Φθινοπωρινό σπίτι.

Υποσχέθηκα να κάνω μια ανάρτηση χωρίς πολλά λόγια μόνο με μια απλή κατασκευή...Προσπάθησα  αληθινά αλλά τα σχέδια πήγαν λίγο πίσω μιας και το πλυντήριο αποφάσισε από μόνο του για τη μοίρα του κι ενώ εμείς δεν θέλαμε να το πετάξουμε - παρόλο που μας άλλαζε τα φώτα - αυτό έκανε τα δικά του και μας ανατίναξε το μπάνιο...καλά υπερβολή!! Όμως μας έκανε μια απίθανη ζημιά και μας έσπασε τα πλακάκια και μας έριξε και το στεγνωτήριο που ήταν πάνω του και όλη η εβδομάδα πέρασε με μια φούρια απίθανη...Τέλος με "χαρά" σας ανακοινώνω ότι χρυσοπληρώσαμε ένα καινούριο πλυντήριο, καινούρια πλακάκια και πλακατζή (γέλιοοοοοο) και ποιος ξέρει τι θα μας πει ο ηλεκτρολόγος για το στεγνωτήριο!!

Κάποια στιγμή κι ενώ όλα ήταν πάνω από τον μέσο όρο σε ένταση για διάφορους λόγους, αποφάσισα να πατήσω pause  για μια ημέρα κι επέτρεψα  στον εαυτό μου να χαθεί από όλα. Τι πολυτέλεια!!

Έτσι με μια διάθεση ελαφριάς κατατονίας, έμεινα σπίτι κι έκανα τα δικά μου.
Είδα τον πανέμορφο στολισμό  που έκανε η αδερφή μου και ξεστόλισα επιτέλους την καλοκαιρινή διακόσμηση και άρχισα να σκαλίζω όλα αυτά τα ωραία που κατά καιρούς μαζεύαμε από περιπάτους και βόλτες  με τα παιδιά...Τα παιδιά είναι τόσο εκπαιδευμένα πια στο να βρίσκουν μαγικά στολίδια της φύσης που φεύγουν για βόλτα και γυρνάνε με κλαδιά και καρπούς και βρύα και λειχήνες....χεχε. Αυτό μου αρέσει γιατί σημαίνει ότι παρατηρούν καλά καλά γύρω τους...και βέβαια γιατί έμαθαν να  γεμίζουν το σπίτι με μαγεία.

 

Τα δροσερά πια βραδάκια ζεσταίνεται το μάτι με όλη αυτή την ομορφιά της φύσης στο τραπέζι μας.

 

Μαζέψαμε λοιπόν το σπίτι μας και τα μυαλά μας σιγά σιγά κι όλα γίνονται πιο ζεστά και ατμοσφαιρικά...

 

Οι κολοκύθες μαζεύτηκαν σχεδόν όλες και στόλισαν προς το παρόν το σαλόνι μας...Μετά κάποιες θα γίνουν πίτες, κάποιες σπόροι...θα βρει η κάθε μια τον προορισμό της...Ο μικρός κύριος Βελανίδης είναι δώρο της αγαπημένης μου Marianth...Χρόοοονια πριν γίνουμε κι οι δυο μάνεςbloggers!

 

Ένα κλαδί, μερικά σαλιγκάρια, λίγα βρύα, φλούδες δέντρων,χειμερινοί καρποί...και κεριά...

 

Κόλλησα κι ένα μικρό μανταλάκι πάνω σε αυτό το κομμάτι ξύλου κι έβαλα μια φωτογραφία...

 

Η ιδέα δεν ήταν δική μου αλλά την βρήκα σε ένα Γερμανικό βιβλίο με ιδέες διακόσμησης. Είναι το Dekorationen  aus dem Garten (Διακοσμητικές ιδέες από τον κήπο), της Daniela Luginsland.

Τα χρώματα αλλάζουν. Μια ιδέα από κόκκινο, λίγο πορτοκαλί, καφέ και πράσινο...λιγότερο φως, περισσότερη εσωτερικότητα...

 

 

Θυμόσαστε βέβαια και τη γνωστή μου τρέλα με τα κρεμαστά κλαδιά, ιδιαίτερα στην τραπεζαρία...Αυτή τη φορά το κρεμάσαμε στο παράθυρο της τραπεζαρίας. Δυο απλά μεγάλα κλαδιά από τα οποία κρέμονται δυο κλουβάκια.

 

 Δυστυχώς ο οπίσθιος φωτισμός δεν βοήθησε στη φωτογράφιση...που θα πάει θα μάθω!

Τα κλαδιά κρεμιούνται εύκολα με πετονιά  μέσα στις ράγες του κουρτινόξυλου, αφού ενωθούν με ένα σύρμα.

Το βράδυ ανάβουν και γίνονται τόσο όμορφα...

 

Έτοιμο λοιπόν το φθινοπωρινό μας σπίτι.

Το Σαββατοκύριακο πλησιάζει και ονειρευόμαστε ένα τέλειο δείπνο στο φως των κεριών, με καλή παρέα και τα πιτσιρίκια να γελούν κάπου τριγύρω...Δεν θέλει πολλά, μόνο μια απλή μακαρονάδα, κι ένα ποτήρι κρασί. Δεν είναι το φαγητό...είναι τα  αγγίγματα, τα γέλια και οι ματιές που θα ζεστάνουν το τραπέζι μας...Γιατί όσα κεριά κι αν ανάψουμε, τελικά μόνο οι άνθρωποι μπορούν να  ζεστάνουν ένα γιορτινό τραπέζι...

Ποιος γιορτάζει; Εμείς!...πάντα και για πάντα...
Καλό Σαββατοκύριακο αγαπημένοι, μην χάσετε ευκαιρία για γιορτή!

                                                                                                                   ΚαΠα