Αφιερωμένο στο 13!

Όλα ξεκίνησαν τον Φλεβάρη.

 

Μαζεύτηκε πάλι η θεατρική ομάδα.

Αυτή την φορά με πολλά νέα μέλη που πρώτη φορά θα συμετείχαν σε αυτό το νέο εγχείρημα.

Το «13». Δύσκολο έργο. Αναφέρεται στην απόριψη, την κακοποίηση, την εκμετάλευση του ατόμου, με πολύ συναίσθημα και πόνο.

Το αρχικό σενάριο σε κάθε πρόβα υφίσταται αλλαγές, βελτιώσεις έως ότου να ταιριάζει γάντι σε κάθε χαρακτήρα.

Καθημερινές πρόβες ως αργά το βράδυ.
Χορογραφίες, φωτογραφήσεις, video, πρόβες κουστουμιών. όλα δημιουργίες της ομάδας. Όλα φτιαγμένα στο χέρια από όλους μας.Το πρόγραμμα είναι ασφυκτικά γεμάτο. Ο χρόνος των μελών της ομάδας περιορισμένος. Όλοι παλεύουν να χωρέσουν την προετοιμασία της παράστασης μεταξύ των επαγγελματικών υποχρεώσεων, της οικογένειας, των συντρόφων, των παιδιών και των δραστηριοτήτων τους.

Πολλές φορές τα νεύρα είναι πάνω από το κεφάλι, οι παρεξηγήσεις συχνές, η κούραση ζωγραφισμένη στα πρόσωπα. Κάποιοι δεν αντέχουν και ξεκλέβουν λίγο ύπνο σε κάποια γωνιά καθισμένοι σε μια καρέκλα.

Τα σκηνικά. Τα σκηνικά αργούν τι θα γίνει; Υπολογισμοί, τι υλικά θα χρησιμοποιηθούν, πόσο θα κοστίσουν, πως θα φέρουμε χορηγούς, πώς θα τα μεταφέρουμε, σχέδια επί σχεδίων για να χωρέσουν και να ταιριάξουν στην σκηνή του θεάτρου. Ο πήχης έχει μπει ψηλά.

Φτάσαμε στην τελευταία εβδομάδα πριν την πρεμιέρα. Οι πρόβες πλέον γίνονται στο θέατρο. Τα σκηνικά έχουν στηθεί και έχουν ταιριάξει όπως ακριβώς είχε σχεδιαστεί. Φοράμε πλέον τα κουστούμια μας. Δεν μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε τον όγκο την δουλειάς που έχουμε πραγματοποιήσει.

Βρισκόμαστε και οι 32 καθημερινά στις πρόβες. Η κούραση είναι εμφανής. Έχουν αρχίσει και οι γκρίνιες. Κάποιοι ίσως να μην πιστεύουν ότι θα τα καταφέρουμε.

Φτάνουμε στην  μέρα της πρόβας τζενεράλε. Υπάρχει αγωνία και άγχος, τελευταίες οδηγίες από τον σκηνοθέτη και ως δια μαγείας μετά το τρίτο κουδούνι όλα είναι στη θέση τους, όλοι έχουν ξεχάσει την κούραση των ημερών. Όλοι θυμούνται τις ατάκες τους, τις κινήσεις τους. Η παράσταση τελειώνει ανέλπιστα πολύ καλά.

(Ακολουθούν εικόνες από τα παρασκήνια)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Φτάσαμε στην μέρα της πρεμιέρας. Το ηθικό είναι ανεβασμένο λόγω της προηγούμενης μέρας. Ανοίγουν οι πόρτες του θεάτρου. Σε λίγη ώρα η πλατεία έχει γεμίσει ασφυκτικά. Όλοι είναι πολύ αγχωμένοι. Κάποιοι προβάρουν τα λόγια τους στα παρασκήνια. Άλλοι κρυφοκοιτάζουν ανάμεσα από τις κουρτίνες τον κόσμο που μπαίνει. Άλλοι βοηθούν κάποιους να ντυθούν ή να μακιγιαριστούν. Μαζευόμαστε στην σκηνή πριν ανοίξει πιασμένοι σε κύκλο για τα τελευταία λόγια του σκηνοθέτη μας. Πάντα το κάνουμε. Μας ενώνει, μας βοηθάει να αναλογιστούμε την διαδρομή που κάναμε έως εκείνη την στιγμή ως ομάδα και μας δίνει δύναμη.

Τρίτο κουδούνι ξεκινάμε. Στα παρασκήνια ο ένας δινει κουράγιο στον άλλο. Ο ένας προσέχει τον άλλο. Συγχαίρουμε και αγκαλιάζουμε αυτούς που τελειώνουν την σκηνή τους. Όλη η ομάδα δουλεύει σαν καλολαδομένη μηχανή. Νιώθουμε περήφανοι ο ένας για τον άλλο.

Πάμε για φινάλε. Ο κόσμος χειροκροτάει όρθιος και φωνάζει μπράβο. Ήταν μια τέλεια παράσταση. Νιώθουμε σαν μας πήραν έναν τόνο βάρος από πάνω μας. Είμαστε χαρούμενοι, ο κόσμος μας συγχαίρει από κοντά, αγκαλιαζόμαστε.

Σιγα, σιγά η πλατεία αδειάζει και μένει μια γλυκιά αίσθηση ικανοποίησης.
(Ακολουθούν εικόνες από την παράσταση)
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
 

 

 

 

 

Σας ευχαριστώ σύντροφοι για τις δυο βραδιές που μου χαρίσατε στο ΚΑΠΠΑ του Δήμου Θερμαϊκού. Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτά που ένιωσα μαζί σας.

Η παράσταση τελείωσε μα μια ακόμη παράσταση έρχεται την επόμενη εβδομάδα.

 

 

 

Ραντεβού στις 3 Ιουνίου στο Βασιλικό θέατρο Θεσσαλονίκης. Θα βρεθούμε για μια ακόμη βραδιά για να δώσουμε άλλη μια  τέλεια παράσταση για αυτούς που μας έχουν ανάγκη μιας και το έσοδα της παράστασης θα διατεθούν στο "Χαμόγελο του παιδιού".

Ελάτε να δείτε μια παράσταση όπου ο πρωταγωνιστής έχει για όνομα ένα νούμερο...Το γρουσούζικο 13!
 
"Το 13 είναι ο μαθητής που δέχεται εκφοβισμό, το άτομο με αναπηρία, η γυναίκα που κακοποιείται, ο ομοφυλόφιλος, ο έγχρωμος, ο διαφορετικός. Κι εσύ εκεί έξω, εσύ που παρατηρείς από μακριά και δεν μιλάς...μήπως είσαι κι εσύ 13;"
 

 
Σας περιμένουμε...
                                                                                                   Πανταζής