Το Δωμάτιο του Σύννεφου...

Ήταν πολύ θυμωμένος όταν το έγραψε αυτό...

Το μεγάλο μας το αγόρι μεγάλωσε. Στην κυριολεξία όμως. Από μωρούλι θυμάμαι, ήταν μεγαλόσωμος, μπόλικος. Τον θυμάμαι στο υπερυψωμένο κρεβάτι του με το φωτιστικό σύννεφο σαν τον χαρακτήρα του. Συναισθηματικός πολύ και ανικανοποίητος.
Το κρεββάτι, πάντα γεμάτο με τα αγαπημένα του πράγματα. Έτσι στα 7 του χωρούσε ίσα-ίσα στο υπερυψωμένο κρεβάτι του ΙΚΕΑ και θα έπρεπε να αποκτήσει νέο κρεβάτι, μεγαλύτερο.
Ήταν εκείνο το καλοκαίρι που το κρεβάτι του τροποποιήθηκε σε ΤΗΟΜΑS το τραίνο και μεταφέρθηκε στο δωμάτιο του Ήλιου.

Στον Άγγελο άρεσαν από νωρίς τα αεροπλάνα, μια αρρώστια που του μετέδωσα εγώ, έτσι ήθελε ένα κρεβάτι ακόμη πιο ψηλό, μάλιστα ήθελε να μπορεί να κατεβαίνει από σχοινί ή από τσουλήθρα.
Βέβαια αυτό με βόλευε ως ένα σημείο γιατί δωμάτιο του σύννεφου τυγχάνει να είναι ψηλοτάβανο και η ιδέα ενός κρεβατιού σαν πατάρι ήταν ελκυστική λόγω της εξοικονόμησης χώρου.

Κάποια στιγμή ανακάλυψα ένα σχέδιο για ξύλινο κρεβάτι πατάρι από μια γερμανική αλυσίδα καταστημάτων DΙΥ, το τροποποίησα λίγο κατά μήκος και κατά ύψος και το έβαλα μπροστά αφού βάψαμε τους τοίχους σε αποχρώσεις μπλε της θάλασσας, γαλάζιο του ουρανού και κίτρινο που διάλεξε ο ίδιος ο Άγγελος και βοήθησε βέβαια και στο βάψιμο, δίνοντάς  στο δωμάτιο του φωτεινότητα και φρεσκάδα.

Το κρεβάτι το ολοκλήρωσα μέσα σε 3 μέρες μαζί με το πέρασμα των επιφανειών με βερνίκι οικολογικό και άοσμο. Το κόστος του ήταν περίπου 250 ευρώ, όσο δηλαδή κόστισε η ξυλεία και  το βερνίκι.
Κόστος εξαιρετικά χαμηλό αν αναλογιστεί κανείς ότι ουσιαστικά φτιάχτηκε ένα πατάρι μέσα στο δωμάτιο του.

Ο Άγγελος ξετρελάθηκε  και το κρεβάτι του έγινε το καταφύγιό του.

Επειδή είναι αρκετά μεγαλύτερο από το στρώμα, βάλαμε και μαξιλάρια όπου του αρέσει να κάθεται και να διαβάζει ή να παίζει. Βέβαια είναι μονίμως γεμάτο με όλων των ειδών τα παιχνίδια, βιβλία, χαρτιά, μαρκαδόρους σε σημείο που να αναρωτιόμαστε «μα πώς μπορεί και κοιμάται με τόσα πράγματα γύρω του;». Στην εικόνα δεν φαίνεται αυτό για ευνόητους λόγους.

Ωστόσο δεν παρέλειψε την ανικανοποίητη πλευρά του χαρακτήρα του λέγοντάς μου, ακόμη και τώρα, ότι θα ήταν ακόμη πιο τέλειο το κρεβάτι αν είχε και τσουλήθρα.

Απέκτησε και μια κανονική βιβλιοθήκη  γιατί πλέον στο δημοτικό έχουν αρκετά βιβλία, όπως επίσης του αρέσουν πολύ τα κόμικς. Αλλά τελικά η βιβλιοθήκη έχει πάνω της περισσότερα LEGO παρά βιβλία.

Να μην ξεχάσουμε βέβαια και το γραφείο φορτηγό απαραίτητο για την μελέτη του, παρόλο που γράφει συνήθως στο πάτωμα.

Σε περίοπτη θέση βρίσκονται διάφορα αεροπλάνα και η συλλογή σκαφών από το STAR WARS και το δωμάτιο είναι γεμάτο γενικώς με παντός τύπου LEGO και PLAYMOBIL

για να μην ξεχάσω το αναλόγιο και το αγαπημένο του κλαρινέτο.

Του δίνει μεγάλη χαρά η αίσθηση της δημιουργίας και ασχολείται συνέχεια συναρμολογώντας, κολλώντας επισκευάζοντας, ζωγραφίζοντας.
Έτσι το δωμάτιο του βρίσκεται σε μόνιμη ανακατωσούρα πράγμα που τρελαίνει τη μαμά του και δεν ενοχλεί καθόλου εμένα γιατί είναι το δικό του δωμάτιο. Άλλωστε έτσι είναι τα παιδικά δωμάτια, έτσι ήταν και το δικό μου...όλα στημένα κι έτοιμα για την επόμενη περιπέτεια.

Μάλλον έχει πάρει κάτι από τον μπαμπά του και αυτό τον κάνει ευτυχισμένο.

Το δωμάτιο του Άγγελου είναι το δικό μου παιδικό δωμάτιο που ήταν γεμάτο από αεροπλάνα κι αφίσες αεροπλάνων...
Από το δωμάτιο αυτό παρακολουθούσα με τα κιάλια τα αεροπλάνα να φεύγουν και να έρχονται στο αεροδρόμιο, αφού έχει το παράθυρο με την ωραιότερη θέα, προς τον αεροδιάδρομο του "Μακεδονία"...και όχι μόνο, θα προσθέσω.

Τώρα αυτό το παράθυρο είναι του γιου μου και είναι η σειρά του να ψάχνει με τα κιάλια στον ουρανό...
Κοίτα μακρυά ως το άπειρο κι ακόμη παραπέρα Άγγελε μου!
                                                                                                                                Πανταζής