...και βόλτες και παγωτά και πιαστράκια για κουρτίνες και πολλές πολλές γνωριμίες....

Το Σάββατο  αποφασίστηκε μπαμπαδοέξοδος...

Είναι αυτές οι γνωριμίες  των γονιών, που προκύπτουν μέσω των παιδιών και τελικά κολλάνε... Έτσι ο Πα, βγήκε παρέα με τον Κώστα μπαμπά του Θοδωρή που είναι φιλαράκι του Γιώργου στο νηπιαγωγείο.Πήραν λοιπόν τα πιτσιρίκια και πήγαν για μίνι γκόλφ!! 

Ο Θοδωρής απορεί τι έπαθε ο φίλος του και κάνει το τρελοκάτσικο....

Γυρίζοντας στο σπίτι κατάκοποι μου ανακοίνωσαν ότι το γκόλφ είναι τέεεελειο και πέρασαν τέεελεια και μετά λιποθύμησαν από την κούραση και ησύχασε η πλάση...

Εγώ δεν ακολούθησα την ομάδα, άλλωστε στην έξοδο δεν υπήρχαν μαμάδες...οπότε έμεινα σπίτι να ξεκουραστώ από την τρέλα της καθαριότητας και μόλις ξάπλωσα το μυαλό μου άρχισε να κατεβάζει ιδέες. 

Είπα να μην το κουράζω και σηκώθηκα από τον ωραίο καναπέ για να κάνω... σπιτικό παγωτό!!!

Όσο ήταν εδώ ο μπαμπάς μου μας έκανε ένα παγωτό με παγωμένες φράουλες και μέλι.Το κράτησα στο μυαλό μου για να το δοκιμάσω κάποια στιγμή και τις προάλλες έπεσα πάνω στην Manousina που είχε την ίδια ακριβώς συνταγή που μας έκανε ο μπαμπάς...

Οπότε το τόλμησα, απλά την διαφοροποίησα λίγο και δεν έβαλα μέλι στο γιαούρτι αλλά άχνη ζάχαρη γιατί η γεύση του μελιού ήταν πολύ έντονη και δεν άρεσε στα παιδιά. 

Μετά αποφάσισα να δοκιμάσω  να πειραματιστώ  και με άλλες γεύσεις όπως την nutella με μπανάνα, της ShareYourLikes και μετά πήρα το κολάι κι είπα να ρισκάρω και κάτι καινούριο.

Έβαλα  λοιπόν και γιαούρτι με κακάο και άχνη ζάχαρη και έσπασα μέσα μπισκότα oreo και επίσης γιαούρτι με άχνη ζάχαρη και βανίλια για μυρωδιά κι έσπασα μέσα γεμιστά παπαδοπούλου...μιαμ!!! Τέσσερις γεύσεις λοιπόν. Φράουλα, nutella μπανάνα, μπισκότο βανίλια, κακάο με oreo! 

Γέμισα τις μικρές θήκες για παγωτάκια και επίσης και  φλυτζανάκια καφέ και  παγοθήκες μιας κι είχα αρκετή ποσότητα...

Δεν φανταζόμουν κι εγώ πόσο εύκολο ήταν και πόσο τέλειο γευστικά....

Τα πιστιρίκια το ευχαριστήθηκαν και όχι μόνο....χεχε!!

Η πιο ωραία γεύση κατά τη γνώμη μου...ε καλά εύκολο   nutelloμπανάνα!!!!

Τι ωραίο που έρχεται το καλοκαιράκι...αλλάξαμε και τις κουρτίνες και βάλαμε τις καλοκαιρινές...Ο Πα σιχαίνεται τις κουρτίνες.Θεωρεί οτι δεν έχουν καμία απολύτως χρησιμότητα, οτι είναι σκέτος μπελάς και κρύβουν και το φως...

Εγώ αντιθέτως πιστεύω πως πέρα από τη χρησιμότητα οι κουρτίνες είναι και στολίδι....Βέβαια για να είναι ευχαριστιμένος και ο Πα, οι κουρτίνες μας είναι εξαιρετικά απλές κι ελαφριές και πάντα διάφανες για να μην κρύβουν το φως. Τα παραπάνω, βοηθούν και στην χαμηλή τιμή, οπότε με ένα σμπάρο...

Αποφάσισα λοιπόν μιας κι είναι τόσο απλές να βάλω ένα κατιτίς να τις στολίσω. 

Έψαξα μαγνητάκια ή κορδέλες ή όλα αυτά τα αξεσουάρ για κουρτίνες και το πρώτο πρόβλημα ήταν οτι δεν  έβρισκα το χρώμα που ήθελα κι όταν βρήκα το χρώμα που ήθελα μου πέσαν τα σαγόνια όταν είδα τις τιμές....Οπότε αποφάσισα να κάνω μόνη μου πιαστράκια.

Αγόρασα  υφασμάτινα λουλούδια, κορδέλες και μαγνητάκια για τα μικρά πιαστράκια 

και κοκαλάκια για τα μαλλιά για τα μεγάλα....χμ όχι θα κάτσω να σκάσω!!

Βέβαια τα πιαστράκια που έφτιαξα δεν έχουν ως στόχο να πιάσουν την κουρτίνα ή να την τραβήξουν γιατί είναι μικρά.Τα θέλω μόνο για διακόσμηση.Πιστεύω όμως πως ένα μεγάλο κλάμερ, στολισμένο όμορφα,  θα έκανε μια χαρά τη δουλειά του....

Η θερμόκολα ολοκλήρωσε το εγχείρημα...Το αποτέλεσμα είναι πολύ χαριτωμένο κι εξαιρετικά ρομαντικό....

Τα μικρά

Τα μεγάλα

Τέλος κρέμασα και την καρδιά που έφτιαξα με τον τρόπο που δείχνω φτιάχνοντας ένα φθινοπωρινό στεφάνι εδώ, δηλαδή με υφάσματα  και μια καρδιά από φελιζόλ. Πολύ χαριτωμένη...

Το σπίτι άλλαξε όψη κι έγινε πολύ πολύ ανάλαφρο...δεν έχουν ολοκληρωθεί όλα αυτά που πρέπει να γίνουν αλλά...είμαστε σε καλό δρόμο!! 

Όμως το απόγευμα  ξεκούραση... Έτσι απόλαυσα το ωραίο μου καφεδάκι σε μια ηλιοφώτιστη αυλή....

Το  συνόδεψα με τις τέλειες τηγανίτες με μέλι των Ανθομέλι και την φοβερή 

σάλτσα φράουλας της γλυκιάς Ζαμπίας από το kitchen stori.es. και μια μπάλα παγωτό...Μιάμ!!!!

Ένα ακόμη Σαββατοκύριακο έφυγε... Άρχισε με γέλια κι αγκαλιές και γνωριμίες στα εγκαίνια της έκθεσης των συρταριών... Ήπιαμε ένα καφεδάκι με την Μαρία από το Πνοές Τέχνης που ήρθε για την έκθεση από την Αθήνα κι ένιωσα τόση οικειότητα. Ήταν σαν να ήμουν με μια φίλη από τα παλιά, σαν να γνωριζόμασταν χρόνια κι είχαμε τόσα να πούμε...

Κι έγινε αυτό που είπε η Μαρία, η γνωριμία δεν απομυθοποιεί την εικόνα, την ενισχύει... 

Έτσι ένιωσα το βράδυ των εγκαινίων όταν  κάναμε μια τέλεια ζεστή αγκαλιά με την Αντρια, και γνώρισα την Πετρούλα, που είναι μια κούκλα, όταν ξανάδα την γλυκιά αγαπημένη  Εύα και τα υπέροχα αγόρια της, όταν αγκάλιασα για μια μόνο στιγμή σφιχτά την Scrapmaria, όταν επιτέλους ειδωθήκαμε με την Jasmin, και δώσαμε υποσχέσεις για καφεδάκι με την Ευτυχία, όταν γνώρισα την Κατερίνα που δεν είναι μπλόγκερ αλλά ήρθε στα εγκαίνια για να δει τα συρτάρια και να μας γνωρίσει, κι όταν τα είπαμε με την γλυκιά Αναστασία, με τις διαφορετικές της τούρτες....και και και...τόσοι άνθρωποι! 

Κι όλα αυτά χάριν στην  απίστευτη Ρένα και στο όραμα της που έφερε τόσους ανθρώπους κοντά!!

Συγχαρητήρια σε όλες τις συμμετοχές των συρταριών, ήταν όλα υπέροχα, πολύ ομορφότερα από κοντά... Τολμώ να πω οτι κάποια με ενθουσίασαν και βλέποντας τα από κοντά πραγματικά ξαφνιάστηκα...

Δυστυχώς δεν είχα στο νου μου να τραβήξω φωτογραφίες, μα υπάρχουν τόσες πολλές στα γύρω μπλογκ άλλωστε το ζωντανό είναι πάντα το καλύτερο.... 

Εμείς πήγαμε σύσσωμη όλη η οικογένεια ΚαΠα και τελικά το να δει κανείς όλα αυτά τα δημιουργήματα από κοντά είναι κάτι που πραγματικά αξίζει για αυτό, προτείνω για ακόμη μια φορά την επίσκεψη στην Μονή Λαζαριστών,  από τις 17.30 ως τις 21.30 κάθε μέρα μέχρι τις 25 Μαΐου...

Κλείνω με την εικόνα του πρωινού μου καφέ παρέα με το χαρούμενο τριφύλλι...και πως να μην είναι χαρούμενο τόσο κοντά στο καλοκαίρι!!!!

Λαμπερή Καλημέρα....

                                                                                                                          Κατερίνα