Επιφάνεια.

Αρχίζω με μια σειρά από τρυφερές φωτογραφίες, με  τα ζωντόβολα να πλένουν όλα μαζί τα δόντια τους στο μπάνιο.

 

και χαζολογάνε και κάνουν τόσες γκριμάτσες...

 

Την Παρασκευή λοιπόν φιλοξένησαν τους φίλους τους.Τέσσερα αγόρια στο σπίτι!! Χαλασμός...Κοιμήθηκαν ξημερώματα μετά από δική μου "εξαιρετικά δυναμική" παρέμβαση...αλλιώς θα λιποθυμούσαν μιλώντας και χοροπηδώντας!!

Παρένθεση για να μοιραστώ τη γκρίνια μου.Έκανα στο computer μου  αναβάθμιση κι από τότε χάλασε η σχέση μας! Πρέπει να ξαναγνωριστούμε από την αρχή κι αυτή  η νέα γνωριμία με καθυστερεί πολύ. Ο κέρσορας χοροπηδάει και κάνει τα δικά του και δεν βγάζω άκρη. Μια ανάρτηση μου παίρνει τον διπλάσιο χρόνο και εγώ δεν έχω καθόλου διάθεση για παιχνίδια...Τέλος πάντων, είμαστε παρεξηγημένοι με το μηχάνημα αυτό τον καιρό, αλλά θα τα βρούμε!!

Η εποχή αυτή είναι η εποχή της προσφοράς νομίζω.Τα δέντρα γεμάτα, η φύση φορτωμένη με καρπούς,

ενώ ταυτόχρονα οι δουλειές δεν τελειώνουν!! Το σαββατοκύριακο  λοιπόν, ήταν κυρίως αφιερωμένο στον κήπο.

Κλαδέματα, ξεχορταριάσματα, καθαριότητες.Τα παιδιά ανέλαβαν τα σπιτάκια των σκυλιών και τα γυάλισαν.

 

 

Τι καλά που μεγάλωσαν και μπορούν να βοηθούν.

Μεγάλωσαν κι οι κολοκύθες...

Καλοπιστικές και όχι μόνο.

Μεγάλο σουξέ....Άρχισα ήδη να καταψύχω την ψίχα τους για τις χειμερινές μας πίτες...

Όμορφος ο κήπος αλλά έχει πολλή δουλειά...και ενώ εμείς φτιάχνουμε έχουμε τα καθάρματα τα σκυλιά να καταστρέφουν...Η τελευταία απώλεια ένα παχύφυλλο που το βράδυ το θαύμασα για το μέγεθος και το χρώμα του και την άλλη μέρα δεν υπήρχε...κάποιος από τους τρεις το είχε μασήσει...Ποιος ήταν ο ένοχος; Όλοι έχουν ύφος αθώου αλλά είναι μεγάλοι απατεώνες!

ΈΝΟΧΟΙ

 Τα πρωινά κάθομαι στο γραφείο κι οργανώνω την ημέρα και βάζω τάξη ή τουλάχιστον προσπαθώ!

 

Για ξεκίνημα διαβάζω Βρεττάκο."Συνάντηση με τη θάλασσα". Κάθε χρόνο τέτοια εποχή το ξαναδιαβάζω, αποχαιρετώντας το καλοκαίρι και κάθε χρόνο κλαίω στα ίδια ποιήματα σαν τις γιαγιάδες!!
Η συλλογή αυτή μου θυμίζει τη Βαγγελιώ μου, που με έκανε να τον αγαπήσω, όπως εκείνος αγάπησε τη θάλασσα.
Κάθε εποχή που είναι μπροστά μου είναι η αγαπημένη μου εποχή αλλά ακόμη δεν είπα αντίο στο καλοκαίρι. Δεν έκανα ακόμη το τελευταίο μου μπάνιο, ακόμη ο κόσμος πίνει τον καφέ στο μπαλκόνι κι ακούω περπατώντας στη γειτονιά τα πούλια από το τάβλι σε κάποια αυλή...Τα παιδιά ακόμη μαζεύονται στην παιδική χαρά μέχρι να βραδιάσει κι αυτό μου δίνει το χρόνο να κάνω μερικές μακρινές απογευματινές  βόλτες στο ρέμα και να θαυμάσω τα φυτά και τα δέντρα, καθώς φθινοπωριάζει.

Περπατώ μόνη μου και τραγουδάω σιγανά...χαρακτηριστικό μου αυτό, είμαι παιδί της μαμάς μου. Εκείνη τραγουδούσε ασταμάτητα!

Περπατάω με ρυθμό και μαζεύω εικόνες και κάνω σχέδια στο μυαλό μου και σενάρια και πλάθω ιστορίες...και περνάω ωραία.
Σε λίγο που θα αρχίσουν όλες μου οι ομάδες, τα απογεύματα  θα γεμίσουν όλα και δεν θα μου μένει πια χρόνος για τέτοιες πολυτέλειες... Οπότε τώρα χαίρομαι τις μοναχικές μου βόλτες και νιώθω ευγνωμοσύνη καθώς κλείνει η κάθε ημέρα!!

Νιώθω ευγνωμοσύνη για όλα όσα μπορώ να απολαύσω, για όλα όσα βλέπω και αισθάνομαι.

 

Νιώθω ευγνωμοσύνη που μπορώ να στολίσω το σπίτι μου με κλαδιά κι άγρια λουλούδια και να τα κοιτάζω νιώθοντας ηρεμία!  Έτσι απλά...

Τέλος, νιώθω ευγνομοσύνη που μπορώ να χαίρομαι πράγματα ιδιαίτερα πεζά, όπως τις αγαπημένες μου Αμερικάνικες  σειρές που  κάνουν πρεμιέρα...Yeeeeeeeeeeeeeeeh!! Το Internet  μας φέρνει πιο κοντά...

Χρόνια τώρα το φθινόπωρο είναι η εποχή της πρεμιέρας...Από Bones, μέχρι  Dr House  κι από Greys Anatomy, μέχρι Castle. Για να μην θυμηθώ την εμμονή μου με το Lost, το κόλλημα μου με το  24 Hours, τη τρέλα μου με το Prison Break κι άλλα πολλά που έχουν περάσει  και θα μου θυμίζουν πάντα περιόδους της ζωής μου, όπως η περίοδος Carrie Brandsαw (αχ x 2) ή η περίοδος  Friends...ή η περίοδος X Files που έψαχνα την αλήθεια που κρύβετε εκεί έξω !!!
Θυμάμαι ολόκληρες συζητήσεις με τον φίλο μου τον Alex. για το τι να σημαίνουν ο καπνός στο στο Lost  και σκηνές  κλάματος με τη Βαγγελιώ μετά από επεισόδια του Greys Anatomy. Θυμάμαι δε μια φορά  που είχε κάποιος ένα πρόβλημα υγείας (τίποτε σοβαρό) και του πρότεινα να πάει στον Dr.House..Ο λατρεμένος μου τρελάρας!!
Αλλά το καλύτερο μου, ήταν ένα σχόλιο που διάβασα στην ιστοσελίδα του Lost, μετά το θεόκουφο τέλος του, όπου  ένας μανιώδης τηλεθεατής της σειράς έγραψε " Ανάθεμα σε Lost μου έφαγες τα καλύτερα μου χρόνια"!! Μετά από εκείνο το τέλος ένιωθα ακριβώς έτσι κι εγώ!!

Αχ!!! Ευτυχώς που υπάρχουν αυτές. Το βάθος, βάθος  αλλά καλή κι η επιφάνεια βρε παιδί μου....

Σας καλημερίζω με τρελό ενθουσιασμό!! Αύριο κάνει πρεμιέρα το Greys Anatomy  φίλοι μου και περιμένω να δω τι θα κάνει η σεναριογράφος της σειράς, που τα 'χει κυριολεκτικά σκατώσει!!!

Ευχές για μια υπέροχη δημιουργική ημέρα και τέλος πάντων...καλό το παίδεμα του νου  αλλά κι η πεζότητα κάποιες φορές χαρίζει τόση...ξεκούραση στη μπερδεμένη μας καθημερινότητα!! Ω ναι! Έχω το δικαίωμα να βλέπω και  ευκολοχώνευτα έργα....
Καλημέρα αγαπημένοι...

                                                                                                                                                                                           Κατερίνα