Το πάρτι γενεθλίων του Αγγελου....Η επιστροφή των Κλώνων!!!

Ο Άγγελος ήθελε να κάνει μια μεγάλη γιορτή μιας και φέτος θα γινόταν δέκα. Συμφωνήσαμε λοιπόν να γίνει έτσι με ένα όριο βέβαια και φτιάξαμε τις προσκλήσεις σε μια τέλεια ιστοσελίδα που βρήκαμε εδώ.Την κατεβάζεις και μετά προσθέτεις τα στοιχεία που θέλεις. Εύκολο και τέλειο!!

Το θέμα του ήταν  Star Wars και είχε μεγάλη  επιτυχία...Σύντομα μας είπε ότι δεν του έφτασαν οι προσκλησεις και ζήτησε κι άλλες...Με έκπληξη διαπιστώσαμε ότι κάλεσε πολύ περισσότερα παιδιά από ότι συμφωνήσαμε με αποτέλεσμα να μετρήσουμε μια μόλις μέρα πριν,  περίπου 30 πιτσιρίκια...Κοντέψαμε να πάθουμε εγκεφαλικό και τα άκουσε για τα καλά ο κύριος αλλά τελικά βέβαια είπαμε να μην του το χαλάσουμε και οργανωθήκαμε όσο καλύτερα μπορούσαμε....ελπίζοντας ταυτόχρονα να έχει καλή ημέρα και να μην βρέχει γιατί δεν υπήρχε περίπτωση όλα αυτά τα πιτσιρίκια να χωρέσουν στο σπίτι...
Ξημέρωσε η μεγάλη ημέρα και στο σπίτι ήδη από το προηγούμενο βράδυ επικρατούσε πανζουρλισμός. Η ατμόσφαιρα γιορταστική και γέλια και φωνές μέχρι τα ξημερώματα μιας και φιλοξενούσαμε και τις δυο ξαδέρφες των παιδιών και τα δυο  αγόρια από το Καζαβίτι...Μέχρι αργά μιλούσαν και χαζογελούσαν κι έπρεπε να κάνουμε αρκετές παρεμβάσεις για να κοιμηθούν επιτέλους και να ξεκουραστούμε όλοι....

Το πρωί ξύπνησαν όλοι από το άγριο ξημέρωμα για να προλάβουν τη μέρα....Ο Άγγελος στο μπαλκόνι παρατηρούσε τον ουρανό με την αγωνία μήπως βρέξει. Το πρωινό ήταν συγκλονιστικό κι ο ουρανός πανέμορφος...φανέρωνε πως η μέρα θα ήταν μάλλον καλή.

Η μάνα κι ο πατέρας ήδη κουρασμένοι από το προηγούμενο βράδυ...σημείωση ο πατέρας με καραμπινάτη γαστρεντερίτιδα!!!!

Το πάρτι ήταν πρωινό και αυτό έκανε τα πράγματα λίγο πιο  εύκολα...Βγήκαν τα μπαλόνια και τα σημαιάκια.

Στήθηκε το τραπέζι με κάθε λογής καλούδια για πρωινό.

Από γλυκές κι αλμυρές βάφλες μέχρι τηγανίτες μήλου, σοκολατένια κέικ και τρουφάκια και πίτσες και τοστ...εύκολα πραγματάκια.Όμως όπως είναι διαπιστωμένο τα παιδιά στα πάρτι δεν τρώνε...παίζουν! Κι έτσι σίγουρα όλα αυτά ήταν αρκετά....
Το μεγάλο σουξέ ήταν τα σοκολατένια γλυφιτζουράκια που τα φτιάχνουμε συχνά με τα παιδιά,όπως έχουμε δείξει παλιότερα. Τα βουτούσαν στο ζεστό τους γάλα και γινόταν σοκολατένιο...μεγάλη χαρά!!

Έγινε ο μεγάλος χαμός...τι να πρωτοπώ. Αυτό το πάρτι ήταν για εμένα και τον Πα μια συγκλονιστική εμπειρία! Αντιληφθήκαμε ότι οι παιδικοί φίλοι του γιου μας που τους ξέρουμε από σπόρους...έχουν μεγαλώσει πολύ!!
Φέτος είχαμε κάτι το πρωτοφανές...ίντριγκες ανάμεσα στα κορίτσια. Καυγαδάκια μεταξύ τους,  μια  απίθανα αστεία στιγμή, όταν ένα πιτσιρικάκι, ανέβηκε στον κέδρο κι ήθελε λέει να πηδήξει γιατί τον χώρισε η κοπελίτσα που χόρεψε με άλλον στο πάρτι.. Το αμόρε από κάτω του φώναζε ότι δεν ήθελε αυτή να χορέψει κι ότι παρασύρθηκε....(από μικρές τα λέμε αυτά) κι όλοι οι άλλοι μαζί του φώναζαν να κατέβει μέχρι που έκανα εγώ παρέμβαση με φωνή  απειλητικά μαμαδίστηκη και κατέβηκε σαν άσπρος σίφουνας...Μετά από λίγο πλακώθηκαν  δυο αγόρια για τα μάτια μιας τσούπρας και γινόταν "σασιρμάς"! Μπήκα στη μέση και χώρισαν κι έδωσαν και τα χέρια...Ο Πα δεν μπορούσε να επέμβει γιατί δεν ξάδειαζε από τα γέλια!!!

Έγινε ο χαμός....Δεν υπήρχε σπιθαμή στο σπίτι που να μην υπάρχουν παιδιά....Χάος!!
Για να τους αποσπάσουμε την προσοχή κάναμε διάφορα...ανάμεσα στα άλλα ο Πα τους πήγε στο λαχανόκηπο να μαζέψουν τα ζαρζαβάτια..η φαντασία της απόγνωσης!

Είχαμε ένα μικρό αερόστατο φανάρι να πετά στον αέρα φορτωμένο με τις ευχές και τις ζωγραφιές των φίλων του! Τέλεια διαδικασία. Ζωγράφισαν, έγραψαν τα ονόματα τους και μετά το ανάψαμε κι εκείνο πέταξε μακριά μακριά και δεν πρόλαβα να συγκινηθώ γιατί αυτά σαν παλαβά,  άρχισαν αλλαλάζοντας  να κυνηγούν το αερόστατο κι εμείς αρχίσαμε να κυνηγάμε αυτά και να τα μαζεύουμε από τα γύρω χωράφια....Άσε που κάθε λίγο τα μετρούσα μην μας χαθεί κανένα...Μεγάλες στιγμές!!

Η τούρτα ήταν πανεύκολη από μια συνταγή της Ερμιόνης από το The one with all the tastes  που με έβγαλε από την δύσκολη θέση!! Ο Άγγελος ζήτησε να την διακοσμήσει μόνος του με δικές του φιγούρες Star Wars κι έβαλε πάνω ότι βρήκε εύκαιρο...Μεγάλος συνωστισμός! Ακόμη και το X-Wing προσγειώθηκε στην τούρτα...

Όμως ήταν τόσο χαρούμενος! Η τούρτα των 10 του χρόνων διακοσμημένη από τον ίδιο...."Μπράβο αγόρι μου", του είπα η μάνα...άντε και του χρόνου να κάνεις μόνος σου και την τούρτα.....

Μετά σειρά είχε η Pinata....Πολύς ενθουσιασμός!! Εγώ έφτιαξα την κατασκευή και ο Πα την ζωγράφισε και νάτος ο Yoda! Μεγάλο σουξέ!!

Τις οδηγίες μπορείτε να τις βρείτε σε αυτή την ιστοσελίδα. Αυτοί είχαν τον Darth Vader  στις οδηγίες μα ο Άγγελος ήθελε τον Yoda κι έτσι κάναμε μια μικρή παραλλαγή. Πολύ εύκολη κατασκευή! Το ευχαριστήθηκαν τρελά κι εμείς μαζί τους!!Εδώ έγινε το μεγάλο γιουρούσι....

Κι ύστερα ήρθε η ώρα του χορού.Στήθηκαν οι κριτές και βγήκαν στην πίστα "οι γοργόνες και οι μάγκες".Τι να πω...γέλασαμε την ψυχή μας  και ταυτόχρονα ξαφνιαστήκαμε  με το  πόσο διαφορετικά είναι τα αγόρια με τα κορίτσια στην ηλικία αυτή.Τα κορίτσια κοπέλες...Σχεδόν γυναίκες πια, ενώ τα αγόρια, ακόμη  πιτσιρικάκια...Τι αστεία εικόνα!!!
Είχαμε καιρό να γελάσουμε έτσι....Επίσης, όπως βλέπετε στις φώτο τα κοριτσάκια  ήταν ξεμανίκωτα...Τι δεν τους έταξα για να ντυθούν...Τίποτα. Έβραζε το αίμα τους!

Κι ήρθε το τέλος κάπου μετά το μεσημέρι...Περάσαμε μαζί από τις 10 το πρωί, περίπου ως τις 16.00...Όταν έφυγαν ήταν σαν να πέρασε από πάνω μας οδοστρωτήρας!!
Φεύγοντας πήρε ο καθένας από ένα μικρό κουπ πατ για να φτιάξει το Χριστουγεννιάτικο μπισκοτάκι του...

Παρόλο που κατά τη διάρκεια της γιορτής μου φάνηκε οτι παραμεγάλωσαν μόλις είδαν τα σοκολατένια γλειφιτζούρια και τα κουπ πατ, ενθουσιάστηκαν και σκέφτηκα..."Ευτυχώς!! Τελικά είναι ακόμη μικρά..."! Τι ανακουφιστική σκέψη....

Τα παιδιά συνέχισαν το παιχνίδι μέχρι αργά με τους φίλους τους που φιλοξενούσαμε κι εγώ με τον Πα βάλαμε φτερά στα πόδια για να μαζέψουμε το χάος...Το απόλυτο Χάος!!

Η μέρα πέρασε και μαζί της και τα δέκατα του γενέθλια...Ήταν ευτυχισμένος και χαρούμενος και περήφανος...κι εμείς μαζί του!

Ένιωθε οικοδεσπότης, ένιωθε μεγάλος και σημαντικός...και ήταν!
Περιτριγυρισμένος από τους αγαπημένους του φίλους και τα  ξαδέρφια του, τόσο μα τόσο γελαστός σχεδόν ντοπαρισμένος από χαρά....

Το βράδυ που τέλειωσαν όλα στο σπίτι επικρατούσε μια απόλυτα ανακουφιστική σιωπή! Πήγαμε στο κρεββάτι του Άγγελου και διαπιστώσαμε πως κοιμόταν μαζί....Εξουθενωμένοι. Χορτασμένοι. Γεμάτοι κι ασφαλής. Αυτοί οι δύο τύποι...Τα αγόρια μας.Τα αδέρφια! Αυτοί που κάνουν για εμάς, τη γη να γυρίζει...Πως δυο τόσο μικροί άνθρωποι έχουν τέτοια δύναμη;

Τα παιδιά από το Καζαβίτι έφυγαν. Μας γέμισαν για λίγο με αγκαλιές και μας άφησαν συναισθήματα λύπης...γιατί διαπιστώσαμε ότι κάποια παιδιά δεν έχουν τη δύναμη να κάνουν τη γη να γυρίζει για τους γονείς τους...Πόσο κρίμα...πόσο κρίμα να υπάρχουν  παιδιά που νιώθουν έτσι. Πόσο κρίμα το να το ξέρουν και να το αποδέχονται. Πόσο συγκινητικό το ότι συνεχίζουν να προσπαθούν να κάνουν τη γη να γυρίσει για κάποιους άλλους αν όχι για τους γονείς τους...Κι είναι τόσο ικανά που, τα καταφέρνουν!!
Με πολύ πολύ κόπο, μα τα καταφέρνουν. Οπότε όλοι εσείς φίλοι που επικοινωνήσατε μαζί μας για να στείλετε κάτι μικρό τα Χριστούγεννα σε αυτούς τους δύο πιτσιρικάδες, έχετε αυτό στο μυαλό σας καθώς τους γράφετε το γράμμα τους...Έχουν την ανάγκη να νιώσουν ότι μπορούν να κινήσουν τη γη για κάποιον που θα τους αγαπήσει πολύ....χωρίς "αν" ή "αλλά". Μόνο επειδή είναι αυτοί που είναι.

Αγαπημένοι μας.Προσπαθούμε να μπούμε σε κανονικούς ρυθμούς πια, αν κι είμαστε απίθανα κουρασμένοι...Σιγά σιγά κι αφού τέλειωσε όλο αυτό, βαλθήκαμε να στολίσουμε και το σπίτι μας άρχισε να μπαίνει στο πνεύμα των Χριστουγέννων...

Έχω τόσα να μοιραστώ μαζί σας...Οι ευχές σας για τον γιο μας, μας συγκίνησαν, μας άγγιξαν.Νιώθουμε ευγνωμοσύνη για όλα και για όλους εσάς, που μας γεμίζετε ευχές και χαμόγελα χωρίς κανένα αντάλλαγμα! Χωρίς καν να μας γνωρίζετε. Ένα πελώριο ευχαριστώ από τους ΚαΠα...Πελώριο!!!
Κλείνοντας σας ευχαριστώ προσωπικά εγώ η Κα  που προτείνατε το Blog μας και είναι υποψήφιο στον Διαγωνισμό που οργανώνει το Greekblogsbywomen για το καλύτερο Ιστολόγιο   στην κατηγορία "Γυναίκες που μας ενέπνευσαν". Αυτό μου φάνηκε απίστευτο...Η κατηγορία! Πόσο τιμητικό.
Αν είμαι εγώ μια τέτοια γυναίκα, που  έχω υπάρξει, μέσα από τα γραπτά μου,  έμπνευση έστω για έναν άνθρωπο...τότε αξίζει τον κόπο να συνεχίσω να γράφω...άλλωστε αυτός ήταν πάντα ο στόχος.
Ένα ακόμη μεγάλο ευχαριστώ...

Ξημέρωσε μια μαγικά Χειμωνιάτικη ημέρα...Εμείς μετά από αυτό που ζήσαμε, ανοίγουμε επιχείρηση για παιδικά πάρτι αφού τα καταφέραμε με 24 πιτσιρίκια από 6 έως 11 χρονών, χωρίς να καταρεύσουμε ...δεν μασάμε τίποτα!!
Καλημέρα αγαπημένοι...πλησιάζουν Χριστούγεννα όχι μόνο για εμάς...μα...για "όλους εμάς"!!!
Ας οργανωθούμε λοιπόν...για όλους αυτούς που μας χρειάζονται!
                                                                                             Κατερίνα