Στην απλότητα κρύβεται η ευτυχία!

Οι γιορτές ήρθαν κι έφυγαν, μα πριν φύγουν πρόλαβαν και γέμισαν την καρδιά μου γαλήνη και φως. Φέτος πρόλαβα πολλά. Πρόσωπα αγαπημένα, στιγμές ήρεμες, στιγμές γεμάτες γέλια κι αγκαλιές μαζί τους. Κάλαντα, κατασκευές, ταινίες. Κουκουνάρια, κλαδιά, στεφάνια, εγώ κι η σιωπή μου. Γέλασα με την ψυχή μου, έκλαψα με την ψυχή μου, έψησα κουλουράκια με τα αγόρια, φούρνισα, ξαναφούρνισα, διαβάσαμε παραμύθια, γράψαμε γράμματα στον Άγιο Βασίλη....Τι κι αν μεγαλώσαμε...ο μεγάλος μου γιος δεκάξι χρονών έγραψε...Άγιε Βασίλη φέτος πιστεύω σε εσένα περισσότερο από ποτέ... Περισσότερο από ποτέ, αυτό έγραψε!

Μαμά και μπαμπάς κι αδερφή κι ανίψια και χιόνια και ζεστές σοκολάτες και ο κατάλευκος Όλυμπος... Αγκαλιές στα ζεστά σκεπάσματα και λίγη θλίψη και λίγη χαρά. Και στολίδια και λάμψη εκεί πάνω στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο,  δίπλα το  σκρίνιο της μαμάς. 

Επιτραπέζια, τσουγκρίσματα, τραπέζια με λευκά τραπεζομάντηλα γεμάτα ανθρώπους...Ανθρώπους τους πιο πολύτιμους και χαρά και λίγα δάκρυα. Στιγμές. Πολύτιμες στιγμές αυτό είναι τα Χριστούγεννα! 

Τραγούδια από φωνές παιδικές, Άγια Νύχτα και παραμύθια και βιβλία που διαβάσαμε στο κρεββάτι όλοι μαζί. Ένα μωρό γεννήθηκε. μια νύχτα σκοτεινή και κρύα...η Νύχτα που γεννήθηκε ένας άνθρωπος, με την καρδιά ενός Θεού!

Βεγγαλικά στην πλατεία και φιλιά Χρόνια Πολλά καλή χρονιά σε αγκαλιές που σε αγαπούν, σε μια πόλη που αγαπάς.

Ένας Άγιος που κατεβαίνει από καμινάδες...και φέρνει χαρά. Και δεν ξεχνά κανέναν...ένα βράδυ μαγικό...μαγικό....

Βασιλόπιτα, γεύσεις που πεθύμησες. Κάστανα και μυρωδιά πορτοκαλιού και μια νύχτα θύελλας και το πρωί. Χιονισμένα παράθυρα...

Χιονισμένα πρωινά και η σιωπή του χιονιού να σου κάνει παρέα...καθώς τους ακούς να γελούν, να τρέχουν και να λαχανιάζουν, να τραγουδούν μέσα στο παγωμένο πρωινό που γέμισε με φωνές παιδικές από παιδιά σπαρμένα θαρρείς  μέσα στο χιόνι, που παίζουν παντού...τον πιο υπέροχο πόλεμο του κόσμου! Χιονοπόλεμο...και τα γέλια τους...Ω! τι γέλια, γέλια, γέλια ευλογημένα...

Ένα αντίο λοιπόν, σε αυτά που έφυγαν. Σε αυτούς που έφυγαν τους αξέχαστους! Πίνουμε στην υγειά του νέου χρόνου και τραγουδάμε με μάτια γεμάτα φως και συγκίνηση. Πονάει το αντίο...και γλυκαίνει το καλωσόρισμα. 

Θα μπορούσα να γράφω για ώρες, μα θα αφήσω  τις φωτογραφίες να μιλήσουν μαζί με τα υπέροχα λόγια του Οδυσσέα Ελύτη...Γιατί τελικά όπως εκείνος σοφά έγραψε, στην απλότητα κρύβεται η ευτυχία!

"Mπορώ να γίνω ευτυχισμένος με τα πιο απλά πράγματα
και με τα πιο μικρά..
Και με τα καθημερινότερα των καθημερινών.
Μου φτάνει που οι εβδομάδες έχουν Κυριακές.
Μου φτάνει που τα χρόνια φυλάνε Χριστούγεννα για το τέλος τους.

Που οι χειμώνες έχουν πέτρινα, χιονισμένα σπίτια.
Που ξέρω ν' ανακαλύπτω τα κρυμμένα πετροράδικα στις κρυψώνες τους.
Μου φτάνει που μ' αγαπάνε τέσσερις άνθρωποι.
Πολύ...
Μου φτάνει που αγαπάω τέσσερις ανθρώπους.
Πολύ...
Που ξοδεύω τις ανάσες μου μόνο γι' αυτούς.
Που δεν φοβάμαι να θυμάμαι.
Που δε με νοιάζει να με θυμούνται.
Που μπορώ και κλαίω ακόμα.
Και που τραγουδάω... μερικές φορές...
Που υπάρχουν μουσικές που με συναρπάζουν.
Και ευωδιές που με γοητεύουν..."

Μου φτάνουν αυτά...κι είναι πολλά τόσο πολλά και τόσο πολύτιμα που τρέμω κι όπως κάθε χρόνο στέλνω μια ευχή μόνο καλέ μου χρόνε, δεν θέλουμε να μα φέρεις κάτι, έχουμε όλα όσα χρειαζόμαστε για να είμαστε γεμάτοι κι ευτυχισμένοι, ένα μόνο θέλουμε από εσένα...να μην μας πάρεις τίποτα και κανέναν!

Πρώτη ανάρτηση της χρονιάς. Σας ευχαριστώ για μια ακόμη χρονιά μοιράσματος..
Εύχομαι, Ευτυχισμένο  κι Ελεύθερο το 2019. Χρόνια Πολλά αγαπημένοι. Αγαπημένοι μου!
Χρόνια γεμάτα με την ευτυχία της απλότητας! Ξεκινάμε....

                                                                                                Κατερίνα