"Αγαπημένε μου μπαμπά"

Οχτώ Μάρτη. Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. Ημέρα μνήμης και  δεν την γιορτάζω, μα την τιμώ με ένα βίντεο.
Πρόκειται για μια Νορβηγική καμπάνια για την βια κατά των γυναικών. Προκάλεσε εντάσεις, ενστάσεις και πολλά αρνητικά συναισθήματα καθώς κάποιοι πιστεύουν πως είναι υπερβολική δημιουργώντας μια εσφαλμένη εικόνα για τα αγόρια και το αντρικό φύλλο. Υπάρχουν όμως και πολλά θετικά συναισθήματα που θεωρούν πως η καμπάνια είναι εξαιρετικά στοχευμένη και αληθινή.
Ο καθένας βλέποντας το θα βγάλει τα δικά του συμπεράσματα και θα αποφασίσει για το τι νιώθει.

Εμένα μου το έστειλε ένα κορίτσι υπέροχο που είναι μαμά ενός αγοριού. Ένα κορίτσι που έχει νιώσει στο πετσί της τι σημαίνει το να γεννηθείς γυναίκα και  περιμένοντας πια την γέννηση  της κόρης της ζει  έντονα την διαφορετικότητα του φύλου και το τι σημαίνει τo να είσαι γονιός ενός κοριτσιού...

Όταν είδα το βίντεο έμεινα σιωπηλή. Κοκαλωμένη για ώρα. Ταράχτηκα. Πόνεσα. Ένιωσα. Θυμήθηκα!

Έχω γράψει και λίγα χρόνια πριν το τι σημαίνει για εμένα το ότι Γεννήθηκα Γυναίκα... κι αυτό το βίντεο πέρα από τις όποιες πολιτισμικές ή κοινωνικές διαφορές που μπορεί να προκύπτουν από την διαφορετικότητα της δικής μου χώρας με αυτή την Νορβηγίας,  δεν παύει να είναι ένα αληθινό βίντεο!

Θυμάμαι τον ξάδερφο μου που μεγαλώνει δυο κορίτσια και δυο αγόρια, να λέει πως ένα καλοκαιρινό βραδάκι ήταν στην αυλή καμιά εικοσαριά γυναίκες από είκοσι έως κοντά εβδομήντα χρονών. Έπιναν όλες μαζί το καφεδάκι τους και μοιράζονταν προσωπικές εμπειρίες και τον σόκαρε το γεγονός πως όλες μα όλες ανεξαιρέτως είχαν τουλάχιστον μια ιστορία να διηγηθούν που εμπεριείχε σωματική ή λεκτική βία κι επίθεση σεξουαλικού  χαρακτήρα. Όλες μα όλες...μου είπε, είναι δυνατόν;

Είναι!
Δεν είναι το κανόνας, μα είναι δυνατό! Για σκεφτείτε ένα αγόρι να προχωρά στο δρόμο και να ακούσει  λέξεις πρόστυχες που υποτίθεται πως είναι φλερτ. Πόσες φορές ένας άντρας έτυχε να ακούσει να τον αποκαλουν "μουνάρα"  και να πρέπει απλά να το βουλώσει και να προσπεράσει....
Πόσες φορές έτυχε σε ένα άντρα ή νεαρό αγόρι να τον χουφτώσουν, στο σινεμά, στο δρόμο σαν να είναι αυτό το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο... Ακούγεται υπερβολικό; Δεν είναι καθόλου.
Πόσες φορές έτυχε σε ένα άντρα να τριφτεί κάποιος πάνω του στο λεωφορείο ή σε ένα μέρος με πολύ κόσμο όπως μια συναυλία...
Πόσες φορές έτυχε σε έναν άντρα να αλλάξει δρόμο ανεβάζοντας παλμούς,  βλέποντας βράδυ, μια παρέα γυναικών απλά να προχωρά προς το μέρος του.

Αυτά που φαίνονται αλλόκοτα, υπερβολικά ή αδιανόητα για ένα άντρα, είναι κατά κάποιον τρόπο μέρος της ζωής για μια γυναίκα και απαραίτητη εκπαίδευση για κάθε κορίτσι και σε συζητήσεις με φίλες ξέρω πως όλες έχουμε τέτοιες κοινές εμπειρίες. Οι λέξεις που έχουμε ακούσει σε νεαρή ηλικία, επειδή είμασταν κορίτσια είναι σοκαριστικές.  Καύλα. Μανάρι. Πουτανίτσα. Μουνί, μουνάκι, μουνάρα.... και να είσαι μόνο δεκαπέντε...Το φαντάζεσαι;
Να σου τραβούν το εσώρουχο - ναι η ράντα του σουτιέν είναι εσώρουχο - μέσα στην τάξη και να νιώθεις απίστευτη ντροπή κι έκθεση ενώ όλοι γελούν και να είσαι μόνο δεκατρία. Το φαντάζεσαι;
Να πατά το στοπ στο ασανσέρ και να σου ορμάει και να είναι ο μεθυσμένος συμμαθητής σου που εμπιστεύεσαι και ξαφνικά ενώ γελάς αμέριμνος να βρίσκεσαι σε μια πάλη σώμα με σώμα και να χάνεις...Το φαντάζεσαι;
Να βιάζεσαι να πας στη δουλειά και μέσα στο παστωμένο λεωφορείο να νιώθεις ένα ξένο σώμα να σε βρομίζει και να είσαι είκοσι...ή μέσα στο σχεδόν άδειο σινεμά κάποιος να κάθεται δίπλα σου και να σε χρησιμοποιεί, έτσι απλά. Να κατεβάζει το φερμουάρ του, να χαϊδεύεται και να βαριά ανασαίνει κι εσύ  ολόκληρη γυναίκα πια, να μην μπορείς να το πιστέψεις....Σου φαίνεται υπερβολικό;
Να περπατάς αμέριμνος και κάποιος να σου βάζει χέρι, έτσι για πλάκα και να φεύγει τρέχοντας και να μένεις κόκαλο στη μέση του δρόμου ή να γυρνάς σπίτι νεαρή γυναίκα, μετά από ξενύχτι και στο στενό σκοτεινό δρόμο να προσπαθείς με χέρια που τρέμουν να βάλεις το κλειδί στην εξώπορτα της πολυκατοικίας,  καθώς πλησιάζει μια παρέα αγοριών που σου σφυρίζει και σου φωνάζει διάφορα γελώντας.
Ναι μπορείς να κάνεις κάτι πάντα μπορείς, εννοείται...μα θα έχει τελειώσει η βραδιά σου, θα έχει χαλάσει η μέρα σου, θα έχεις σιχαθεί τον εαυτό σου και θα έχει διαλυθεί η ψυχολογία σου...έτσι απλά...

Ναι...ακούγονται υπερβολικά μα δεν είναι...είναι η αλήθεια του να είσαι γεννημένος κορίτσι! Και ξέρετε κάτι υπάρχουν κι άλλα πολύ πιο υπερβολικά που κι αυτά ακόμη είναι αναμενόμενα για ένα κορίτσι...

Όχι δεν θέλω να καταλήξω να γράφω με πικρία για το αντρικό φύλλο γιατί έχω γνωρίσει κι αγαπήσει, πολλούς υπέροχους, ευγενικούς ανθρώπους του αντρικού φύλλου μα πάνω από όλα, μεγαλώνω δυο γιους κι η πιο σημαντική αλήθεια για εμένα είναι πως πρώτα είμαι γυναίκα και μετά μαμά τους.
Ναι ακόμη και σε αυτόν τον ρόλο το φύλλο μου υπερτερεί.  Νιώθω φροντίδα και προστασία προς τα νεαρά κορίτσια γιατί ξέρω πόσο ευάλωτα είναι ιδίως σε ηλικίες τρυφερές και άγουρες,  που χωρίς επίγνωση, φέρνουν σε δύσκολη θέση τον εαυτό τους και φροντίζω πρώτα εγώ να σέβομαι την γυναικεία μου υπόσταση για να μάθουν να την σέβονται και τα αγόρια μου. Η εποχή των υπεροπτικών αγορομάνων έχει περάσει ανεπιστρεπτί!
Το χρέος των γυναικών απέναντι στο φύλλο μας είναι το να μεγαλώσουμε γιους που θα μάθουν να σέβονται τον εαυτό τους πρώτα ως άντρες και θα είναι άνθρωποι που οι αρχές τους,  δεν θα τους επιτρέπουν να υποτιμήσουν ή να ταπεινώσουν το γυναικείο φύλλο. Το χρέος των αντρών απέναντι στο δικό τους φύλλο ακριβώς το ίδιο. Να γίνουν πατεράδες κοριτσιών με αυταξία και αγοριών που σέβονται και φροντίζουν!
Ακούω περήφανους μπαμπάδες αγοριών να ρωτούν "τι έγινε ρε μάγκα το έριξες το γκομενάκι;" κι αναρωτιέμαι...τι διάολο σημαίνει αυτό; Τι μηνύματα στέλνει στο μυαλό ενός παιδιού.

Το παράδειγμα είμαστε εμείς...Εμείς έχουμε την δύναμη να αλλάξουμε τον κόσμο αυτό για τα νεαρά κορίτσια που θα γίνουν θύματα και τα νεαρά αγόρια που θα γίνουν θύτες. Εμείς οι εκπαιδευτές, γονιοί, προπονητές, δάσκαλοι, ακόμη και παππούδες, είμαστε η πρόληψη τους!

Απολαύστε το βίντεο...ακολουθεί η δική μου μετάφραση του...

Αγαπημένε μου μπαμπά. Θέλω απλά να σε ευχαριστήσω που με φρόντισες τόσο καλά ακόμη κι αν δεν έχω ακόμη γεννηθεί. Το ξέρω πως ήδη προσπαθείς πιο σκληρά κι από τον σούπερμαν, δεν αφήνεις την μαμά να φάει ούτε σούσι. Μα θέλω να σου ζητήσω μια χάρη…Προειδοποίηση…έχει να κάνει με τα αγόρια!

Γιατί ξέρεις, εγώ θα γεννηθώ κορίτσι που σημαίνει πως στην ηλικία που θα είμαι δεκατεσσάρων τα αγόρια στην τάξη μου θα με αποκαλέσουν πουτάνα, σκύλα, μουνί και πολλά άλλα…

Θα είναι απλά για πλάκα εννοείται  και δεν  χρειάζεται να ανησυχήσεις και το καταλαβαίνω αυτό. Ίσως να το έκανες κι εσύ αυτό όταν ήσουν μικρός, προσπαθώντας να εντυπωσιάσεις κάποια από τα άλλα αγόρια κι είμαι σίγουρη πως δεν εννοούσες τίποτε με αυτό. Ακόμη κι έτσι…κάποιοι άνθρωποι δεν θα πιάσουν το αστείο και  το αστείο είναι πως δεν είναι κορίτσια μα θα είναι κάποια από τα αγόρια.

Όταν λοιπόν θα γίνω δεκάξι κάποια από τα αγόρια θα προσπαθήσουν να χώσουν το χέρι τους στο παντελόνι μου όταν θα είμαι τόσο μεθυσμένη που δεν θα μπορώ ούτε να σταθώ όρθια. Κι ακόμη κι αν θα πω όχι, απλά θα γελάσουν …είναι αστείο, δεν είναι;

Αν με έβλεπες μπαμπά θα ένιωθες τέτοια ντροπή γιατί είμαι κομμάτια απ΄το αλκοόλ. Δεν είναι παράξενο το ότι θα βιαστώ στα εικοσιένα μου.

Εικοσιένα και στην επιστροφή μου στο σπίτι  με το ταξί που οδηγούσε ο γιος  του τύπου που πηγαίνεις για κολύμπι κάθε Τετάρτη. Του τύπου που όλο έλεγε προσβλητικά αστεία, μα φυσικά ήταν μόνο αστεία, οπότε γελούσες. Αν ήξερες πως θα κατέληγε ο γιος του να με βιάσει θα του έλεγες να  συνέλθει, μα που να το ξέρεις. Ήταν απλά ένα αγόρι που έλεγε περίεργα αστεία και σε κάθε περίπτωση δεν ήταν δική σου δουλειά, απλά ήσουν ευγενικός.

Μα ο γιος του μεγαλώνοντας με αυτά τα αστεία έγινε δική μου δουλειά. 

Κάποτε επιτέλους συνάντησα τον κύριο τέλειο και είσαι τόσο χαρούμενος για εμένα μπαμπά γιατί πραγματικά με λατρεύει και είναι έξυπνος με τέλεια  δουλειά και το όλο το χειμώνα πηγαίνουμε για σκι τρεις φορές την εβδομάδα, όπως κάνεις κι εσύ. Μα μια μέρα σταματά να είναι ο κύριος τέλειος και δεν ξέρω το γιατί.

Περίμενε, μήπως υπερβάλω;

Ένα πράγμα που ξέρω είναι πως δεν είμαι ο τύπος του θύματος. Έχω ανατραφεί ως  μια δυνατή κι ανεξάρτητη γυναίκα, μα μια βραδιά σαν να του έπεσαν πολλά,  η δουλειά και τα πεθερικά και ο γάμος που έρχεται, κι έτσι με αποκαλεί πουτάνα, όπως κι εσύ είχες αποκαλέσει πουτάνα ένα κορίτσι στο γυμνάσιο κάποτε και μετά μιαν άλλη μέρα με χτύπησε.

Το ξέρω πως μπορώ να παρεκτραπώ πραγματικά,  μπορώ να γίνω σκύλα κάποιες φορές, μα ακόμη είμαστε το πιο υπέροχο ζευγάρι στον κόσμο και είμαι τόσο μπερδεμένη γιατί τον αγαπώ και τον μισώ και δεν ξέρω στ’αλήθεια αν έκανα κάτι λάθος,  και τότε μια μέρα κόντεψε να με σκοτώσει.

…κι όλα μαυρίζουν.

Ακόμη κι αν έχω  Διδακτορικό, μια φανταστική δουλειά και είμαι αγαπητή στους φίλους και στην οικογένεια μου κι έχω μεγαλώσει κι ανατραφεί σωστά και κανείς δεν μπορούσε να το φανταστεί. 

Αγαπημένε μου μπαμπά αυτή είναι η χάρη που θα ήθελα να σου ζητήσω. Το ένα πράγμα πάντα οδηγεί στο άλλο, οπότε σε παρακαλώ σταμάτησε το πριν έχει την ευκαιρία να αρχίσει. Μην αφήνεις τα αδέρφια μου να αποκαλούν τα κορίτσια πουτάνες, γιατί δεν είναι και μια μέρα ένα μικρό αγόρι μπορεί να πιστέψει πως είναι αλήθεια. Μην αποδέχεσαι προσβλητικά αστεία από παράξενους τύπους στην πισίνα, ούτε ακόμη κι από φίλους γιατί πίσω από κάθε αστείο πάντα βρίσκεται μια αλήθεια.

Αγαπημένε μου μπαμπά. Το ξέρω πως θα με προστατεύσεις από λιοντάρια, τίγρης, όπλα, αμάξια κι ακόμη κι από το σούσι, χωρίς καν να σκεφτείς πως ίσως βάζεις σε κίνδυνο την δική σου ζωή...αλλά αγαπημένε μου μπαμπά, εγώ θα γεννηθώ κορίτσι.

Σε παρακαλώ κάνε ότι μπορείς έτσι ώστε αυτό, να μην είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος όλων…

Σύμφωνα με τα στοιχεία του UNWOMEN παγκοσμίως  οι σεξουαλικές επιθέσεις που αφορούν κορίτσια κάτω των δεκαέξι ετών ξεπερνά το ποσοστό των 50%.
Υπολογίζεται πως  150 εκατομμύρια κορίτσια κάτω από την ηλικία των δεκαοχτώ ετών έχουν υποστεί κάποιας μορφής σεξουαλικής βίας μέσα σε ένα χρόνο.
Για πάνω από 30% των γυναικών βίωσαν την πρώτη τους σεξουαλική εμπειρία  με τη μορφή πίεσης ή βίας.
...και τέλος στην πολιτισμένη Ευρώπη, η ενδοοικογενειακή βία είναι η πρώτη αιτία θανάτου στις γυναίκες ξεπερνώντας κατά πολύ τα ποσοστά θανάτων από ατυχήματα και αρρώστιες. Η βία στις γυναίκες, ως πρώτη αιτία θανάτου...Το φαντάζεσαι; Ακούγεται υπερβολικό;
Όσο κι αν σκέφτεσαι πως είναι υπερβολικό, είναι η αλήθεια!

Όχι! Το να γεννηθείς κορίτσι...δεν θα πρεπε να είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος όλων...

Ας κάνουμε αυτό τον κόσμο ασφαλή για τα παιδιά μας, αγόρια ή κορίτσια...γιατί το να γεννάς θύματα είναι το ίδια σκληρό με το να γεννάς θύτες!

Καλημέρα αγαπημένοι...                                                                                                                                                                                                                                              Κατερίνα