Τα σμήνος...

Ο Άγγελος με φωνάζει..."μαμά έλα να δεις!". Η μηχανή κολλημένη πάνω μου και τραβάω...και γίνομαι μάρτυρας μιας υπέροχης μαγικής σκηνής...

Ένα σμήνος πουλιών πετά πάνω από τα χωράφια. Ενώνονται, σχηματίζουν έναν κύκλο και αλλάζουν κατεύθυνση όλα μαζί. Το χρώμα του κύκλου γίνεται αχνό γιατί πετούν ανάποδα και κοιτάζω τις κοιλιές  τους και μετά αλλάζουν και πάλι κατεύθυνση και φαίνεται η σκούρα ράχη τους...
Όλα μαζί αρχίζουν και χορεύουν θαρρείς σε έναν υπέροχο τελετουργικό χορό. Ενώνονται, γίνονται δίσκος, αιωρούνται και μετά χωρίζονται...βλέπω δυο φτερά αγγέλου...αυτό βλέπω!
Τραβάω ασταμάτητα και νιώθω δάκρυα στα μάτια μου για αυτό το θέαμα...Για αυτή την μοναδική παράσταση!

Δυο φτερά αγγέλου. Η καρδιά μου φούσκωσε με ένταση. Είδα φτερά αγγέλου...να χάνονται στον ορίζοντα μπρος στα μάτια μου...κι ύστερα, τα πουλιά να τραβούν το δρόμο τους. Έτσι απλά...

Ο ουρανός καθάριος με ένα χρώμα απίστευτο κι εκεί ανάμεσα στα σύννεφα ένα άλλο πουλί...ανθρώπινο, σιδερένιο.
Χάνεται κι αυτό στον ορίζοντα. Μόνο αιωρείται σε δυο κόσμους κι ανάμεσα του πουλιά. Ένα σμήνος που παίζει με τα ρεύματα και χορεύει ευτυχισμένο στον λαμπερό ουρανό...

Χάθηκαν από τα μάτια μου έτσι όπως εμφανίστηκαν...Ξαφνικά. Το σιδερένιο πουλί και το φτερωτό σμήνος.
Χάραξαν την μοναδική τους πορεία  στον απέραντο ουρανό...κι ύστερα πήραν το δρόμο τους.
Έχω την εικόνα τους φυλαγμένη. Το δώρο τους κρατημένο μέσα μου...Δυο φτερά αγγέλου στον ουρανό...τα είδα!

Καλημέρα αγαπημένοι...σήμερα κοιτάξτε ψηλά...είναι εκεί για όλους μας...
                                                                                              Κατερίνα