Ανέλαβαν λοιπόν τον αρακά, μέσα στα γέλια και στα πειράγματα!! Εκείνοι τον καθάρισαν, εγώ τον μαγείρεψα και μαζί τον φάγαμε...αυτό κι αν είναι μοίρασμα!!!
Μια νέα εβδομάδα άρχισε και μαζί της, άρχισαν οι μαζικές εκκαθαρίσεις...Κάθε χρόνο τέτοια εποχή το σπίτι είναι στον αέρα...έτσι και τώρα.
Τα χαλιά έφυγαν ήδη, τέλειωσαν και οι ντουλάπες!!και ήρθε πάλι ο Χειμώνας...με βροχές και πολύ κρύο!!Τα πιτσιρίκια έφυγαν για το σχολείο με αδιάβροχα και ομπρέλες...λες κι είναι Οκτώβρης!!
Ο Γιώργος είχε και σοβαρό παράπονο από την ομπρέλα του η οποία είναι μωρουδίστικη και θα τον κοροϊδεύουν οι φίλοι του....Πότε μεγάλωσε τόσο που θέλει κι αυτός ομπρέλα super ήρωα, μα είναι τόσο μικρούλης!!!
Κάθε ντουλάπι θα ανοιχτεί να καθαριστεί και να ..."ξαλαφρώσει" όπως λέω και μετά το σπίτι θα ντυθεί καλοκαιρινό...Θα βάλουμε τις καλοκαιρινές κουρτίνες...ναι ναι!! το κάνουμε κι αυτό...θα αλλάξουμε τα μαξιλαράκια του σαλονιού με άλλα πιο δροσερά και σε χρώμα και σε ύφασμα...και θα είμαστε έτοιμοι για το καλοκαίρι....
Κάθε φορά που έρχονται αυτές οι μέρες του χρόνου, γκρινιάζω μα τελικά κάθε φορά παρά την κούραση, διαπιστώνω πως η διαδικασία εκκαθάρισης είναι τόσο γοητευτική και σημαντική...
Νιώθουμε όλοι ανανεωμένοι, καθαροί και όχι μόνο, νιώθουμε ανάλαφροι...
Ξαφνικά γύρω μας έχει χώρο, χώρο πολύ για να τον γεμίσουμε με κάτι νέο...όπως και στη ζωή!!
Είναι αδύνατο να προσθέσεις αν δεν αφαιρέσεις...είναι αδύνατο να ανοίξει ο ορίζοντας αν αρνείσαι να αποχωριστείς, αν δεν κάνεις χώρο στη ζωή σου αργά ή γρήγορα θα διαπιστώσεις πως ζεις μέσα σε ένα συναισθηματικό σκουπιδότοπο...όπου στριμώχνεις πράγματα που δεν χωρούν...και βέβαια δεν ξεχωρίζει τίποτε.
Ούτε το παλιό, ούτε το καινούριο....Ούτε το όμορφο, ούτε το άσχημο...Όλα ένας αχταρμάς, που έλεγε κι η γιαγιά μου!!
Κι ύστερα για να χωρέσουν όλα αρχίζεις κι απλώνεσαι. Απλώνεσαι τόσο πολύ που χάνεις τα προσωπικά σου όρια... "ξεχειλώνεις" και ξαφνικά δεν σε χωρά τίποτε..."Δεν χωράς πουθενά" που λένε κι οι "Τρύπες"...
Ετσι κι εγώ τελευταία έχασα το προσωπικά μου όρια σε πολλούς τομείς...μπερδεύτηκα κι απλώθηκα και τώρα το μαζεύω! Μαζικές εκκαθαρίσεις παντού...στο σπίτι, στο σώμα και προπάντων στο μυαλό!!!
Σε αυτές τις εκκαθαρίσεις λοιπόν ανακαλύπτω πράγματα που νόμιζα για χαμένα, και το πιο σημαντικό θυμάμαι πράγματα και στιγμές που έχω ξεχάσει...
Έτσι βγάλαμε τα μωρουδίστικα και θυμηθήκαμε πόσο μικρούλια ήταν τα παιδιά μας όταν ήταν μωράκια...Πάντα συγκινούμαι όταν κοιτάζω τα μωρουδιακά...Αυτό το ζακετάκι του Γιώργου είναι δώρο της αδερφής μου και το είχα λατρέψει, και του δείχνω το ρουχαλάκι που φορούσε όταν τον βγάλαμε νεογέννητο, από το νοσοκομείο!!
Ενώ εκείνος αναρωτιέται "με χωρούσε αυτό μαμά;"
Τα παιδιά ξετρελαίνονται να κοιτούν αυτά τα ρουχαλάκια και θυμάμαι πως το ίδιο χαιρόμουν και εγώ όταν η μαμά μου έβγαζε τα δικά μας μωρουδίστικα ρούχα!!
Αυτά είναι μέσα στο κουτάκι τους και δεν θα πάνε πουθενά!!!Είναι τα μόνα που δεν θέλω να αποχωριστώ ποτέ...
Ξεσκαρτάρω όλα τα πράγματα, των παιδιών, τα βιβλία και τα ρούχα τους κι αυτό είναι το πιο δύσκολο.
Το ότι πρέπει να αποχωριστούμε κάποια πράγματα και να αποδεχθούμε ότι τα παιδιά μεγάλωσαν και δεν θα τα χρειαστούν πια!!!
Τι δύσκολο....Βγάλαμε όλα τα βιβλία που τα διαβάζαμε με τόση αγάπη και γέλια και το κάθε ένα μας θυμίζει στιγμές και τόπους!
Όπως αυτό το βιβλιαράκι που ήταν το πρώτο που έκανε δώρο η αδερφή μου σε εμένα όταν ήμουν ακόμη έγκυος στον Άγγελο...."Το μικρό σκαθάρι, μπορεί να μην φαινόταν αλλά,ήταν πάντα εδώ, μαζί μας..." Θυμάμαι ακόμη πόσο πολύ είχα συγκινηθεί τότε.
Σε εκκαθαριστική έφοδο λοιπόν στο κομοδίνο του Πα. βρήκα κάτι που με συγκίνησε πολύ....
Αυτό το μικρό βιβλιαράκι που του δώρισα, όταν γεννήθηκε ο πρώτος γιός μας, καταχωνιασμένο στην άκρη του κομοδίνου του και όταν το άνοιξα..με έκλπηξη διαπίστωσα αυτό!
Μέσα του είχε κρατήσει τα εισητήρια από την ταινία Cars που είχαν δει μαζί...Η πρώτη τους κοινή ταινία!!Πατέρας και γιός....
Τ'αγόρι μου...Μου αρέσει που ακόμη μπορεί να με ξαφνιάζει...
Όλα τριγύρω είναι ανάστατα και τα χέρια μου πονούν αφάνταστα..θυμάμαι τη μαμά μου τέτοιες μέρες που κουραζόταν πολύ κι εγώ έκανα την έξυπνη...."αμάν ρε μαμά πια!!!" Τι σκατό!
Πόσες φορές ακόμη θα έρθω στη θέση της....
Καθαρίζω και καθαρίζω και ξεσκαρτάρω και ξεχωρίζω, μαζεύω κούτες με πράγματα που είναι να δοθούν και να δώσουν χαρά σε άλλα παιδιά...
Τα παιδιά αποχωρίζονται τα πράγματα τους τόσο εύκολα.Τους ζητάω να ξεδιαλύνουν τα παιχνίδια και τα βιβλία τους για να τα δώσουμε σε παιδιά που τα έχουν ανάγκη και το κάνουν σαν παιχνίδι...Κι όταν έρχεται η δική μου σειρά τα κοιτάω και σκέφτομαι: "ε! όχι κι αυτό...θέλεις να δώσεις αυτό; μα είναι το βιβλίο που διαβάζαμε στις πρώτες σου διακοπές...." Ευτυχώς δεν το λέω μόνο το σκέφτομαι!!
...Η συναισθηματική προσκόλληση σε πράγματα είναι μεταξύ άλλων και γνώρισμα την ωριμότητας....ωχ!!
Στη δουλειά, όταν θέλουμε να μπούμε σε "βαθιά", θεραπευτική διαδικασία αρχίζουμε από την καθαριότητα του χώρου...Πάντα! Πως να καθαρίσεις το "μέσα" σου αν γύρω σου είναι χάος;
Πάντα η καθαριότητα είναι ευκαιρία για ξεκαθάρισμα....Καθαρίζεις τον ωραίο φρέσκο αρακά και τα λαμπερά καταπράσινα μπιζελάκια εμφανίζονται...
Όμως κάποιες φορές, κάτι που φαινόταν μια χαρά, μπορεί να κρύβει μέσα του μια έκπληξη!!
Και μόνο όταν βλέπεις την έκπληξη ευχάριστη ή δυσάρεστη, χαίρεσαι για τον κόπο σου!!
Όχι εγώ δεν πιστεύω στην καθαριότητα που φέρνει την αρχοντιά, πιστεύω στην "καθαριότητα" που είναι η αρχή της ψυχικής μου ισορροπίας !!!
Πιστεύω στην προσπάθεια να καθαρίζω το σπίτι, το μυαλό και τη ζωή μου από οτιδήποτε περισσεύει, από οτιδήποτε δεν είναι πια σημαντικό, από οτιδήποτε άχρηστο! Όσο δύσκολος κι αν είναι ο αποχωρισμός είναι μέρος της αλλαγής ...
Και τότε νέα πράγματα, νέα συναισθήματα, νέες στιγμές κατακλύζουν τη ζωή μου...γιατί μόνο τότε χωρούν!!
Καλημέρα αγαπημένοι...
Τι ευλογία, να έχεις περίσσευμα στη ζωή σου και να το χαρίζεις γιατί δεν το χρειάζεσαι πια...
Πόσο πολύ πρέπει να ψάξεις για να μπορείς να καταλάβεις τι σου είναι στ' αλήθεια χρήσιμο!!!και
...τι ευλογία το να αντέχεις ψάχνεις...
Κατερίνα
Τις τελευταίες μέρες μπαίνω κλεφτά στα blogoσπιτα χωρίς να γράφω τίποτα. Διαβάζω, χαμογελώ, συγκινούμαι, ενθουσιάζομαι αλλά βρισκω τα λόγια μου λίγα για να τα αποτυπώσω σε ένα απλό σχόλιο. Σήμερα η πρωινή σου ανάρτηση με άγγιξε πολύ. Είμαι σε φάση ξεκαθαρίσματος, ξελαφρώματος από πολλά. Και επειδή πριν από λίγες μέρες έκλεινα και εγώ μωρουδιακά μέσα σε κούτες και σκεφτόμουν διάφορα μαμαδίστικα θέλω να σε ευχαριστήσω που με τα λόγια σου εκφράζεις τόσο όμορφα όλες αυτές τις σκέψεις που βολτάρουν στο μυαλό μου. Πάντα το ξεκαθάρισμα και η αλλαγή εποχής μας φαίνονται δύσκολα και κουραστικά, αλλά κρύβουν εκλπλήξεις που πρέπει να έχουμε τη δύναμη για να ζήσουμε την ομορφιά τους. Για να μη σου πω ότι και μόνο μια ομπρελα με παιδικό ήρωα θα διώξει τις σταγόνες της βροχής...Καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήIδιες σκέψεις και συναισθήματα κάθε χρόνο τέτοια εποχή! Καλή σου μέρα Κατερίνα!
ΑπάντησηΔιαγραφήKατερίνα μου τα λες όλα πολύ όμορφα κ έχεις κ τα δίκια σου, αλλά μήπως μπορείς να μου κάνεις...σεμινάρια επί του θέματος? χαχα διότι έχω αυτό που λέμε το κατοχικό σύνδρομο. Δε μπορώ να πετάξω πράγματα κ είναι τεράστιο πρόβλημα τελικά αυτό! :P Πολλά φιλιά σοφό κορίτσι <3
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημερούδια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι αυτό που λες να κάνεις τέτοιες δουλειές, και σου παίρνουν υπερτριπλάσιο χρόνο γιατί χαζολογάς 15 ώρες διαβάζοντας και χαζεύοντας παλιά πράγματα.
φιλιά
Καλέ, πάρτε του παιδιού σούπερ ήρωα ομπρέλα, και γω όταν τις είδα τις 2 ομπρέλες μαζί, αυτό σκέφτηκα!
Ομορφια ζωης εισαι σε περιμενω στον διαγωνισμο μ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ μωρέ, αυτό το ζακετάκι το πήρα κι εγώ για τα δικά μου ζουζούνια και το έχω ακόμη. Ένα απλό λευκό ζακετάκι, μα τόσο αγαπημένο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι αυτές οι δουλειές... κι όμως όλα είναι πιο ανάλαφρα τώρα που μαζεύτηκαν κι ας κάνει έξω παγωνιά.
Κι όταν τελειώσω με το μέσα σπίτι, θα πιάσω και το έξω - μπαλκόνια και παράθυρα - σύμφωνα με τη συμβουλή σου. Και στο τέλος, όταν θα μπει παντού η τάξη, θα περιλάβω τον εαυτό μου. Αυτός θέλει γενικό ρεκτιφιέ - μέσα κι έξω.
Καλημέρα αδερφάκι και καλό κουράγιο. Μια βδομάδα ακόμη και μετά απόλαυση
κατερινα μου εχεις πολυ καλη καρδια!
ΑπάντησηΔιαγραφήπαντα μας μεταφερεις και ενα ηθικο διδαγμα απο τις αναρτησεις σου και αυτο τις κανει τοσο ξεχωριστες..
πωπω οταν ειναι να κανω την αλλαγη της σεζον και της κολεξιον(χαχα) απο χειμωνιατικα σε καλοκαιρινα, βαριεμαι αφανταστα, πανω που ξεκιναω βαριεμαι, παραπονιεμαι και γκρινιαζω..μα οταν βλεπω το αποτελεσμα γαληνευει η ψυχη μου!
σευχαριστω για ολα οσα μου προσφερεις, καποια τα καταλαβαινεις καποια τα καταλαβαινω εγω!
σας φιλω ολους γλυκα!
εγω που δεν κραταω τιποτα εχω προβλημα κυρια; ακομα και τα βαπτιστικα των παιδιων μου ,τα εχω χαρισει!!μονο βιβλια κραταω ,ΤΙΠΟΤΑ άλλο....με τοσο άδειασμα στο σπιτι ,τώρα καταλαβα γιατί χωρούν τόσα μεσα μου......χαχα και εγω αλλάζω κουρτίνες ,καλύμματα ,και με λενε τρελη!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚλημέρα παιδιά! Λιγούρεψα μπιζέλια! Μιάμ!Κι εδώ τα ίδια, σε mode spring cleaning μπήκα! Βέβαια έχω ένα μαστροχαλαστή ξωπίσω μου να με μαστορεύει (το Παοκι) και έναν καθόλου συνεργάσιμο λόγω ηλικίας βοηθό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τα άλλα ξεσκονίσματα τα ψυχικά, συναισθηματικά δεν υπάρχει εποχή. Ο,τι σκονίζεται το φρεσκάρουμε αμέσως! Άμα μαζευτεί σκουπιδαριό εκεί δεν περιμένουμε την Άνοιξη, αλλά τη φέρνουμε έστω και με ένα κούκο!
Ευχές!
Απο τις ωραιοτερες αναρτησεις σου ειναι αυτη!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦρεσκια, ξεσηκωτικη, ρομαντικη, ενθαρρυντικη :)
Καλημερα βροχερη :)
Η δύναμη της συνήθειας μας παρασέρνει με αποτέλεσμα να κρατάμε πολλά άχρηστα πράγματα ( και όχι μόνο υλικά)! Από φόβο το κάνουμε οι περισσότεροι...δύσκολα ξεβολεύεσαι!!!Γεμίζεις την αποθήκη του μυαλού και του σπιτιού και μετά άντε να τα καθαρίσεις!!!Τα παιδιά σου είναι υπέροχα και ο μικρός είναι ιδιαίτερα διασκεδαστικός, μόνο από την φάτσα του μπορεί κανείς να το καταλάβει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΞεκαθάρισμα και ανανέωση! Κι εγώ λέω μαζί με τα χαλιά να διώξουμε τη μουντίλα και τη μιζέρια που είχαμε από λίγο όλοι μας αυτό το χειμώνα..Κι εμείς αλλάζουμε ριχτάρια και μαξιλάρια! Τα αγόρια σου είναι οι καλύτεροι βοηθοί σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα! Αν και διαβάζω καιρό το όμορφο blog σας, δεν έχω ξαναγράψει τίποτα.... Όμως, πάντα με συγκινούν οι αναρτήσεις σας και πάντα μαγεύομαι από το πόσο εὐκολα κάνετε να φαίνονται και τα πιο δύσκολα...!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο προκείμενο τώρα: γιατί αισθάνθηκα την ανάγκη να γράψω κάτι αυτή τη στιγμή; Γιατί είμαι ακριβώς στην ίδια φάση. Ξεκαθάρισμα πραγμάτων, σκέψεων, ιδεών και ίσως και ανθρώπων από τη ζωή μου - τολμώ να πω... Και όλα αυτά εν μέσω μετακόμισης από την Αθήνα στην Καβάλα...
Καλό κουράγιο και δύναμη σε όλους εύχομαι!!!
'Ολες οι φωτογραφίες σου είναι υπέροχες! Πάντα σου μεταφέρουν μια γαλήνη!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα υποθέσω ότι με όλα αυτά τα ωραία ΄που γράφεις θέλεις να μας δώσεις την θετική πλευρά των δουλειών στην αλλάγή της εποχής! Δυσκολεύομαι λιγάκι να το δω τόσο θετικά. Ίσως γιατί εκκαθαρίσεις κάνω πολύ τακτικά. όσο για τα αναμνηστικά άστα! Μαζεύω πολλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήkathy by anthomeli
YG ποια μέρα θα πας στην έκθεση;
Συμφωνώ τόσο πολύ με αυτά που λες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ κάνω εκκαθάριση αρκετά συχνά! και τώρα περιμένω να τελειώσουν κάτι άλλες δουλειές που έχουμε για να αρχίσω... και μετά όταν όλα τελειώσουν είναι τόσο γλυκιά η ηρεμία...
Η αλλαγή εποχής συνοδεύεται πάντα από εκκαθάριση, ανανέωση, κούραση αλλά και αναμνήσεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τέτοιους απίθανους βοηθούς όλα είναι πολύ πιο όμορφα!
Φιλιά Κατερινάκι, καλό σαββατοκύριακο!
Κατερίνα, νομίζω πως το post σου αυτό εκφράζει όλες τις μητέρες. Πολλή κούραση αυτές τις μέρες, αλλά μέσα από την κούραση έρχεται η κάθαρση. Κουβαλάμε τόσες αποσκευές πού πολλές φορές λυγίζουμε από το βάρος τους. Εκκαθάριση τώρα! Και στο σπίτι και στο νου και στην ψυχή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι υπέροχη και αυτή σου η ανάρτηση!όλες σου οι αναρτήσεις μου μεταφέρουν πολύ όμορφα συναισθήματα!Και οι φωτογραφίες σου είναι καταπληκτικές!Να έχετε μια όμορφη μέρα και καλό Σαββατοκύριακο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατερινάκι..καλησπέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι εγω σε τέτοια φάση είμαι!Μάζεμα και ανανέωση..Πάντα θυμάμαι να αποθηκεύω κούτες με ''άχρηστα''πραγματάκια μη τυχόν και μου χρειαστούν,μη τυχόν και τα χρησιμοποιήσω κάποτε..Και αυτό το κάποτε δεν έρχεται ποτέ!Γιατί αν δεν τα χρησιμοποιήσεις όταν τα αποκτήσεις,νομίζω δεν θα το κάνεις ποτέ!Έτσι λοιπόν,αφού τα μαζέψω όλα και πια οι ντουλάπες δεν αντέχουν,τότε αρχίζω την αντίστροφη μέτρηση..Και να σου πω;πόσο με χαλαρώνει η διαδικασία..αισθάνομαι ανάλαφρη,ξεκούραστη..''καθαρή''!
αυτό τον καιρό λοιπόν,αυτό κάνω..ψυχή και σώμα,σε επιφυλακή!!
(ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!)
φιλί και αγκαλίτσα!!
ΩΡΑΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ!!! ΓΕΝΙΚΟ ΚΑΘΑΡΙΣΜΑ ΛΟΙΠΟΝ- ΞΕΣΚΑΡΤΑΡΙΣΜΑ- ΥΛΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΑΓΑΘΩΝ.ΜΠΙΖΕΛΑΚΙΑ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΠΡΙΝ ΤΑ ΚΑΘΑΡΙΣΑΜΕ ΚΑΙ ΜΕΙΣ ΚΑΙ ΓΕΥΟΜΑΣΤΕ ΤΩΡΑ ΤΟΝ ΚΟΠΟ ΜΑΣ.ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήAx τι ωραια!!Κι εγω δυσκολευομαι πολύ να αποχωριστω πραγματα και κυρίως των παιδιών ρούχα, μου θυμίζουν τόσα..όμως αυτή τη φορα εκανα την υπέρβαση!Περιγραφεις πολύ όμορφα όλη αυτη την ανανέωση που απο το σπίτι και τα αντικείμενα περναει τελικά στην ψυχή και τη διάθεση μας..Ειναι κουραστική δουλειά αλλα και λυτρωτική παράλληλα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστω που περνας και με βλέπεις, φιλιά!!
Ποση συγκίνηση μπορει να μας φέρει ένα τοσο δα φανελάκι ή ένα φορμάκι; Για πότε τα μωρακια μας έγιναν παιδάκια και μας βοηθούν και στις δουλειες μάλιστα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι ο αποχωρισμός με τα αντικείμενα συχνα δυσκολος, εγω πάντα λέω ένα "ευχαριστώ" σε κάθε ρουχο ή παιχνίδι που μας συντρόφεψε στο μεγάλωμά μας.
Πάντως το φαγητό σας θα ήταν νοστιμότατο, αφού βοήθησαν τα μικρα χεράκια!
Αχ Κατερινα μου και εγω το ιδιο κανω,αλλαζω κουρτινες ριχταρια μαξιλαρια..Επισης να σου πω οτι περιμενω καθε φορα την καινουρια σου αναρτηση, γραφεις υπεροχα.Α μην ξεχασω μου αρεσουν και οι φωτογραφιες απο το σπιτι σου λογω τρελλας με την διακοσμηση να μας δειχνεις πιο συχνα.Φιλια Ελενη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα μια καλή εκκαθάριση φέρνει την ανανέωση και την ηρεμία, απολαμβάνεις καλύτερα το σπίτι σου μετά!! Εγώ έκανα μεγάλη εκκαθάριση τον Δεκέμβρη πριν φύγουμε για Σουηδία και πολλά πράγματα μου λείπουν...κάποια στιγμή θα το ξεπεράσω...όμορφη ανάρτηση, με συγκίνησε το βιβλίο με την απόδειξη του μπαμπά!!!τέλειο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου Κατερινάκι μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ στην ίδια φάση είμαι αλλά πάντα με ξεκουράζει το ξεκαθάρισμα αισθάνομαι ότι ανασαίνω καλύτερα..
ότι κάνω χώρο στη ζωή μου γι άλλα..
Πολλά φιλιά σε όλους!!!
Πόσο όμορφα νιώθουμε, βρε Κατερινάκι, κάθε φορά που διαβάζουμε τις αναρτήσεις σου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά, κοριτσάκι μου!!!
Καλό Σαββατοκύριακο!!!
ΚΑΤΕΡΙΝΑΚΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΜΑ ΣΟΥ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΞΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΧΩ ΦΥΛΑΞΕΙ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΡΟΥΧΑΛΑΚΙΑ ΤΟΥΣ...ΤΟΥΣ ΛΕΩ ΟΤΙ ΘΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΔΩΣΩ ΠΡΟΙΚΑ....ΧΙ ΧΙ
ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕ ΠΟΛΥ ΠΟΥ Ο ΠΑ ΕΙΧΕ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΤΟ ΕΙΣΙΤΉΡΙΌ!!!
ΦΙΛΑΚΙΑ
ΚΑΤΕΡΙΝΑ, ΓΕΙΑ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΙ ΕΓΩ ΝΤΥΝΩ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ. ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΕΥΚΟΛΟ ΝΑ ΑΠΟΧΩΡΙΖΟΜΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΕ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΙΜΑΙ ΔΕΜΕΝΗ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΑ.
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΣΑΣ.. ΦΙΛΙΑ
Γειά σου κοπέλα μου! Διαβάζω την ανάρτηση και καθώς κατεβαίνω προς τα κάτω, βλέπω τις φωτογραφίες και διάφορα συναισθήματα αναλλάσσονται. Σκέφτομαι τι ωραία διαδικασία να καθαρίζεις ο ίδιος με τα χέρια σου το φαγητό σου, να μοιράζεσαι τις δουλειές και να είσαι απλά ευτυχισμένος και μετά βλέπω την κάμπια και Α! ξαφνιάζομαι. Τα εισητήρια που κράτησε ο Πα, ήταν μια εικόνα που με συγκίνησε (κι εμείς είχαμε κάτι τέτοια, αλλά έμειναν κι αυτά πίσω και πάμε να μαζέψουμε καινούρια ή μάλλον, δε μαζεύουμε και πολλά γιατί δεν είναι βολικό για τα ταξίδια )και με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνη σε ότι αφορά το ξαλάφρωμα που νιώθεις τελικά όταν φύγουν τα παλιά ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίσαι απίθανη !
Καλή σου μέρα αγαπημένη μου :)
Νομίζω ότι όλες οι μαμάδες φυλάνε λίγα μωρουδιακά ρούχα για να τα έχουν και να θυμούνται ή και να μας θυμίζουν στιγμές. Τώρα που παντρευτήκαμε μας τα έδωσε για να κρατάμε εμείς. Είναι κάποια χειροποίητα (της μαμάς), πλεχτά φορεματάκια και μπλουζάκια που παρεπιπτώντος ήταν και τα αγαπημένα μας!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατερινούλα με πέτυχες ακριβώς στα ίδια με εσάς..εκτός τον αρακά που δεν τον τρώνε τα αστέρια μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΞεκαθάρισμα κάνω και εγώ σε όλα και να φανταστείς ήρθε (με καθυστέρηση) η ώρα να φύγει η κούνια απο το παιδικό....και δεν κοιμάται εκεί απο 18 μηνών...και τα συρτάρια ήταν γεμάτα αναμνήσεις ..τα άδειασα και κρατούσα στιγμές στα χέρια μου και οι μνήμες έρχονταν στην σειρά πότε το φόραγε αυτό το φόρεμα... κοίτα πόσο μικρούλι είναι .. θέλω να το βάλω μαμά....μα δε σου κάνει.....μαυτο με σκέπαζες ;...τι μικρή κουβέρτα....και τόσα άλλα ..... όλα μπήκαν σε θήκες και φυλάχτηκαν ...με δάκρυα... θέλω να κρατώ και γω κάποια ρούχα απο την κάθε ηλικία του παιδιού μου .. είναι όμορφο μεγαλώνοντας να τα κοιτάμε...τα υπόλοιπα τα δίνουμε σε μια μικρούλα κουκλίτσα που τα χρειάζεται!
Τα παιχνίδια της δεν τα δίνει δυστυχώς ..δεν την πιέζω εννοείτε .. ήδη κάτι άλλαξε θα δώσει το μικρό ποδήλατο στον ξάδερφο της και εκείνη θα έχει μεγαλύτερο.
Όσο για τα 'εσωτερικά' μου ξεκαθαρίσματα... έχω ξεκινήσει και να δω πότε θα τελειώσω....Mπορεί να είναι δύσκολα τα ξεκαθαρίσματα αλλά τελικά είναι τόσο αναγκαία!!!
Σε φιλώ !!!καλά να περνάτε και όλα να είναι όμορφα στην ζωή σας!!!
Αχ βρε Κατερίνα, πόσο δυσκολεύομαι κι εγώ κάθε φορά να ξεκαθαρίσω το τοπίο.Από όλες τις απόψεις. Όταν όμως τελειώσεις νιώθεις πιο ανάλαφρη κι αυτό είναι υπέροχο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΓΙΩΡΓΑΚΗΣ ΜΕ ΤΟ ΖΑΚΕΤΑΚΙ ΜΟΥΡΧΕΤΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΑΡΠΑΞΩ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΦΙΛΩ!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΤΙ ΘΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΕΣ ΤΗΝ ΚΑΜΠΙΑ!!!!!ΧΑ ΧΑ ΧΑ!!!!!!!!!!ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ!!!!!!!!!!
ΑΧ! ΚΑΙ ΕΓΩ ΞΕΚΑΘΑΡΙΖΩ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ......ΟΜΩΣ ΟΤΑΝ ΖΕΙΣ ΣΕ ΕΝΑ ΣΠΙΤΙ 23 ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΚΑΡΑΒΙ....ΑΣΕ ΑΠΟ ΠΟΥ ΝΑ ΠΙΑΣΩ ΚΑΙ ΠΟΥ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΩ.....ΟΛΟ ΔΙΝΩ...ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΠΟΛΛΑ ΜΕΝΟΥΝ ΠΙΣΩ.......
ΣΑΣ ΦΙΛΩ!!!!!!!!!!!!!!!!!
"Τι ευλογία, να έχεις περίσσευμα στη ζωή σου και να το χαρίζεις γιατί δεν το χρειάζεσαι πια..." Μεγάλη κουβέντα και μεγάλη ευλογία ! Τί καταπληκτικές και τρυφερές εικόνες φύσης και οικογενειακής ζωής είναι αυτές που αναρτάς. Εγώ προσωπικά τις θεωρώ και αυτές ευλογία ζωής ! Νάσαι πάντα καλά και να ζεις πάντα σε παρόμοια ευδαιμονία !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύη
Κατερινάκι, δυστυχώς δεν μπορούσα να είμαι στα εγκάινια της έκθεσης με τα συρτάρια γιατί είχα μαθήματα. Πήγαμε σήμερα το απόγευμα με την οικογένεια και τους γονείς μου. Κρίμα που δεν βρεθήκαμε. Θα μιλήσουμε όμως να πιούμε καφεδάκι. Δεν σας ξεχνώ αλλά είναι λίγο φορτωμένες αυτές οι μέρες!
ΑπάντησηΔιαγραφήkathy by anthomeli
Κατερίνα μου πάντα οι αναρτήσεις σου έχουν κάτι γλυκό και νοσταλγικό!!Μου αρέσουν πολύ γιατί πάντα κάπου εκεί βρίσκω πράγματα που με εκφράζουν!!!Να είσαι καλά και ο θεός να σου δίνει δύναμη να χαρίζεις την αγάπη!!!Φιλάκια!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου Κατερίνα, καλώς σε βρίσκουμε στο πανέμορφο σπιτάκι σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστούμε πολύ για την επίσκεψή σου!
Η ανάρτησή σου μου άρεσε ιδιαίτερα, κυρίως μου άρεσε που συνδύασες την αλλαγή εποχής με μια γενικότερη αλλαγή και ανανέωση στην ζωή μας.
Σπάνια δένομαι με αντικείμενα, ότι κι αν συμβολίζουν αυτά ή ότι αναμνήσεις κι αν κουβαλάνε, δένομαι όμως αφάνταστα με πρόσωπα.
Τα πρόσωπα είναι που μου ξυπνάνε αναμνήσεις και λιγότερο τα αντικείμενα.
Φιλιά, να έχεις μιαν όμορφη εβδομάδα!
Κι εγώ χάνομαι για λίγο από το εξαιρετικό blog σου Κατερίνα μου, λόγω των υποχρεώσεων με τα πολλά αδεσποτάκια που φροντίζω καθημερινά, την ειδησεογραφία που πρέπει να μπαίνει στο blog, αλλά και άλλες οικογενειακές και προσωπικές τρεχάλες... Η φροντίδα και η ενημέρωση για τα έρημα τα ζώα και τα δικαιώματά τους είναι επίπονη ιστορία, αλλά κάποιοι πρέπει να το κάνουν. Δεν έχω παιδιά και έτσι έχω αφιερωθεί εν μέρει στα ζωάκια. Όταν μπαίνω στο blog σου γαληνεύω και νοιώθω σαν να βλέπω μια ωραία ταινία, σαν αυτές που τις απολαμβάνεις και τις "ζεις" κρυφά και με λαχτάρα ! Είναι όαση ! Ευτυχώς τα τελευταία 10 χρόνια δεν ζω βαθειά μέσα στην Αθήνα, αλλά στη Βούλα. Είμαι ευτυχής και δοξάζω το Θεό. Αλλά αυτά που βλέπω μέσα από το blog σου είναι ο Παράδεισος !
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι πάντα καλά σε αυτόν τον Παράδεισο!
Εύη
Πόσο δίκιο έχεις Κατερίνα μου... κι εγώ το χρειάζομαι τώρα το ξεκαθάρισμα... όχι των ρούχων ή του σπιτιού γιατί αυτό το τελείωσα αλλά το δικό μου!!! Πράγματι ξαλαφρώνεις!!
ΑπάντησηΔιαγραφήανεπανάληπτη κατερινούλα!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλοκαιρινές κουρτίνες?
δεν παίζεσαι μικρό μου, το έχεις αποθεώσει το ζήτημα!!!!
φιλί μεγάλο καλοκαιρινό
ολγα κ.