Προσπάθησα σκληρά να το βρω.... στις ανύπαρκτες ελεύθερες ώρες που δεν έχω... κι αντί να ξεκουράζομαι ψήνω ατελείωτα κουλουράκια για να τα δωρίσω έτσι για να δείξω απλά την φροντίδα μου σε ανθρώπους διαλεχτούς στη ζωή μου...
Το έψαξα φουρνίζοντας κουκουνάρια και κάνοντας κατασκευές με αυτά, για να τις χαρίσω με πολύ αγάπη και χαρά...
Το έψαξα στο παγωμένα πανέμορφα πρωινά που ξυπνάω σαν τρελή για να βγω από το σπίτι πανικόβλητη γιατί άργησα ξανά....μονίμως!
Είχα ακόμη το κουράγιο να το ψάξω φτιάχνοντας ένα ακόμη μικρό χαρούμενο μοσχομυριστό στεφάνι με φέτες πορτοκαλιού... μπας και μπω στη χαρά τη δημιουργίας που κανονικά, πάντα με συνεπαίρνει....
Το έψαξα στο υπέροχα γλυκά που μας στέλνουν φίλοι και πλάσματα που αγαπώ κι εκτιμώ πολύ!
Το αναζήτησα σε στιγμές που μπαινόβγαινα τρελαμένη και μέσα στο άγχος και τα μάτια μου έπεφταν πάνω στις ακτίνες του ήλιου που στιγμιαία έκαναν τα στολίδια μας να λάμπουν και θα μπορούσαν να με γεμίσουν έτσι με μια γλύκα....
Το έψαξα στα αναμμένα λαμπάκια στα παράθυρα μας την ώρα που έπεφτε η νύχτα, καθώς τα έβλεπα από μακριά....ή μέσα από ένα σπίτι που έμπαινε σε μια βραδινή γοητευτική σιωπή που εγώ και πάλι δεν θα μπορούσα να χαρώ....
Το έψαξα στο μαγεμένο δάσος και στις φωνές των παιδιών
στην παράσταση που έδωσε ο Κοινωνικός μας Σύλλογος Δέντρο Ζωής για να υποστηρίξει τις οικογένειες παιδιών με Νεοπλασμασματικές ασθένειες κι ο σκοπός ήταν ιερός και τραγούδησε η Νατάσσα Μάρε Μουμτζίδου...
μα δεν το βρήκα ούτε στη μαγική φωνή της...ούτε καν στην εικόνα του μικρού μου γιου που με συγκίνησε απίστευτα και κανονικά θα έπρεπε να με κάνει να κλαίω ασταμάτητα...
στην παράσταση που έδωσε ο Κοινωνικός μας Σύλλογος Δέντρο Ζωής για να υποστηρίξει τις οικογένειες παιδιών με Νεοπλασμασματικές ασθένειες κι ο σκοπός ήταν ιερός και τραγούδησε η Νατάσσα Μάρε Μουμτζίδου...
μα δεν το βρήκα ούτε στη μαγική φωνή της...ούτε καν στην εικόνα του μικρού μου γιου που με συγκίνησε απίστευτα και κανονικά θα έπρεπε να με κάνει να κλαίω ασταμάτητα...
Με ξέρετε καλά και ξέρετε πόσο σκληρά προσπάθησα...μα η αλήθεια είναι πως φευ!
Το Πνεύμα των Χριστουγέννων χάθηκε μέσα σε συναισθήματα δύσκολα και σε κούραση που δεν έχει νόημα....
Το Πνεύμα των Χριστουγέννων δεν μπορώ να το βρω φέτος μόνη μου και χρειάζομαι βοήθεια...
Απλά αυτό...
Σας αποχαιρετώ αγαπημένοι μου και σας στέλνω ευχές πολλές να είστε ξεκούραστοι και ήρεμοι και να βρείτε μέσα σας ηρεμία και γαλήνη...κι αν βρείτε και το δικό μου Πνεύμα των Χριστουγέννων να βολοδέρνει ξέμπαρκο, πείτε του πως το ψάχνω και το χρειάζομαι...να έρθει να με βρει γιατί πλησιάζουν οι μέρες...
Αν πάλι δεν θέλει να έρθει να με βρει...ας είναι του το συγχωρώ αρκεί να βρει κάποιον άλλο εκεί έξω που το χρειάζεται περισσότερο από εμένα, γιατί εγώ ακόμη κι αν δεν το βρω είμαι εκπαιδευμένη να κάνω "Σαν να"...
....καλές γιορτές αγαπημένοι. Υπομονή, κουράγιο στους εργαζόμενους και επιτέλους Καλά Χριστούγεννα σε όλους μας!
Αν όχι παρέα με το Πνεύμα, τουλάχιστον με υγεία και χαρά για όλους μας....
Αν όχι παρέα με το Πνεύμα, τουλάχιστον με υγεία και χαρά για όλους μας....
Κατερίνα
13 σχόλια:
Γλυκιά μου Κατερίνα... Είμαι σίγουρη πως καθώς θα πλησιάζουν περισσότερο οι μέρες θα σε βρει... Επειδή μοιαζουμε πολύ, ίσως χρειάζεται από εδώ και πέρα να κοιτάξεις την Κατερίνα. Εγώ αυτό κάνω από σήμερα. Απο σήμερα θα αφήσω ψησιματα και προετοιμασίες- έγιναν όλες! Από σήμερα θα παίξω όλη μέρα με τον γιο μου, θα χαϊδέψω τον εαυτό μου, θα μιλήσω με τον άντρα μου, θα πάω εκκλησία. Εγώ πάντως, επειδή νιώθω απόλυτα την προσπάθεια σου και τημ λαχτάρα σου, θα σου ευχηθώ μέσα από την καρδιά μου να το βρεις. Και σου στέλνω με τον ανεμο μπόλικο από τον δικό μας.... Σε φιλώ γλυκά...
αχ Κατερινάκι μου!
Σαν να έβαλες λόγια σε όλα αυτά που τριγυρνούν στο μυαλό μου και δεν ξέρω πώς να τα εκφράσω τόσο μπλοκαρισμένη που είμαι!!! Δεν ξέρω τι έγινε φέτος... αλλά το Πνεύμα των Χριστουγέννων με εγκατέλειψε και εμένα! Ποιον εμένα... Το super duper Christmas girl...Το χειρότερο είναι πώς εγώ δεν έχω καν όρεξη να το ψάξω... Το μόνο που έχω όρεξη είναι να χωθώ κάτω από το πάπλωμά μου και να ξυπνήσω όταν τα Χριστούγεννα θα έχουν περάσει!!!Σε γλυκοφιλώ!!!
Καλές γιορτές με υγεία σε όλους!!!
Όλοι μου φαίνεται πως το χάσαμε λίγο αυτό το Πνεύμα φέτος. Πού να το βρεις άλλωστε με τόσα που γίνονται γύρω μας. Θα ήταν και υποκριτικό να παριστάνουμε το αντίθετο. Κι αν το βρούμε, το βρήκαμε... Κι αν δεν το βρούμε, είμαστε άνθρωποι... Μεγάλη αγκαλιά από μένα για σένα!
Πολύ όμορφα όλα
Φιλακιαω ...
Ει μηπως το εγραψα εγω;μηπως γεαφει ο εαυτος μου μηπως και βρει ηρεμια;καπως ετσι νομιζω οτι και εγω χαθηκα!φτιαχνωντας κατασκευαζοντας και τρεχωντας να τα προλαβω ολα!οι σκεψεις μου στο χαρτι με ταρακουνησαν
Καλές γιορτές Κατερίνα με ξεκούραση για σένα και αγκαλιά με αγαπημένα σου πρόσωπα. Εύχομαι ένα 2017 πιο ήρεμο με υγεία και αισιοδοξία για όλους!
Χρειαζεται " αγρανάπαυση" μερικές φορές
Μπορεί να φταίει ο καιρός, αλλά μπορεί να φταίνε και οι ορμόνες. Σε μένα αυτό έφταιγε (προδιδουν την ηλικία μας...). Μη το βάζεις κάτω. Πες στον εαυτό σου "σύνελθε! ζωντάνεψε!". Την αισιοδοξία την έχουμε μέσα μας, απλώς καμιά φορά κρύβεται κάπως καλύτερα. Μην περιμένεις να σε βρει το Πνεύμα. Δημιούργησέ το εσύ. Μπορεί να σου πάρει πολλές προσπάθειες, αλλά θα το καταφέρεις να το ξετρυπώσεις από εκεί που έχει χωθεί.
Άσε τους άλλους και κοίτα εσένα. Καλή ξεκούραση και καλά να περάσετε!
Υπαρχει στην περιρρεουσα ατμοσφαιρα ο φοβος για το μελλον. Πώς να κυριαρχησει το Πνευμα των Χριστουγεννων; πολλη δυστυχια, πολλη κατηφεια υπαρχει και μαγκωνουν την καρδια μας. Και μεις σαν ηθοποιοι σε παρασταση θα παιξουμε το ρολο μας. Ευτυχως που υπαρχουν τα παιδια κι ετσι εστω και τελευταια στιγμη το Πνευμα θα αναψει τη φλογα στην καρδια μας και θα φουντωσει. Αλλωστε ποιο ειναι το νοημα του; Μεσα απο τη δυσκολια του καθενα απο μας να βρει το δρομο στην καρδια μας και μεις , αφου ψαξουμε μεσα μας, να να μπορεσουμε να το ακτινοβολησουμε προς τα εξω δινοντας αγαπη ζεστασια και αλληλεγγυη σε οσους χρειαζονται. Η μαγεια ειναι μεσα μας . Καλα Χριστουγεννα!
Κι αυτό γιατί σε όλα όσα έψαξες,φίλη μου, δεν υπάρχει-ούτε υπήρχε ποτέ -το πνεύμα των Χριστουγέννων... Το πνεύμα αυτό θα το βρεις σε μια ταπεινή φάτνη στη Βηθλεέμ ...σε ένα Πρόσωπο και όχι κατάσταση.... θα το βρεις αν το αναζητήσεις μέσα στην καρδιά σου,στη σιωπή και την προσευχή...Είναι κρίμα που μια τέτοια γεμάτη μυστήριο και σιγή γιορτή την πνίγουμε μέσα στην αφθονία,τα λαμπάκια,το θόρυβο,τις διασκεδάσεις(διασκεδάνυμι= διασκορπίζω το νου,ξεφεύγω ).... Χαίρομαι για την αίσθηση της έλλειψης που έχεις...γιατί αυτό σημαίνει πως η καρδιά σου αναζητά την αλήθεια και δεν εφησυχάζει με τα υποκατάστατά της... Εύχομαι να βρεις το δρόμο και να γεμίσει η καρδιά σου με το φως που ποτέ δεν σβήνει...ώστε κάθε μέρα να είναι για σένα Χριστούγεννα... Αν βρεις χρόνο παρακολούθησε και τις ομολίες αυτές...Θα βρεις απαντήσεις(εγώ βρήκα τουλάχιστον)...
https://www.youtube.com/watch?v=KRWW6klm1Q8
https://www.youtube.com/watch?v=TSE1oTOaqyQ&feature=share
Ό,τι και να γράφεις εσύ, μαγική μου Κατερίνα, ό,τι και να νιώθεις, πάντα θα είναι για μένα η δαντελένια κορδέλα αμπαλάζ των σκέψεών μου, οι φίνες μυρωδιές και οι γλυκόξινες γεύσεις των αναμνήσεών μου, σαν το υπέροχο αυτό στεφανάκι που εσύ δημιούργησες, εσύ με τα μαγικά σου χέρια... Από καρδιάς ευχές για Χριστούγεννα μοναδικά, ξεχωριστά, σαν αυτά που μόνο εσύ ξέρεις να συνθέτεις, ευχές αγάπης, υπέροχό μου πλάσμα! Σ' αγαπάω πολύ!
Ο Γιώργης σας στη φωτογραφία είναι τόσο όμορφος, μα τόσο όμορφος! Να τον χαιρόσαστε!
Να έχετε υγεία και όλα τα άλλα έρχονται και φτιάχνουν. Υγεία και αγάπη και έχεις τον κόσμο όλο.
Κατερίνα μου, καλημέρα και χρόνια σου πολλά! Διάβασα το "σαν να" κείμενό σου κι έμεινα έκπληκτη. Μόλις χτες, που ήταν μια αρκετά δύσκολη μέρα, σκέφτηκα να παίξω αυτό το παιχνίδι χωρίς να το έχω ξανακούσει κάπου. Με τρόμαξε όμως λιγάκι, γιατί είμαι άνθρωπος της πραγματικότητας και σκέφτηκα πως το να ζεις σε φανταστικό κόσμο, έστω και λίγες φορές, μήπως σε κάνει τελικά να χάνεις την πραγματικότητα και να κοροϊδεύεις τον εαυτό σου. Ευτυχώς που σήμερα το διάβασα εδώ σαν "επιστημονική" μέθοδο κι έτσι χαλάρωσα. Ήταν εκπληκτικό πάντως γιατί μου δούλεψε δύο φορές. Η μία ήταν όταν άρχισαν να τσακώνονται τα παιδιά και πραγματικά δεν άντεχα να ακούσω. Τότε σκέφτηκα μέσα μου ότι είναι ωραία που τα παιδάκια μου δεν τσακώνονται και είναι αγαπημένα. Αυτή η σκέψη μου βγήκε αυθόρμητα και στο στόμα (μάλλον για να το ακούσω και να το πιστέψω περισσότερο) και μόλις το άκουσαν σταμάτησαν αμέσως τον καβγά. Καλή ευτυχισμένη χρονιά να έχεις. Πάντα σε συμπαθώ και νιώθω γλυκά αισθήματα για εσένα. Στα στέλνω από μακριά. Ελίνα
Δημοσίευση σχολίου