Το ταλέντο μου, σου, μας!

Κεφάλαιο πρώτο: Το ταλέντο!
"Το ταλέντο είναι η επεξεργασία του ταλέντου" είπε ο Τσέχωφ και μου την έσπασε τρελά....
Γιατί πριν από αυτό απλά έλεγες έχω ταλέντο κι αυτό σήμαινε πως ήταν αρκετό για να τα καταφέρεις. Να ανέβεις ψηλά!
Έβλεπες κάποιον πετυχημένο έλεγες "Ε καλά! Έχει ταλέντο" που σημαίνει εσύ δεν έχεις, οπότε καμία ενοχή για τίποτε...Μην προσπαθείς, δεν έχεις ταλέντο. Άραξε μέχρι να βρεις το ταλέντο σου...ή καλύτερα σκέψου πως μπορεί και να μην έχεις ταλέντο. Μην γελάς υπάρχουν ατάλαντοι άνθρωποι.
Μπορεί να είσαι ένας από αυτούς...Τελεία! Τι ανακουφιστική σκέψη. Δεν έχω ταλέντο γιατί να παιδεύομαι;

Κεφάλαιο δεύτερο: Η εμπειρία!
Αγαπώ τις ορτανσίες. Απλά τι αγαπώ. Τις αγαπώ τόσο που σκοτώνω τουλάχιστον δύο κάθε χρόνο, τα τελευταία δέκα χρόνια. Κάνε το λογαριασμό και βρες...έχω σκοτώσει ολόκληρο δάσος!
Αυτές οι απώλειες όμως ήταν σημαντικές γιατί μέσα από αυτές έμαθα.Έμαθα όλα όσα χρειαζόταν. Όχι μέσα από τα βιβλία, γιατί έκανα ακριβώς ότι έγραφαν τα βιβλία κι αυτές κάθε χρόνο πέθαιναν. Χρησιμοποίησα την εμπειρία μου κι έτσι φέτος για πρώτη φορά έχω τις περσινές μου ορτανσίες ολοζώντανες, πελώριες και απίθανα πολύχρωμες...Ξέχασα τις απώλειες, κοιτάξω μόνο τα πελώρια λουλούδια, ζω τον θρίαμβο σαν όλοι μου λένε "μα πως τα καταφέρνεις είναι τόσο όμορφες;" και δίνω συμβουλές επιβίωσης για ορτανσίες...εγώ η πρώην Serial killer!

Η έλλειψη εμπειρίας σε αναγκάζει να κάνεις λάθη και τελικά αν επιμείνεις, φτάνει η ημέρα της επιτυχίας. Της επιτυχίας που βασίζετε στην εμπειρία. Μια εμπειρία, που ήρθε μέσα από τα αμέτρητα λάθη και τις απώλειες. Τα λάθη του σήμερα, η εμπειρία του αύριο...

Κεφάλαιο τρίτο: Την πάτησες!
Μπορεί η εμπειρία  να είναι ταλέντο; Μπορεί το ταλέντο να είναι απλή εμπειρία; Μπορώ να χρησιμοποιήσω το ταλέντο μου χωρίς να χρειαστώ την εμπειρία, χωρίς να περάσω μέσα από ορδές βαρβάρων, μέσα από θάλασσες δακρύων, πάνω από βουνά δυσκολιών;

Σε μια από τις ομάδες μου, μετά την ομιλία των ιδρυτών του εκδοτικού οίκου Key Books που με ενέπνευσαν στις ψηφιακές Γειτονιές, μίλησα για τον George Lois και μετά από λίγες μέρες να! Κάποιος που με άκουγε καλά καλά...μου κάνει αυτό το απρόσμενο δώρο!

Το νέο βιβλίο του...με αφιέρωση από εκείνον για εμένα! "To the Talented Katerina"...
Mother f...er σκέφτηκα κι έκλαψα ευτυχισμένη, με το βιβλίο αγκαλιά!
Κι ύστερα το διάβασα μέσα σε δυο ώρες.Το ρούφηξα...κι έκλαψα πικρά αυτή τη φορά, γιατί ένιωσα στο πετσί μου κάτι που είχα από χρόνια υποψιαστεί εκείνη την αποφράδα μέρα που διάβασα και το απόφθεγμα του Τσέχωφ.
Αν δεν είσαι διάνοια όπως ο Αϊνστάιν, ο Μότσαρτ ή ο Νίτσε...την πάτησες. Ξέρεις γιατί; Γιατί θα πρέπει να δουλέψεις σκληρά για να αναδείξεις το ταλέντο σου. Γιατί το ταλέντο από μόνο του δεν αρκεί, χρειάζεται επεξεργασία...κι από την άλλη ακόμη και διάνοια να είσαι...τι πιθανότητες θα είχε ο Μότσαρτ να γίνει Μότσαρτ αν δεν είχε έρθει ποτέ σε επαφή με ένα πιάνο; Οπότε ψάξε να βρεις το "πιάνο" σου...

Συμπέρασμα: Έξω από τα Δόντια...
Αν δεν θέλεις να αλλάξεις, μην το διαβάσεις το γαμημένο το βιβλίο. Αν δεν θέλεις να μοχθήσεις, όχι μην το ανοίξεις καν. Αν δεν θέλεις να βρεις το ταλέντο σου, μην μπεις στον κόπο ούτε να το ξεφυλλίσεις...κι αν τελικά νομίζεις πως το ταλέντο απλά αρκεί για να τα καταφέρεις δώρισε το στο παιδί σου. Ίσως σε καμιά εικοσαριά χρόνια θα το βρεις ξεχασμένο στην βιβλιοθήκη του και θα καταλάβεις πως η εμπειρία κι η εξάσκηση, σε έκαναν καλό γονιό...κι όχι απλά, το ταλέντο σου....Λέμε τώρα!

Ταλαντούχοι όλοι του κόσμου ας ενωθούμε...το ταλέντο μας, μας περιμένει...

Η απόλυτη συνταγή: Σηκώνεις μανίκια και ξεκινάς, ιδρώνεις, πονάς, κοιτάς το στόχο και συνεχίζεις να παλεύεις με το ταλέντο σου...Δουλεύεις, άλλοτε βρίζοντας κι άλλοτε με ενθουσιασμό και στις μεγάλες αποτυχίες, μην ξεχνάς. Κάθε ημέρα είναι μια νέα αρχή...after all, there is always tomorrow! Το 'πε κι η Σκάρλετ..."Tomorrow is another day!"

Καλημέρα αγαπημένοι...την πατήσαμε γιατί ναι! είμαστε ταλαντούχοι...
                                                                                                          Κατερίνα