙΣ!!
ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΚΙ ΕΓΩ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΜΥΡΩΔΙΕΣ ΚΑΙ ΧΡΩΜΑΤΑ!!!
ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΓΙΝΩ ΓΙΑΓΙΑ, ΔΕΝ ΣΟΥ ΛΕΩ ΤΙΠΟΤΑ.........
ΣΕ ΦΙΛΩ!!!!
Τι μου θύμησες τώρα με το Πάσχα στο χωριό! Η γιαγιά μου μπορεί να μην μένει ακόμη εκεί αλλά τουλάχιστον ζει ακόμη! Μας συγκίνησες πολύ με τα λόγια σου!
Kathy by anthomeli
Κατερίνα ανοιξες αλλη μια φορα το σακούλι με τις όμορφες αναμνήσεις και εικόνες..κι είναι τόσο όμορφο αυτο το σακούλι!Τη δικη μου γιαγια τη θυμαμαι για 14 ολοκληρα χρόνια στο κρεβατι του πόνου..Όμως τις γιορτινές μερες φρόντισαν οι γονεις μας να τις εχουμε στο μυαλό μας όμορφες, πλημμυρισμένες απο εικόνες, μυρωδιες και γεύσεις!Αυτος ειναι ο ενας και μοναδικός λόγος που φροντιζουμε κι εμεις τωρα ως γονείς να μη λειπουμε αυτες τις μερες απο το σπιτι, να ζουμε τα εθιμα με τις οικογενειες μας, με παππουδες, γιαγιαδες και συγγενεις...Να ειστε καλά και καλή Μεγαλη Εβδομάδα!
Ηταν αρκετο να βάλω μόλις το τραγουδι και να ανοιξουν τα ποταμια της ψυχης μου!
Η ταινια "γλυκος Νοεμβρης"οπου και το πρωτακουσα, με εχει πληγωσει βαθεια! Ειναι κι αυτο απο τα κομματια που δεν μπορω να ακουσω χωρις να βαλω τα κλαμματα!
Ανοιξη εχασα κι εγω την γιαγια μου...μολις πριν 3 χρονια και ειναι σα να ταν χτες!Και καθε φορα που παω στο χωριο τη νοιωθω εκει μαζι με τον παππου να περιμενουν καρτερικα να φανει το αυτοκινητο μας στη ραχουλα, τα ροζιασμενα χερια της μεσα στην ποδια... και ηταν η γιαγια που εχω το ονομα της, με τα ροδαλα σαν μωρου μαγουλα και τα μαλλια της που ηταν φυσικα πυροξανθα μεχρι τα 92 της χρονια! η γιαγια μου δεν εφυγε ποτε απο τα βουνα της....Εκει ειναι και μας περιμενει να παμε να γεμισουμε την λακκα φωνες και γελια,οπως τοτε που ημασταν μικρα παιδια!
Οι κορες μου εχουν την έγνοια καθε χρονο να παμε στο χωριο! και αυτο ειναι το χωριο του μπαμπα μου και το δικο μου χωριο!
Καλη Μεγαλη Εβδομαδα και καλη Ανασταση να εχουμε!
Πριν μερικούς μήνες χάσαμε τη γιαγιά του άντρα μου. Ήμουν έγκυος στη μικρή μου. Κάποιος φεύγει , κάποιος έρχεται. Πόσο δίκιο έχεις...Πήγαμε στο χωριό , το σπίτι άδειο και οι εικόνες που κατάφερνε να ψελίσει ο άντρας μου ίδιες με τις δικές σου, γιαγιά παππούς, μυρωδιές, ξαδέρφια, τρέλλες, κόρτε...Δεν μπορώ να φανταστώ το σπίτι τις γιαγιάς μου, χωρίς αυτήν. Θα ναι όλα αλλιώς, μα και πάλι όλα είναι κύκλος... Είμαι πολύ χαρούμενη και ευάλωτη αυτό το καιρό, γιατί σκεφτόμουν πως θα μαι για πάντα μικρή, ανέμελη, και γυρνάω το κεφάλι κ βλέπω τα δυο μου παιδιά. Συνειδητοποιώ πως είμαι γονιός. Και σαστίζω. Συγκινούμαι , χαίρομαι και απορώ!Είναι μεγάλη νίκη ενάντια στο χρόνο να μπορέις να ζεις όλες του τις στιγμές!και να τις απολαμβάνεις!Χαίρομαι πολύ που σας βρήκα!Και επειδή μάλλον είστε απο θεσσαλονίκη, θέλω πολύ κάποια στιγμή αργότερα γιατί τώρα είμαστε Κέρκυρα, να γνωριστούμε απο κοντά!Να σας φέρουμε και καινούρια φυντανάκια για το κήπο!
αχ τι γραφη ειναι αυτη που εχεις βρε κοριτσι μου ποσο δικιο και ποσο με αγγιξες ειναι η δευτερη φορα που με εκανες κι εκλαψα καλα την πρωτη με τον ΝΑΝΤΟ πλανταξα παντως νασαι καλα
ΓΛΥΚΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΜΕ ΕΝΑ ΔΑΚΡΥ ΣΤΟ ΜΑΤΙ. ΓΙΑΤΙ ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΓΕΜΑΤ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΕ ΑΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΔΟΥΜ ΞΑΝΑ!!!!!!ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΕΝΑ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΠΑΣΧΑ
Αναμνήσεις! Να είσαι καλά.Πολλά φιλιά και την αγάπη μου.
ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ!!! ΠΟΥ ΜΑΣ ΣΥΝΤΡΟΦΕΥΟΥΝ!!! ΜΑΣ ΓΕΜΙΖΟΥΝ!!! ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ.
ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΕΙΚΟΝΩΝ,ΑΝΘΡΩΠΩΝ,ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ.
ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΦΕΥΓΕΙ,
ΕΡΧΕΤΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ...
ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΤΕ!!!
ΝΑ ΜΑΖΕΨΕΤΕ ΠΟΛΛΕΣ-ΠΟΛΛΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΟΤΑΝ ΜΕΓΑΛΩΣΟΥΝ.
με εκανες να θυμηθω την γιαγια μ να εισαι καλα και να προσεχεις τα παιδια σου φιλουρες
Σε ευχαριστούμε που μοιράστηκες τις αναμνήσεις σου!!
Όλα αυτά τα υπέροχα που γράφεις!!!
Ακριβώς έτσι Κατερίνα μου.
Όταν έφυγε η δική μου γιαγιά...ήρθε στη ζωή η μικρή μου εξαδέφη.
Όταν έφυγε η μάνα μου και λίγο μετά ο πατέρας μου...ήρθε με ελάχιστη διαφορά μηνών στην ζωή ο γυιός.
Όμως το κενό που μας αφήνουν οι αποχωρισμοί, είναι επώδυνο αρκετές φορές, παρά τα νέα χαμόγελα και τα νέα πρόσωπα που μας χαρίζονται.
Να σαι γερή και να κάνεις τα ομορφότερα (που τα κάνεις δεν το συζητώ) πάντα ως μάνα!
να σαι παντα καλα Κατερινα μας και να μοιραζεσαι ομορφες στιγμες και δυνατες αναμηνησεις μαζι μας....
Σε φιλω.
Υπέροχη ανάρτηση και υπέροχο τραγούδι!! Όμορφα χρόνια στο χωριό, κανείς μας δεν τα ξεχνάει και τυχεροί όσοι τα ζήσαμε. Κάθε χρόνο, μέχρι πέρσι, εκεί κάναμε πάσχα, αν όχι όλες τις μέρες, έστω την ημέρα εκείνη για να ψήσουμε το αρνί μας και να γιορτάσουμε. Φέτος θα λείπω για πρώτη φορά...αυτά.
Πόσο πολύ μίλησες στην καρδιά μου να ήξερες!!! Πόσο σε ένιωσα...Μεγάλη Τρίτη πριν δυο χρόνια ακριβώς έχασα τον παππού μου, τον πιο αγαπημένο από όλους, και μετά από 12 ώρες γέννησα το κοριτσάκι μου. Δεν τον χαιρέτησα...αλλά ξέρω πως κι ο ίδιος το προτιμά που τον θυμάμαι όρθιο, χαμογελαστό...και κάθε φορά που πάμε στο χωριό, δε μπορώ να μην τον ψάχνω στην αγαπημένη του γωνιά...εκεί τον άφησα εξάλλου! Όμως έχεις δίκιο, τίποτα δεν είναι ίδιο...
Ελπίζω να καταφέρουμε να γεμίσουμε το σακουλάκι των αναμνήσεων των παιδιών μας...συμφωνώ τόσο πολύ μαζί σου!!! Καλό Πάσχα !!!
ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ ΤΑ ΕΙΠΕΣ ΟΛΑ!!!
ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ!!!
ΣΕ ΦΙΛΩ!!!
Αυτές οι αναμνήσεις(πόσες κοινές...)των παιδικών κι εφηβικών χρόνων,είναι τελικά οι πιο δυνατές.Τι όμορφα περνάς όταν το μόνο που έχεις να σκεφτείς είναι αυτό...να περάσεις καλά...Μεγαλώνοντας έχεις τόσα άλλα...και πάλι όταν έρχονται τα παιδιά γυρνάς πίσω και θέλεις να δώσεις σ'αυτά κάτι από τις δικές σου μνήμες.Σίγουρα δεν θα ζήσουν τις ίδιες ακριβώς καταστάσεις αλλά θα γεμίσουν κι αυτά το ''σακούλι''τους και θα το κουβαλούν όλη τους τη ζωή όπως κι εσύ.Φιλιά πολλά σε όλους σας και δυο ξεχωριστά φιλιά στα ζουζούνια!
Πόσο τρυφερές οι αναμνήσεις σου, νομίζω πως τα έζησα μέσα από τις περιγραφές σου !
Από καρδιάς σου εύχομαι να έρθουν όλα όπως τα θέλεις, το Άγιο Πάσχα να είναι όπως το λες, οικογένεια, ρίζες ... όμορφες αναμνήσεις !
Τα φιλιά μου
καλό Σαββατοκύριακο :))
το ατυχημα στον επιταφιο? καθε φορα που ειναι πασχα αυτο θυμαμαι!!!!
Οι αναμνήσεις μας , τα ανέμελα παιδικά χρόνια, οι δικοί μας ανθρωποι οι αγαπημένοι, να ο θησαυρός μας!
Οι αναμνήσεις των παιδιων μας είναι στα χέρια μας ! Συγκλονιστικό!
Κι εμεις χασαμε ξαφνικά τον πεθερό μου όταν ήμουν εγκυος το πρωτο μου παιδάκι,δεν προλαβε να τα γνωρισει και να τον γνωρίσουν...αλλά η ζωή που έρχεται είναι η δική μας μικρη νίκη απέναντι στο θάνατο.
Να περασετε καλά και να ζήσετε το Πάσχα ουσιαστικά!
Φιλιά!
Τι όμορφα και συγκινητικά γράφεις..Φτιάξε με τα μπουμπούκια σου τις πιο ωραίες αναμνήσεις..και μετά θα τα θυμάστε όλοι με αγάπη και γλύκα..
Να χαρείτε όλες τις μέρες όσο πιο πολύ μπορείτε!
Φιλιά*
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΟΥ....ΑΧ, ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΑ ΟΜΟΡΦΑ ΠΑΣΧΑ ΠΟΥ ΠΕΡΝΟΥΣΑΜΕ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΜΠΟΥΜΕ ΣΤΑ ΒΑΣΑΝΑ....ΚΑΛΑ ΤΗΝ ΠΕΡΝΑΓΑΜΕ ΤΟΤΕ!
ΤΩΡΑ...ΤΡΕΧΑΤΕ ΠΟΔΑΡΑΚΙΑ ΜΟΥ....ΟΥΦ! ΠΟΛΛΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΚΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΣΧΑ......
Ο ΣΤΟΛΙΣΜΟΣ ΣΟΥ ΑΠΙΘΑΝΟΣ ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΦΙΛΑΚΙΑ!!!!!!!
Καλώς σας βρήκα! Ομορφο σαν μπουμπουκι το σπιτάκι σας! Γεμάτη οικογενειακές αναμνήσεις, η ανάρτησή σου αυτή! Να'στε παάντα καλά, με υγεία και χαρά!
Μοναδικές στιγμές στο χωριό με αγαπημένους ανθρώπους..Αυτό σημαινει πάσχα για τους περισσότερους!! Το αγκάλιασμα των ψυχών μας..
Ο πυροδοτητής σου εκπληκτικός!!Εύχομαι να σου φέρει γρήγορα έμπνευση!!
Να περάσετε όμορφα.Καλό Πάσχα!!
Α! θα'θελα πολύ να μουν και εγώ στην έκθεση!!Δεν πειράζει, σίγουρα κάποια άλλη φορά!!
Τι όμορφα, τι όμορφα, κρατιόμουν με το ζόρι να μη συγκινηθώ. Τι φωτογραφίες θεέ μου.. και το κομμάτι από πίσω να παίζει. Τα λόγια σου μέσα στην καρδιά μου στάθηκαν, είναι σκέψεις που όταν έρχονται, τις διώχνω συνήθως, γιατί με μελαγχολούν, ξέρεις το πως περνάει ο χρόνος και η εναλλαγή των γενεών.. αλλά κρατάω τελικά εκείνα τα κρυφά ξενύχτια και τα μαλώματα γιατί όπως είπες κι εσύ, το Πάσχα σημαίνει επιστροφή..
Το τραγούδι που μου έστειλες, το κρατώ! Το άκουσα πολλές φορές και σ' ευχαριστώ πολύ, δεν το ήξερα !!
Φιλάκια Κατερινάκι μου **
Καλή εβδομάδα να έχουμε !
What a wonderful post!
Markus
Πολύ γλυκιά ανάρτηση Κατερίνα μου... το τραγουδάκι που έχεις επιλέξει είναι από τα αγαπημένα μου!
Εύχομαι να περάσεις όμορφα και δημιουργικά με τα παιδάκια σου! Το σακκούλι τους να΄σαι σίγουρη πως θα γεμίσει με τις πιο γλυκιές και τρυφερές στιγμές!
Σου στέλνω ένα μεγάλο φωτεινό χαμόγελο και μια ζεστή καλημέρα!
ΑΧ ΒΡΕ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΟΥ...ΜΕΣΑ Σ ΑΥΤΑ ΤΑ ΞΑΔΕΡΦΙΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΕΓΩ.ΕΤΟΙΜΑΣΟΥ ΝΑ ΠΑΜΕ ΣΗΜΕΡΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΝΑ ΞΕΝΥΧΤΗΣΟΥΜΕ.ΞΕΡΕΙΣ ΕΣΥ...ΑΛΛΑ ΠΕΣ ΤΗ ΜΑΜΑ ΣΟΥ ΝΑ ΚΟΙΜΗΣΕΙ ΤΗ ΛΙΤΣΑ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΚΑΡΦΩΣΕΙ.ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΡΦΩΣΕΙ ΞΕΡΕΙΣ ΘΑ ΜΑΣ ΚΑΛΥΨΕΙ Η ΓΙΑΓΙΑ.ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ ΕΝΑ ΣΑΚΟΥΛΙ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΜΟΥ.Σ ΑΓΑΠΩ,ΧΡΥΣΑ!!!
Μα τί γλυκιά ανάρτηση... Τη διάβασα σήμερα που απ' το πρωί ο νους μου τρέχει στον τόπο μου και στους δικούς μου ανθρώπους που είναι μακρυά!! Σκεφτόμουν πόσο όμορφες και ξεχωριστές ήταν αυτές οι μέρες όταν ήμουν παιδί και περιμέναμε πώς και πώς με τ' αδέρφια μου να πάμε στη γιαγιά μας στο χωριό, που δεν είναι πια μαζί μας... Μου φαίνεται περνάει γρήγορα ο καιρός και δεν το παίρνουμε χαμπάρι!! Σε φιλώ :)
ΨΆΧΝΟΝΤΑΣ ΣΤΟ GOOGLE ΓΙΑ ΠΥΡΟΔΩΤΗΤΕΣ ΕΠΕΣΑ ΠΑΝΩ Σ ΑΥΤΌ ΤΟ ΚΕΊΜΕΝΟ ΣΟΥ!! ΤΙ ΘΈΛΕΙ ΝΑ ΠΕΙ ΤΟ ΠΟΙΗΤΉ!! ΕΓΩ ΠΟΥ ΞΕΡΩ ΤΟΣΟ ΚΑΛΑ ΓΙΑ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΜΙΛΑΣ !! ΠΟΥ ΞΕΡΩ ΒΙΩΜΑΤΙΚΑ ΓΙΑ ΠΙΑ ΓΙΑΓΙΑ ΜΙΛΑΜΕ!! ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΟΠΟΗΣΗ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ ΤΟΥ ΚΥΛΟΥ ΤΗΣ ΘΥΛΗΚΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΑΓΚΑΛΙΑΣ ΤΟΥ ΕΜΠΕΡΙΕΧΩ !! ΠΟΣΟ ΠΡΟΙΚΙΣΜΈΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΈΧΕΙ ΤΈΤΟΙΑ ΓΟΝΙΔΙΑ ΤΕΤΟΙΕΣ ΚΑΤΑΒΟΛΕΣ !! ΕΚΛΑΨΑ ΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΟΥ!! ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ!!
Δημοσίευση σχολίου