Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου...

Είχα κατά νου να κάνω μια διαφορετική ανάρτηση.Είχα προετοιμαστεί για κάτι πιο Χριστουγεννιάτικο.Μα δυστυχώς τα σχέδια άλλαξαν.Μια βλάβη στον υπολογιστή μου έβγαλε τον σκληρό εκτός συναγωνισμού.

Κόντεψα να χάσω αρχεία και δεδομένα και δουλειά των τελευταίων τριών μηνών.Τελικά σώθηκαν από έναν άνθρωπο που με βοήθησε πολύ, αλλά ο υπολογιστής είναι σε κακά χάλια.

Δεν ξέρω αν και πότε θα αποκατασταθεί η ζημιά.Οπότε δεν έχω τα αρχεία μου, τον υπολογιστή μου, όλα όσα έχω στήσει για να μπορώ να κάνω τις αναρτήσεις και όχι μόνο δηλαδή...υπάρχουν δουλειές που ενώ επείγουν δεν ξέρω καν αν θα προλάβουν να ολοκληρωθούν...

Οπότε σήμερα κανονικά δεν θα υπήρχε ανάρτηση, μα είχα την ανάγκη, για τους δικούς μου λόγους να στείλω ένα μήνυμα εκεί έξω...Μπήκα λοιπόν στον υπολογιστή του Πα, που έχει άλλο πρόγραμμα και δεν είναι αναβαθμισμένο και δεν βγάζω άκρη με τίποτε, οπότε δεν μπορώ να επεξεργαστώ φωτογραφίες. 

Έτσι αποφάσισα να δημοσιεύσω κι εγώ τα χιλιοδιαβασμένα αυτά λόγια που φέρετε να βγήκαν από το στόμα του Τσάρλι Τσάπλιν στα 70στα γενέθλια του.

Λόγια ενός ανθρώπου με την ωριμότητα και τη σοφία των χρόνων που πέρασαν...

Λόγια που έβλεπα για χρόνια καρφιτσωμένα στον πίνακα ανακοινώσεων στο Πρόγραμμα υποστήριξης γονέων όταν δούλευα στο ΚΕΘΕΑ. Κάθε φορά που έμπαινα εκεί περνούσα από τον πίνακα ανακοινώσεων και στεκόμουν για λίγο και κάθε φορά κάποιο άλλο σημείο με συγκινούσε...Απολαύστε το.

Charlie Chaplin

"Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου..."

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, μπόρεσα να καταλάβω ότι ο συναισθηματικός πόνος και η θλίψη, απλώς με προειδοποιούσαν να μη ζω κόντρα στην αλήθεια μου.
Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε “αυθεντικότητα”.

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, κατάλαβα σε πόσο δύσκολη θέση ερχόταν κάποιος με το να του επιβάλλω τις επιθυμίες μου, παρότι ήξερα ότι
ούτε ήταν κατάλληλη η στιγμή ούτε ο άνθρωπος ήταν έτοιμος, ακόμα κι αν αυτός ο άνθρωπος ήμουν εγώ.
Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε “αυτοεκτίμηση”.

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, έπαψα να λαχταρώ μια άλλη ζωή και μπόρεσα να δω ότι τα πάντα γύρω μου με προκαλούσαν να μεγαλώσω.
Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε “ωριμότητα”.

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, κατάλαβα ότι βρίσκομαι πάντα και σε όλες τις περιστάσεις, την κατάλληλη στιγμή και στο σωστό μέρος και ότι όλα όσα γίνονται είναι σωστά. Από τότε κατάφερα να γαληνέψω.
Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε “αποδοχή”.

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, έπαψα να στερούμαι τον ελεύθερο χρόνο μου και σταμάτησα να κάνω μεγαλόπνοα σχέδια για το μέλλον.
Σήμερα κάνω μόνο ό,τι με ευχαριστεί και με γεμίζει χαρά, ό,τι αγαπώ και κάνει την καρδιά μου να γελά, με τον δικό μου τρόπο και στους δικούς μου ρυθμούς.
Σήμερα ξέρω ότι αυτό το λέμε “ειλικρίνεια”.

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, απελευθερώθηκα από ό,τι δεν ήταν υγιές για μένα. Από φαγητά, άτομα, πράγματα, καταστάσεις και από ότι με τραβούσε συνεχώς μακριά από τον ίδιο μου τον εαυτό. Στην αρχή το ονόμαζα “υγιή εγωισμό”.
Αλλά σήμερα ξέρω ότι είναι “αυταγάπη”.

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, έπαψα να θέλω να έχω πάντα δίκιο. Έτσι έσφαλα πολύ λιγότερο.
Σήμερα κατάλαβα ότι αυτό το λέμε “απλότητα”.

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, αρνήθηκα να συνεχίσω να ζω στο παρελθόν και να ανησυχώ για το μέλλον μου. Τώρα ζω περισσότερο τη στιγμή όπου όλα συμβαίνουν.
Έτσι σήμερα, ζω την κάθε μέρα και αυτό το λέω “πληρότητα”.

Όταν άρχισα να αγαπώ τον εαυτό μου πραγματικά, συνειδητοποίησα ότι η σκέψη μου μπορεί να με κάνει μίζερο και άρρωστο. Όταν όμως επικαλέστηκα τις δυνάμεις της καρδιάς μου, η λογική απέκτησε έναν πολύτιμο σύντροφο.
Αυτή τη σχέση την ονομάζω σήμερα “σοφία της καρδιάς”.

Δεν υπάρχει λόγος να φοβόμαστε τις αντιπαραθέσεις, τις συγκρούσεις και τα προβλήματα με τον εαυτό μας και τους άλλους γιατί καμιά φορά, ακόμα και τα άστρα εκρήγνυνται και δημιουργούνται νέοι Γαλαξίες.

Σήμερα ξέρω ότι αυτό είναι η “Ζωή”!

...και μιας και μιλάμε για Ζωή αξίζει να σας προσκαλέσω στο σεμινάριο του Κοινωνικού Συλλόγου Δέντρο Ζωής, με θέμα "Πόσο καιρό έχεις να παίξεις."

Θα είμαι εκεί για να σας "ξεναγήσω" σε ένα σεμινάριο που θα έχει έναν και μόνο στόχο.Το παιχνίδι.Οπότε ελάτε να παίξουμε...την Παρασκευή 15/11 στις 20.30 στο Πολιτιστικό κέντρο Τριλόφου.

Καλημέρα αγαπημένοι...τίποτε άλλο από εμένα παρά μόνον αυτό! Μια υπέροχη γεμάτη φως και επίγνωση καλημέρα...

Μπορείτε να διαβάσετε πιο καθαρά τις λεπτομέρειες στην ιστοσελίδα του Συλλόγου.http://www.dentrozois.org/