Είμαστε Μαζί! Οι πρώτες σκέψεις...

Σκέψεις. Συναισθήματα που αλλάζουν στο λεπτό. Διάθεση που ανεβοκατεβαίνει. Όλα αυτά που νιώθουμε όλοι νιώθω κι εγώ καθώς και μια βαθιά σιωπή. Πάντα σαν κάτι σοκαριστικό συμβαίνει χρειάζομαι χρόνο να βρω τις λέξεις μέσα μου, μόλις κάτσουν τα πρώτα επιθετικά και μπερδεμένα συναισθήματα. Μου στέλνετε μηνύματα πως περιμένετε αυτό μου το μοίρασμα και σας ευχαριστώ!

Είμαι εδώ. Σκέφτομαι και νιώθω πολλά...και σύντομα θα τα καταθέσω μέσα από αυτό το blog όπως πάντα. Μα μέχρι τότε μοιράζομαι κάποιες πρώτες σκέψεις μου μαζί σας, τις οποίες κατέγραψα σήμερα στο πρωινό μου τρέξιμο, όχι πια μοναχικό μα παρέα με το μεγάλο μου γιο που ακολουθεί με το ποδήλατο... Ζούμε μέρες παράξενες...ίσως πιο παράξενες από ποτέ!

Σημαντικό να αναφέρω πως η λέξη "σπίτια μας" που ακούγεται στο βίντεο είναι συμβολική...εννοώντας ουσιαστικά την απομόνωση μας, έτσι όπως έχει ορισθεί από το Κράτος.

Το σύνθημα είναι ένα.Το αγαπημένο. Το σταθερό μήνυμα που περνώ πάντα μέσα από αυτό το Blog, μέσα από την ζωή μου την ίδια, προσπαθώντας  να μην το προδίδω. Μαζί!

Είμαστε μαζί λοιπόν...Μαζί σε όλα.Μαζί και σ' αυτό αγαπημένοι....

Ξέρω πως δεν σας έχω συνηθίσει σε κάτι τέτοιο μα μοιράζομαι στα γρήγορα τις πρώτες άγουρες λέξεις μου. Ελπίζω να μου συγχωρήσετε την κακή ποιότητα του video...Σας ευχαριστώ που είστε εκεί! 

Καλημέρα, πάντα και για πάντα αγαπημένοι μου!