Μια ζωγραφιά με δακτυλομπογιές και καλοκαιρινές γεύσεις.

Μια  ωραία καλοκαιρινή  ημέρα συνήθως περιέχει χυμό για πρωινό. Φρέσκο χυμό για όλους.Με βουνά από όλων των ειδών τα φρούτα και τα λαχανικά που έχει το ψυγείο. Στους χυμούς μας πάντα βάζω και λαχανικά. Ότι έχουμε πιπεριές, καρότα, ντομάτες.
Τα παιδιά όταν ήταν μικρά δεν τους συμπαθούσαν αυτούς τους χυμούς.Τώρα απλά τους λατρεύουν....Η δύναμη της συνήθειας και τι συνήθειας, super υγιεινής!

Και μετά αρχίζει η ημέρα.Οι ημέρες μας είναι προγραμματισμένες.Το ίδιο και οι ημέρες των παιδιών και οι δραστηριότητες τους.Πόσες ώρες θα δουν τηλεόραση, τα φρούτα, τα γλυκά, ΄που θα φάνε.Μπορεί να φαντάζει καταπιεστικό μα η αλήθεια είναι πως το πρόγραμμα τους βοηθά και τους χαλαρώνει...ναι ναι! Ξέρουν τι πρέπει να κάνουν,δεν χάνονται στις ατέλειωτες ώρες της καθημερινότητας, δεν μπερδεύονται, δεν χαόνονται και βαριούνται πολύ λιγότερο από όσο θα βαριόταν αν δεν είχαν το πρόγραμμα. Και βέβαια μόλις βγούνε από το πρόγραμμα αρχίζουν οι εντάσεις που έρχονται από την βαρεμάρα και τη χαλαρότητα. Οπότε το προγραμματάκι μας το τηρούμε όσο μπορούμε έχοντας πάντα στόχους που πρέπει να φτάσουν. Το πρόγραμμα το βγάλαμε βέβαια μαζί και το υπέγραψαν οι ενδιαφερόμενοι, με μεγάλη σοβαρότητα...πολύ πλάκα!

Μέσα στο καθημερινό πρόγραμμα υπάρχουν  δραστηριότητες που κάνουμε και μαζί.Οπότε το Σαββατοκύριακο που ο μπαμπάς ήταν τέζα στο κρεββάτι με άτυπη πνευμονία, εμείς αποφασίσαμε να κάνουμε ζωγραφική με δακτυλομπογιές.
Στην αρχή γκρίνιαζαν. Μάλιστα...δεν ήθελαν να λερωθούν.Θυμήθηκα τότε τα λόγια της Βέτας από το Σχολείο της Φύσης, που έλεγε πως τα παιδιά μεγαλώνοντας αρχίζουν να δυσκολεύονται να κάνουν δραστηριότητες που πρέπει  να λερωθούν....και ιδού! Το έβλεπα να συμβαίνει.

Εγώ θεώρησα πως θα πετούσαν τη σκούφια τους μα εκείνοι ήταν διστακτικοί. Κάθισα λοιπόν μαζί τους  κι άρχισα κι εγώ να ζωγραφίζω μαζί τους  με τα χέρια.

Στην αρχή έβαφε ο καθένας το κομμάτι του, μετά εγώ άρχισα να εισβάλλω στο χώρο τους και με ακολούθησαν...Πόσο δύσκολα μπαίνουν σε κουτάκια τα παιδιά μας...πόσο δύσκολα βγαίνουν!

Ήταν τέλεια. Στο τέλος έβαψαν εμένα.Με έκαναν ινδιάνα και δεν τη γλύτωσε ούτε ο Λου, που τον έκαναν λέει σκύλο Ιθαγενή!

Η κοινή ζωγραφιά μας είναι απίθανη. Για υπογραφή έχει τις παλάμες και τις πατούσες μας και θα διακοσμήσει το γραφείο μου.

Βέβαια ακολούθησε το απαραίτητο μπουγιέλο για να καθαρίσουν οι μπογιές από πάνω μας...Τέλεια καλοκαιρινή ημέρα με ένα και μοναδικό μήνυμα...ας λερωθούμε, ας βραχούμε, ας γελάσουμε κι ας βάψουμε τα σώματα και τα πρόσωπα μας. Είχα χρόνια να την νιώσω αυτή την αίσθηση και κατάλαβα πόσο μου είχε λείψει.

Είναι αστείο κι απελευθερωτικό...κάτι ήξεραν οι Ιθαγενής Ινδιάνοι...που λέει κι ο Άγγελος!

Συνήθως μια τέτοια τέλεια καλοκαιρινή ημέρα περιλαμβάνει και το τέλειο σάντουιτς του μπαμπά.
Ένα καλοκαιρινό πιάτο που λατρεύουμε.

Λαχανικά ψημένα στο γκριλ, πιπεριές, μελιτζάνες, κολοκυθάκια,  κομμάτια  από μοσχαρίσιο άπαχο κρέας ψημένα επίσης στο γκριλ αλειμμένα με ελάχιστο λάδι, φρέσκιες ντομάτες κι αγγουράκια, ρίχνουμε μπόλικο μαϊντανό και λεμόνι και κλείνουμε το ελαφρώς ψημένο ψωμάκι που έχουμε  αλείψει με λίγη μουστάρδα. Απίθανα υγιεινό.

Μπορεί κανείς να παραλείψει το κρέας και να το κάνει χορτοφαγικό.Μια συνταγή που ξεπατίκωσε ο Πα από τον J.Oliver και την λατρέψαμε. Με παγωμένη μπύρα ή ακόμη και παγωμένο τσάι, είναι ότι πιο τέλειο και ελαφρύ για το μεσημέρι ή το απόγευμα, κρύο ή ζεστό, ένα πιάτο, γεμάτο με γεύσεις  καλοκαιριού...και βέβαια για κλείσιμο γιαούρτι με το φανταστικό βύσσινο γλυκό του κουταλιού της ακριβής μου κυρίας Παρασκευής, που μου το έστειλε μαζί με δυο μικρά ανθάκια...και με γέμισε με τις μνήμες της γιαγιάς μου!

Ευχαριστώ υπέροχη μαμά της υπέροχης φίλης μου...που είσαι και πάλι εκεί μακριά...

Καλό μήνα λοιπόν. Μπήκε σήμερα ο ονειρεμένος μου Αύγουστος. Καλώς να τον δεχτούμε όλοι μας. Καλώς να μας βρει, όπου κι αν είμαστε...μακριά, κοντά, καλοκαιρινά ή λιγότερο καλοκαιρινά...Το Ελληνικό καλοκαίρι φτάνει στην κορύφωση του! Σας καλημερίζω με το ολάνθιστο λουλούδι μου...

Δεν ξέρω πως το λένε, μα είναι τόσο απίθανα δυνατή η κόκκινη και πορτοκαλιά έκρηξη των χρωμάτων του. Τόσο Αυγουστιάτικη! Το αγαπώ αυτό το μικρό Αυγουστιάτικο κι εξωτικό μου, λουλούδι...όπως αγαπώ και τον Αύγουστο...κάθε Αύγουστο!
Φωτεινή, λαμπερή, Αυγουστιάτικη Καλημέρα αγαπημένοι!
                                                                                                     Κατερίνα