Κύμα αγάπης!

Μια βδομάδα πριν έκανα μια ανάρτηση.Την ανάρτηση που ζητούσα την υποστήριξη σας για την περιπέτεια υγείας του ανιψιού μου Παύλου...γιου ενός αγαπημένου μου ξαδέρφου και κουμπάρου μου, του Βασίλη...

Δεν φαντάστηκα ούτε στιγμή τι θα σήμαινε όλο αυτό. Η περιπέτεια τους μεγάλη και το μόνο που περίμενα όλον αυτό τον καιρό από τότε που έμαθα τα δυσάρεστα νέα είναι να δοθεί η άδεια για να ανοίξει λογαριασμός σε τράπεζα και το μόνο που σκέφτηκα είναι ότι τώρα είναι η ώρα να "χρησιμοποιήσω" το blog και κυριολεκτώ με τη λέξη. 

Ένιωθα εμπιστοσύνη στους αναγνώστες και στην Κοινότητα των blogger, μα δεν μπορούσα να διανοηθώ τη συνέχεια...

Και έγινε το αδιανόητο...

Πάνω από 32.000 επισκέψεις, πάνω από 300 κοινοποιήσεις, πάνω από 80 φιλικά blogs που δημιούργησαν μια ενιαία κίνηση bloggers και άλλοι τόσοι ανεξάρτητοι φίλοι bloggers που λειτούργησαν άμεσα. Μακάρι να μπορούσα να καταγράψω το κάθε ένα από αυτά τα blogs μα είναι απίστευτα πολλά, γι'αυτό και η κίνηση ήταν τεράστια.
Αυτό είχε ως αποτέλεσμα άνθρωποι  να ενημερώνονται, να παίρνουν πρωτοβουλίες και να στέλνουν την ανάρτηση σε μεγάλες και δημοφιλείς ιστοσελίδες και δημοσιογράφους κι ήταν απίστευτα συγκινητικό αυτό γιατί μετά μου έστελναν ειδοποιήσεις...τύπου "πήρα την πρωτοβουλία και έστειλα την ανάρτηση στην τάδε ιστοσελίδα ή στον τάδε δημοσιογράφο, ελπίζω να μην σε πείραξε"...λες και υπήρχε περίπτωση να ενοχληθώ από το αληθινό σας ενδιαφέρον...

Σχεδόν άμεσα οι μεγαλύτερες, πολυπληθέστερες σε μέλη και πιο δημοφιλείς ιστοσελίδες με θεματολογία για παιδιά και γονείς ανταποκρίθηκαν. Μαμάδες Μπαμπάδες, Μικροί Μεγάλοι, Είμαι Μαμά, Ελληνίδες Μαμάδες. Ένιωσα περήφανη γιατί όλοι αυτοί οι ενεργοποιημένοι άνθρωποι είναι φίλοι. Σύντροφοι στην ιντερνετική τρέλα.

Photo

Μέσα σε 24 ώρες μιλούσαν για τον Παύλο, σχεδόν όλα τα social media. Κι ύστερα άρχισαν να έρχονται απίθανα μηνύματα, "κάντε αυτό, απευθυνθείτε εκεί για να μείνει η οικογένεια στη Βοστόνη, μιλήστε με την τάδε ενορία να τα τηλέφωνα και τα ονόματα αυτής της κοινότητας που θα φροντίσει για τη διαμονή της οικογένειας στο εξωτερικό, επικοινωνήστε μαζί μας σε αυτό το τηλέφωνο να σας βοηθήσουμε με τον ΕΟΠΠΥ, μιλήστε μαζί μας στο τάδε τηλέφωνο για να σας παραπέμψουμε στον τάδε γιατρό, υπεύθυνο του τάδε τμήματος στο τάδε Νοσοκομείο, μιλήστε μαζί μας για να βρούμε δωρεές για αεροπορικά εισιτήρια, είμαστε  η τάδε ομάδα θα πουλήσουμε αυτό και τα έσοδα θα διατεθούν στην προσπάθεια του παιδιού, θέλουμε την άδεια σας για να το δημοσιεύσουμε στην ιστοσελίδα μας, θέλουμε αφίσες για να τις βάλουμε στο σχολείο μας, θέλουμε μετάφραση στα αγγλικά να μαζέψουμε χρήματα στο εξωτερικό, έχουμε δημιουργήσει μια πλατφόρμα συγκέντρωσης χρημάτων, έχω ανοίξει μια σελίδα charity στο εξωτερικό για να σας στείλω τα χρήματα, είμαστε ο τάδε οργανισμός και βρίσκουμε χορηγίες" ....όπως οι Charity Idols που έδειξαν τεράστιο κι ειλικρινές ενδιαφέρον...

...κι έπειτα άρχισαν να έρχονται τα μηνύματα όλων αυτών των ανθρώπων...για κουράγιο, δύναμη, προσευχή...
Μηνύματα συγκινητικά, αληθινά, ειλικρινή, καθαρά, υπέροχα, γεμάτα έμπνευση...

κι ύστερα άλλα μηνύματα  "είχα μόνο 20 ευρώ λυπάμαι", "δεν θα πάρω στολή στο παιδί μου φέτος, τα χρήματα εκεί θα είναι πιο χρήσιμα", "δεν είχα χρόνο να σταθώ στην τράπεζα σήμερα μα θα το κάνω αύριο"...ταπεινότητα, αυταπάρνηση, αλληλοβοήθεια, ανθρωπιά...

Στην κυριολεξία μαγεύτηκα!

Σε πολλά από αυτά απάντησα και τα πολλά τα προώθησα στους γονείς του Παύλου γιατί χρειαζόταν οι ίδιοι να επέμβουν και να ενημερωθούν...

Αυτή την εβδομάδα, γνώρισα και μίλησα κι επικοινώνησα με απίστευτους ανθρώπους, αληθινούς ήρωες, ένιωσα αληθινό ενδιαφέρον, ένιωσα πως εκεί έξω υπάρχουν αληθινοί, αληθινοί άνθρωποι! Γεμάτοι αυταπάρνηση, έτοιμοι να κάνουν ένα ξένο παιδί δικό τους...

Ο Παύλος δεν είναι δικό μου παιδί. Δεν έχω κανένα δικαίωμα να οικειοποιηθώ έναν ξένο πόνο γιατί η αλήθεια είναι πως κανείς από εμάς παρόλο που κατανοούμε δεν μπορούμε να νιώσουμε στο ελάχιστο, το φόβο, την αγωνία, τον πόνο, τη θλίψη, το θυμό ενός γονιού που νιώθει να απειλείται το παιδί του...

Μα ο Παύλος, είναι ανίψι μου, γιος του ξαδέρφου μου, είμαστε συγγενείς...όμως αγαπημένοι αναγνώστες. Αγαπημένοι πιστοί φίλοι bloggers. Αγαπημένοι μου!

Ο Παύλος δεν είναι  δικό σας παιδί, δεν είναι ανίψι, φίλος, γνωστός σας. Δεν είναι καν γειτονόπουλο, ή φίλος των παιδιών σας...Δεν σας είναι τίποτε κι αυτό είναι το πιο σπουδαίο. Το πιο πελώριο.

Το ότι η αντίδραση όλων ήταν άμεση, ουσιώδης, αληθινή κι αποτελεσματική! Όταν είπα ευχαριστώ στην πρώτη αγαπημένη φίλη  blogger που κινητοποιήθηκε λίγα μόλις λεπτά μετά την ανάρτηση μου, μου απάντησε με κεφαλαία γράμματα, σαν να με ταρακουνούσε,  "EXEΙ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΜΟΥ ΜΗΝ ΜΟΥ ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΑΥΤΑ"...

Υπάρχουν άνθρωποι πολλοί εκεί έξω. Υπάρχει αγάπη.Υπάρχει νοιάξιμο. Υπάρχει φροντίδα και φάνηκε καθαρά! Τελικά, οι άνθρωποι χρειάζονται μια μικρή ευκαιρία να δείξουν το μεγαλείο τους...

Με ξάφνιασαν πολλά. Με συγκίνησαν πολλά. Μα πιο πολύ με ξαφνιάσατε και με συγκινήσατε, εσείς γιατί είστε δικοί μου.Φίλοι μου. Σύντροφοι μου. Εσείς οι "ανώνυμοι bloggers," όπως μου έγραψε ένας φίλος. Εσείς οι σιωπηλοί, αόρατοι άνθρωποι που μου γράφατε, "είμαστε εδώ", "όλοι μαζί θα τα καταφέρουμε" "δεν θα σταματήσουμε αν δεν γυρίσει νικητής" "θα κάνουμε ότι μπορούμε"...

Εσείς οι πελώριοι άνθρωποι, οι φύλακες άγγελοι, που βρεθήκαμε συνδεδεμένοι μέσα από αυτό το blog και ξαφνικά γίνατε οι ήρωες μου. Οι ήρωες ενός ξένου παιδιού...που νιώσατε σαν δικό σας!

Νιώθω περήφανη για τον κάθε έναν από εσάς. Για όλους τους γνωστούς κι άγνωστους αναγνώστες και για όλους τους φίλους bloggers...Όλα αυτά τα σημαντικά έγιναν μέσα από ένα  blog που ως στόχο δεν έχει τίποτε άλλο, πέρα από το απλό κι ειλικρινές μοίρασμα.

Δεν ξέρω αν έχετε καταλάβει τι κάνατε. Δεν ξέρω αν νιώθετε την δύναμη σας, μα εγώ μέσα από εσάς ένιωσα μια τεράστια ασφάλεια. Μια αίσθηση πως δεν είμαστε μόνοι. Ένιωσα ένα δίχτυ ασφαλείας.

Πως ότι κι αν γίνει έχω εσάς...κι ότι κι αν γίνει έχετε εμένα...ως blogger, ως άνθρωπο! Είμαστε πελώριοι γιατί είμαστε πολλοί...

Μπήκατε μαζί με άλλους, σε μια τεράστια ομάδα ανθρώπων. Στην ομάδα αυτή των ηρώων που βοήθησαν ένα παιδί να ακουμπήσει το όνειρο του...γιατί το όνειρο είναι πιο κοντά από ποτέ!!!

Νιώθω τυχερή. Νιώθω ευλογημένη. Νιώθω ευγνώμων για αυτό το τεράστιο κύμα αγάπης που στείλατε εκεί έξω εσείς οι δικοί μου άνθρωποι. Σας ευχαριστώ αγαπημένοι...Για την εμπιστοσύνη. Για την Πίστη. Για την αλήθεια σας...Είστε οι Αγαπημένοι μου και πραγματικά δεν ξέρω τι έκανα για να αξίζω όλα αυτά τα συναισθήματα σας!

Ο αγώνας και η προσπάθεια δεν σταματούν και δεν χαλαρώνουμε.Ο μικρός χρειάζεται πάντα την υποστήριξη και την βοήθεια μας, καθώς ο  χρόνος πιέζει. Παρακολουθήστε ενημερώσεις και νεότερα στην σελίδα "Μια βοήθεια γα τον Παύλο" στο fcb.

ΣΩΤΗΡΙΑΔΗΣ-ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ ΠΑΥΛΟΣ-ΚΥΡΙΑΚΙΔΟΥ ΣΟΥΣΑΝΑ
ΑΡΙΘΜ.ΛΟΓ.428/537100-79
ΙΒΑΝ GR8101104280000042853710079

ΚΩΔ.SWIFT ΤΡΑΠΕΖΑΣ (BIC) ΕΤΗΝGRAA
ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ

Τηλέφωνο Επικοινωνίας Σουζάνα Κυριακίδου Μαμά Παύλου
6986789490

Καλημέρα, καλημέρα. Εύχομαι υγεία σε όλα τα παιδιά. Τα παιδιά του κόσμου. Τα παιδιά μας. Εύχομαι όλοι να έχετε ένα υπέροχο Σαββατοκύριακο. Εύχομαι σε κάθε σας ανάγκη να βρεθούν δίπλα σας άνθρωποι σαν εσάς...Γενναιόδωροι κι αληθινοί!
Άνθρωποι που ξέρουν να δίνουν και να μοιράζονται...γιατί όπως διάβασα πρόσφατα από έναν άνθρωπο που αγαπώ, "δεν είναι ο πλούτος που λείπει από αυτόν τον κόσμο αλλά το μοίρασμα...."

Στέλνω την αγάπη μου εκεί έξω κι ένα ακόμη πελώριο ευχαριστώ...Ευτυχείτε αγαπημένοι!Ευτυχείτε κι ευημερείτε...Εύχομαι να μπορούσατε να νιώσετε την αγάπη μου...

Συνεχίζουμε!

                                                                                                Κατερίνα