Όλα μαζί δημιούργησαν μια πελώρια λέξη που κατά γράμμα σημαίνει "εν θεώ", δηλαδή αυτό που έχει το Θεό μέσα του!
Ένα θεϊκό άγγιγμα σε κάτι...αυτό είναι ο ενθουσιασμός! και σκέφτομαι για πόσα συναισθήματα, για πόσους ανθρώπους, για πόσα όνειρα, για πόσα σχέδια, έχω νιώσει αυτό το θεϊκό άγγιγμα.
Όχι δεν είναι απλά πάθος. Δεν είναι η ορμή. Δεν είναι καν η αγάπη από μόνη της...Είναι όλα αυτά μαζί. Όλα αυτά που πίσω τους κρύβουν ένα μεγαλειώδες συναίσθημα. Ενθουσιασμό!
Και είναι κάποιες μέρες ...κι είναι πολλές...που ξυπνώ χωρίς να νιώθω τίποτα! Ξυπνάω και σέρνω τα πόδια μου στη γη χωρίς να ξέρω τι με κάνει να σέρνομαι, τι με κάνει να μην βρίσκω ουσία σε τίποτε...Ναι υπάρχουν αυτές οι ημέρες για όλους μας!
Κι ύστερα πέφτω πάνω σε μια ετυμολογία τόσο απλή...τόσο σοφά μεγαλειώδη και αναρωτιέμαι πότε το ένιωσα αυτό το συναίσθημα και γιατί...Πότε και γιατί!
Δεν με νοιάζει πια γιατί το χάνω. Έπαψα να αναζητώ εξηγήσεις. Με νοιάζει να το βρίσκω. Με νοιάζει να ξέρω που είναι. Που είναι κρυμμένο αυτό το θεϊκό άγγιγμα με το οποίο κάποτε βίωνα στιγμές και συναισθήματα...
Τι με κάνει να ενθουσιάζομαι. Τι ξυπνά αυτή τη μοναδική αίσθηση πως κάτι είναι τόσο μεγάλο, τόσο σημαντικό που κουβαλά το θεό μέσα του.
...κι ύστερα ανοίγω τα παράθυρα και βλέπω αυτό τον κατακόκκινο ήλιο να ανατέλλει, βλέπω μάτια παιδικά να κοιτάζουν ένα παγωτό, μια θάλασσα να φουσκώνει και τα κύματα της να σκάνε σε μια χρυσή αμμουδιά, βλέπω ένα αγόρι να περνά πίσω από το αυτί τα μαλλιά της αγαπημένης του καθώς την κοιτά στα μάτια, βλέπω έναν σκύλο να χτυπά με μανία την ουρά του και να ορμά στην αγκαλιά αυτού που αγαπά, βλέπω μια μαμά να θηλάζει το μικρό της και να κοιτάζονται βαθιά καθώς το χέρι της κρατά το μικρό τρυφερό χεράκι, βλέπω τις ψηλές λεύκες να αναδεύονται απαλά στο άγγιγμα του αέρα κι ακούω τα φύλλα τους να σκορπίζουν τον ήχο από χιλιάδες μικρά κύμβαλα, βλέπω ένα μπουμπούκι να ανθίζει δειλά στη μικρή μα σημαντική στιγμή του, βλέπω μια γυναίκα να γέρνει στο λαιμό του άντρα της ψιθυρίζοντας τον ξεχασμένο στίχο ενός τραγουδιού, ακούω ένα τραγούδι και το τραγουδώ δυνατά με τα παράθυρα ανοιχτά καθώς τρέχω με το αμάξι, μυρίζω το άρωμα του φρεσκοψημένου καφέ και δοκιμάζω εκείνη την πρώτη πιρουνιά του παστίτσιου που μόλις βγήκε από το φούρνο και βλέπω τα πιτσιρίκια να ορμούν στην κατηφόρα με τα ποδήλατα και τα χέρια τους ορθάνοιχτα στον αέρα που χτυπά το πρόσωπο τους, ελεύθερα, ευτυχισμένα και βλέπω τον ενθουσιασμό...Ναι βλέπω αυτό τον ενθουσιασμό που έχει μέσα του άγγιγμα θεϊκό.
Έτσι απλά...και καταλαβαίνω πως είναι μια πελώρια λέξη που κρύβει μέσα της κάτι το μεγαλειώδες...
Μα το μεγαλειώδες, το θεϊκό κρύβεται στην μικρότητα.Ο ίδιος ο ενθουσιασμός φαντάζει πελώριος μα ζει, μέσα στην ταπεινότητα. Στην απλότητα. Στην ασήμαντη στιγμή μας, αυτή που προσπερνάμε περιμένοντας κάτι το μεγάλο να φανεί στον ορίζοντα...Εκεί στο μακρινό ορίζοντα που έχουμε στυλωμένα τα μάτια με μια πίκρα...Μια πίκρα για όλα αυτά που είναι εκεί μακριά...
Μα ο ενθουσιασμός δεν είναι εκεί. Ο ενθουσιασμός δεν ζει σε άλλα πράγματα, άλλους ανθρώπους, άλλες στιγμές. Είναι μέσα μας. Τον κουβαλάμε. Πλάσματα ξεχωριστά κι εμείς, κρυμμένα μέσα στα σκοτεινά κουτάκια μας, έχουμε ξεχάσει πως κουβαλάμε κι ίδιοι μας άγγιγμα θεϊκό, μεγαλειώδες.
Αυτό τον Αύγουστο...Τον Αύγουστο του 2016, δεν εύχομαι τίποτε παρά μόνο αυτό. Να βρούμε τον ενθουσιασμό μας...Όχι αυτό τον ενθουσιασμό της καθομιλουμένης, μα τον ενθουσιασμό εκείνο. Εκείνο με τον ίδιο το Θεό μέσα του, που για να τον βρεις θα πρέπει να ξαναβρείς εκείνα τα καθαρά μάτια της ψυχή σου! Θυμάσαι που τα έχεις κρυμμένα;
Ενθουσιώδη Αύγουστο αγαπημένοι!
Κατερίνα
7 σχόλια:
Ενθουσιάζομαι, εγώ ενθουσιάζομαι, κάθε φορά που βλέπω ανάρτησή σου, κάθε φορά που σε διαβάζω, κάθε φορά που ξεσηκώνεις τα μέσα μου και αυτά χειροκροτούν... Ενθουσιώδη Αύγουστο, Κατερίνα, μαγικό...
Το είχα πολύ ανάγκη αυτό που διαβσσα!!!!
Καλό μήνα Κατερίνα!Μακάρι να πιάσει η ευχή σου!!!!
Καλή σου μέρα Κατερινάκι μου.
Μου έφτιαξες τη μέρα, τον μήνα!
Να είσαι καλά.
Πότε θα έρθεις για μπάνιο, να βρεθούμε;
Καλό Αύγουστο Κατερίνα, να περνάτε όμορφα! Να βρούμε όλοι το χαμένο ενθουσιασμό μας, δεν είναι τόσο δύσκολο :-)
Η αλήθεια είναι ότι μέχρι στιγμής ο Ιούλιος και ο Ιούνιος πέρασαν χωρίς ενθουσιασμό για μένα... ήταν γεμάτοι άγχος για διάφορα. Νομίζω πρώτη φορά περνάω καλοκαίρι με άγχος! Πωπω, μεγαλώνων τελικά! Προσπαθώ όμως σκληρά, να βρω την χαρά στις μικρές στιγμές και να το μεταδώσω και στους άλλους. Ελπίζω ο Αύγουστος να είναι πιο ενθουσιώδης. Ευχαριστώ λοιπόν για την ευχή! Τα φιλιά μου Κατερίνα
Κατερίνα μου, εγώ θα σταθώ στο μεγαλείο της γλώσσας μας! Μία μεγαλειώδης συμβολική γλώσσα η οποία σταδιακά αποδομείται και αλλοιώνεται με τις ευλογίες του Υπουργείου (του εκάστοτε Υπουργείου...από όταν καταργήθηκε το πολυτονικό μέχρι και σήμερα που αρχίζουν και καταργούνται διάφοροι δίφθογγοι και (κακώς) απλουστεύεται η γλώσσα για χάριν της διευκόλυνσής μας και καλά...)
Σε ποια ξένη γλώσσα π.χ. ο 'ενθουσιασμός' ως λέξη έχει σχέση με αυτό που πραγματικά συμβολίζει; Το άγγιγμα με την ουσία του Θεού δηλ; (να συμπληρώσω εδώ ότι στην ετυμολογία της λέξης, περιέχεται και η λέξη 'ουσία'. 'εν' + 'Θεός' + 'ουσία'). Οι Άγγλοι σχεδόν δεν έχουν δική τους λέξη. Χρησιμοποιούν κατά κόρον τη δική μας. Enthusiasm. Οι Γερμανοί λένε Begeisterung (που απλά το "βάφτισαν" έτσι χωρίς νόημα) ή Enthusiasmus. Άλλες γλώσσες δεν ξέρω :)
Και αντί λοιπόν να σεβαστούμε τη γλώσσα μας που αποτελεί βάση, την αποδομούμε, την κανιβαλίζουμε για να είναι πιο "εύκολη". Ως κόρη φιλολόγου, αγάπησα τα αρχαία ελληνικά και μαζί με αυτά και τα ελληνικά και απλά λυπάμαι με αυτά που διαπιστώνω μέρα με τη μέρα και δεν πήγαν και τα παιδιά μου ακόμη 1η Δημοτικού για να φρίξω με διάφορους βανδαλισμούς της γλώσσας που ακούω από φίλους και γνωστούς.
Βγήκα λίγο εκτός θέματος η αλήθεια είναι :)
Έναν ενθουσιώδη Αύγουστο σου εύχομαι!
Ασπασία <3
Όσο κι αν ξέρω πως δεν είναι και το πιο δύσκολο πράγμα του κόσμου να βγάλω τον ενθουσιασμό που κρύβω μέσα μου, κάποιες φορές κωλώνω...
Οφείλω πάντως να παραδεχτώ πως αυτό το καλοκαίρι προσπαθώ πολύ!!!!
ε... δε τα πάω κι άσχημα!!!!!
Κατερινάκι μου σε φιλώ!!!!!!!!
Δημοσίευση σχολίου