Κακή αρχή με καλό τέλος!

Μια εβδομάδα που άρχισε στραβά κι έκλεισε τέλεια!
Αρρώστησε ο Άγγελος κι όταν τα παιδιά αρρωσταίνουν κλείνει το "μαγαζί". Δεν μπορώ να ασχοληθώ με τίποτε άλλο πέρα από εκείνα. Οπότε από την προηγούμενη Κυριακή που επισκεφθήκαμε το νοσοκομείο μιας κι ο Άγγελος είχε έντονο πόνο στην κοιλιά άρχισε μια ιστορία που μας άγχωσε και μας κούρασε. Όλη την εβδομάδα δεν πήγε σχολείο γιατί πονούσε και μιας και τα συμπτώματα μας μπέρδευαν κάναμε εξετάσεις και αποκλείαμε πιθανότητες...μάλλον όχι γαστρεντερίτιδα, μάλλον όχι σκωληκοειδίτιδα, μάλλον όχι αυτό, μάλλον όχι το άλλο, ο πόνος συνέχιζε και το ίδιο και η σύγχυση. Εξετάσεις κι επανεξετάσεις κι ο Άγγελος να μου λέει  "δεν θέλω άλλες εξετάσεις θέλω να πάω σχολείο"...Τελικά την Παρασκευή κλείσαμε ραντεβού για υπέρηχο, τον οποίο περιμέναμε όλοι για να φανερώσει τα αφανέρωτα....

Έγινε κι ήταν καλά τα αποτελέσματα.Ένα μικρό θέμα που φαίνεται να πέρασε... Νόμιζα πως όλον αυτό τον καιρό κρατούσα την αναπνοή μου και τη στιγμή εκείνη ανέπνευσα και πάλι...Έτσι νόμισα. Ήμασταν οι δυο μας. Στο δρόμο για το γυρισμό ήταν ήδη αργά το μεσημέρι κι ήμασταν πολύ κουρασμένοι και πεινασμένοι. Σταμάτησα στην άκρη σε κάτι χωράφια. Μου είπε "μαμά πεινάω θέλω να πάω σπίτι".Του είπα "το ξέρω καλέ μου , μα...πρέπει να το κάνω αυτό".Σταμάτησα στην άκρη λοιπόν κατέβηκα και μάζεψα λουλούδια.Μικρά κίτρινα γιασεμιά, ανθάκια βερικοκιάς και αμπέλωπα...Κι όταν φτάσαμε σπίτι τα έβαλα να πλέουν στο νερό και άναψα κεράκια γύρω τους...Έτσι για ευχαριστώ!

Ο Άγγελος όλον αυτό τον καιρό δεν έπρεπε να τρώει κι έκανε ειδική διατροφή , οπότε μόλις ο μπαμπάς ενημερώθηκε για τα χαρούμενα νέα μας έκανε το τέλειο φαγητό.Φτάνοντας στο σπίτι φάγαμε ένα βουνό μακαρόνια με κιμά, εγώ τα συνόδεψα με  ένα ποτήρι  μπύρα κι ύστερα ξάπλωσα στον καναπέ και κοιμήθηκα βαθιά μετά  από μια εβδομάδα... Αυτό μόνο μια λέξη έχει...ευτυχία!

Το αγόρι μας, όλη αυτή την εβδομάδα πέρασε δύσκολα.Πονούσε, πεινούσε και ήταν σπίτι όπου βαριόταν απίθανα, χωρίς φίλους και χωρίς δραστηριότητες. Έλεγε πως αυτή ήταν η πιο απαίσια εβδομάδα της ζωής του. Απαίσια, φριχτή!!! Φώναζε όλη μέρα.

Οπότε ξημέρωσε ένα Σαββατοκύριακο που τον αποζημίωσε, αρχίζοντας με έναν κουβά από τα αγαπημένα του  δημητριακά που είχε στερηθεί!

Σοκολατένια Nesquik ο μικρός, μελένια Cheerios  ο μεγάλος!
Εννοείτε με όλα τα απίθανα παιχνίδια που ήρθαν με το πακέτο της γιαγιάς από Γερμανία, να συντροφεύουν το πρωινό τραπέζι...

Δίπλα τους εγώ, να  ακούω μόνο τα χαχανιτά τους και το τέλειο κρατς κράτς καθώς τα δημητριακά θρυμματίζονταν με ταχύτητα στο στόμα τους. Έκανα όλα όσα ήταν στην αναμονή όλες αυτές τις μέρες. Πότισα τις χαρούμενες ολάνθιστες ορχιδέες μου και φρόντισα επιτέλους το σπίτι μας.

Κόψαμε επιτέλους και το πρώτο ποδαράκι της κυρά Σαρακοστής που την είχαμε ξεχάσει σε μιαν άκρη.

Είναι τρομερό το πόσο αδιάφορα φαντάζουν όλα σαν εκείνοι δεν είναι καλά. Πόσο νιώθω να παραλύω και όλο μου το ενδιαφέρον είναι στραμμένο στα παιδιά. Σαν να σκοτεινιάζει ο κόσμος!

Ήπια μετά έναν ήρεμο πρωινό καφέ διαβάζοντας περιοδικό σε ένα σπίτι πανέμορφα καθαρό, φωτεινό και στολισμένο...Επιτέλους!

Μετά έγινε κάτι μαγικό...έπεσε το τηλεφώνημα.Το Σχολείο της Φύσης είχε βραδιά διανυκτέρευσης αποφοίτων!!!Θα πήγαιναν και κάποιοι μεγάλοι απόφοιτοι φίλοι του Άγγελου οπότε μπορούσε να πάει κι εκείνος μαζί παρόλο που δεν είναι απόφοιτος του σχολείου. Απίστευτη χαρά για όλους. Εκείνοι ετοιμάστηκαν με τρελό ενθουσιασμό κι εμείς χοροπηδούσαμε μαζί τους, για δικούς μας λόγους όμως."Θα μείνουμε μόνοιιιιιιιι" "Θα βγούμεεεε"...
Ετοιμάστηκαν σε μηδενικό χρόνο. Υπνόσακοι, πιτζάμες, αλλαξιές ρούχων, οδοντόβουρτσες και γεια σας.

Ο μικρός απόφοιτος  και ο μεγάλος αδερφός του απόφοιτου...
Τους πήγα στο Σχολείο και εξαφανίστηκαν αλλαλάζοντας στα γρασίδια μαζί με την λοιπή πιτσιρικαρία!

Παντού γονείς αποχαιρετούσαν τα πιτσιρίκια τους. Σαν σκηνές πενταήμερης...Πολύ αστεία κατάσταση! Τσάντες βαλίτσες κι αποχαιρετιστήριες αγκαλιές...

Τα παιδιά τρελαμένα και να εδώ ο κύριος Τηλέμαχος έμεινε "κόκαλο", μόλις αντιλήφθηκε ότι θα διανυκτερεύσει με 70 πιτσιρίκια!!!

70 εκλεκτούς απόφοιτους....Τι συγκινητικό!

Οι δάσκαλοι είχαν στήσει ολόκληρο πανηγύρι! Η Βέτα ανέκρινε τους γονείς για να διαπιστώσει αν είχαν σχέδια για εξόδους. "Αν δεν βγείτε να πάρετε τα παιδιά σας πίσω" . Στόχος αυτών των διανυκτερεύσεων είναι να περάσουν καλά οι γονείς. Να ντυθούν όμορφα, να βγουν, να ξενυχτίσουν και να ξυπνήσουν αργά. Κι επειδή δεν μπορούν όλοι οι γονείς να αφήσουν κάπου τα παιδιά τους το σχολείο συχνά κάνει πιτζάμα πάρτι για τα παιδιά που περνούν φανταστικά εννοείτε...Οπότε η έξοδος των γονιών, επιβάλλεται!!

Εμείς είχαμε βέβαια βραδυνή έξοδο όντας  καλεσμένοι για να γιορτάσουμε τα 40(!!! ακούγεται κάπως ε;) του φίλους μας του Κώστα και ήταν η πρώτη φορά μετά από πόσα χρόνια...που ετοίμασα μόνο τον εαυτό μου. Έκανα με την ησυχία μου μπάνιο, έβαψα τα νύχια μου χωρίς να χρειάζεται να πιάσω κάτι ή κάποιον αμέσως μετά και να ξεβάψουν, έφτιαξα τα μαλλιά μου σιγά σιγά και νωχελικά χωρίς να φωνάζω κάποιον να σταματήσει να χοροπηδάει γύρω μου και να μου παίρνει τα ρολά και χωρίς να σταματάω κάθε δύο λεπτά το πιστολάκι για να αφουγκραστώ αν κάποιο από τα ουρλιαχτά φανερώνει αληθινό πόνο. Ντύθηκα και ξαναντήθηκα και ξανάλλαξα ρούχα χωρίς κάποιος να φωνάζει ή να κλαίει ή να βιάζεται και μπήκα στο αμάξι κυρία, χωρίς να έχω ιδρώσει καν και χωρίς να φωνάζω νευριασμένη "άντε πάμε να φύγουμε  κι αν ξαναβγώ εγώ να μου τρυπήσεις τη μύτη!!!"
Τι ωραίο πράγμα... είχα ξεχάσει αυτό πως γίνεται!

Κοιμηθήκαμε στις 5 και ο Πα έβαλε ξυπνητήρι στις 10.30 γιατί η επόμενη ημέρα ήταν αφιερωμένη στο γενέθλιο πάρτι των ανιψιών μας. Με ξύπνησε και θυμάμαι πετάχτηκα από το κρεβάτι και τον ρώτησα "τι έχουμε να κάνουμε;"...Γιατί πάντα έχουμε κάτι να κάνουμε!! Αυτό δεν άλλαξε.

Τα παιδιά γύρισαν από τη διανυκτέρευση τους  σε πλήρη εγρήγορση.Ο Άγγελος έβγαλε ένα σωρό φωτογραφίες και δεν σταματούσαν να μιλάνε γελώντας σαν μεθυσμένοι με τις φοβερές πλάκες, που έκαναν. Κάποιες από τις στιγμές τους όπως τις απαθανάτισε ο Άγγελος... Πρέπει πραγματικά να πέρασαν τέλεια!!!



Προετοιμασία κρεβατιών, ο μεγάλος χαμός!



Γύρω από τη φωτιά

Βραδυνές ιστορίες

Η γωνιά των μεγάλων



Στρώσιμο κρεβατιών



Πρωινή περιποίηση



Μπουγελό στον κύριο Τηλέμαχο



Κουζίνα, προετοιμασία πρωινού



Πρωινό



Παίζοντας



Αντίο Απόφοιτοι...περάσαμε τέλεια!

Είμαστε τυχεροί και τα παιδιά μας το ίδιο! Αυτοί οι δάσκαλοι έχουν κέφι και έμπνευση κι αυτό το σχολείο είναι η χαρά των παιδιών μας και το ευχαριστούμε.Τόσο μα τόσο πολύ!
Η μέρα έκλεισε με τα γενέθλια των μικρών μας.Ο Φαίδωνας έγινε 5 και ο Ορφέας 2. Η αδερφή μου που είναι μαμά τους, τους σχεδίασε ένα τέλειο πάρτι μα αυτά θα σας τα πει η ίδια....

Γυρνώντας σπίτι ο Άγγελος είπε "Νόμιζα πως αυτή η εβδομάδα θα συνέχιζε να είναι απαίσια αλλά...."  Αλλά; Ρωτήσαμε όλοι μαζί. ..."αλλά τελικά χθες και σήμερα πέρασα τέλεια.Ήταν οι καλύτερες μου μέρες..."
"Τελικά σε κάτι βοήθησε που αρρώστησα" συμπλήρωσε και μετά συνέχισε μονολογώντας ..."κατάλαβα πόσο βαρετά είναι να είσαι σπίτι όταν είσαι μόνος και πόσο καλύτερα είναι να μπορείς να τρέχεις και να παίζεις και τελικά θα τρώω πιο πολλά φρούτα για να μην αρρωσταίνω εύκολα..."

Φιού!!!!Τέλεια λοιπόν...τα κατάλαβε όλα μόνος του. Μια περιπετειώδης εβδομάδα έκλεισε με τον καλύτερο τρόπο! Με εμένα να τους παρατηρώ σιωπηλά, ευγνωμονώντας για τη χαρά και την υγεία τους.
Είθε ολονων μας οι εκπλήξεις να έχουν πάντα θετικό κλείσιμο και να λειτουργούν λυτρωτικά!
Είθε να έχουμε όλοι μας, πάντα "καλά μαντάτα"!!!
Καλό μήνα αγαπημένοι.
                                                                                        Κατερίνα