Το θαύμα ενός πρωινού!

Ξεκινήσαμε ξημερώματα μια παρέα λίγο τρελών. Το πολύ πρωινό ξύπνημα δεν είναι εύκολο ακόμη κι όταν είναι καλοκαίρι κι η μέρα είναι μεγάλη και ξημερώνει νωρίς. Όμως οι εντολές ήταν ρητές. Πρέπει να μας βρει η αυγή εκεί. Κατεβήκαμε στο Καραμπουρνάκι σκοτάδι ακόμη κι εκεί συναντηθήκαμε με γέλια και μικρές γκρίνιες. "Καλά τι κάνουμε εδώ μέσα στην μαύρη νύχτα, εμείς φταίμε που σ'ακούμε" και τέτοια...σαν μικρά παραπονιάρικα παιδιά.

Εκείνη ήρεμη κι ατάραχη μας υποδέχθηκε πάνω στην ξύλινη προβλήτα... χαρούμενη και γελαστή κι είχε δίκιο. Τα χρώματα του πρωινού, ο ήλιος που έβγαινε μέσα από την θάλασσα, η καθαρότητα της ατμόσφαιράς  κι αυτή η αίσθηση της σιωπής και της γαλήνης καθώς όλος ο κόσμος αρχίζει να ξυπνά...μας αποζημίωσαν σε ένα μόνο λεπτό.

Φωτο: Γεωργιάννα Arte Di Tre

Το να ξυπνάς τόσο νωρίς όχι για να πας στην δουλειά ή γιατί πρέπει, μα γιατί το επιλέγεις σαν ξεκίνημα της ημέρας σου είναι δώρο. Σου χαρίζει χρόνο, ενέργεια και σύνδεση με τον εαυτό σου. Τελικά...είχε δίκιο το Βερονικάκι, η τρελή μας Rounta Founta.

Κι άρχισε η διαδικασία του πρωινού θαύματος... Το miracle morning experience δεν μπορώ να το εξηγήσω παρά μόνο να το περιγράψω. Αρχίζει με το ότι ξυπνάς πολύ νωρίς και ξέρεις πως δεν θα κάνεις κάτι που πρέπει μα κάτι που έχεις επιλέξει. Η ψυχολογία είναι διαφορετική και τα πόδια όσο βαριά κι αν τα νιώθεις, βγάζουν φτερά. Το πρωί ξεκινά με τους υπέροχους καμβάδες που ζωγραφίζει η φύση εκείνες τις ώρες της αυγής. Τα μάτια γεμίζουν χρώματα και γαληνεύουν. Κι ύστερα μπήκαμε στην διαδικασία με απαλές ασκήσεις για να  ζεσταθεί το σώμα και να ισορροπήσει με το μυαλό, με ρυθμικές καθαρές ανάσες που τις νιώθεις σαν καύσιμο την ώρα εκείνη. Η φωνή της Βερόνικα μας οδηγούσε με ηρεμία και σταθερότητα σε αυτό το τόσο εσωτερικό ταξίδι κι ήταν σαν εκείνη η μικρή μας παρέα να ένωνε την ενέργεια της που αιωρούνταν πάνω από το μαγικό σιωπηλό τοπίο.

Φωτο: Γεωργιάννα  Arte Di Tre

Νιώθαμε ενωμένοι κι ήρεμοι. Ασφαλείς και φροντισμένοι. Μετά από ισορροπία του σώματος την σκυτάλη έπαιρναν το πνεύμα και η ψυχή.  Μελέτη, γραφή και μοίρασμα και η διαδικασία, είχε μικρά βήματα που σου έδιναν τροφή και νόημα να συνεχίσεις την μέρα, την βδομάδα, να πάρεις ακόμη κι αποφάσεις που αφορούν κομμάτια που επιθυμείς να αλλάξεις.  όλα γίνοντας αβίαστα, απαλά. Μια γλυκιά ροή που σε ακολουθούσε σχεδόν χωρίς καμία πίεση. 

Κι έτσι φτάσαμε στο κλείσιμο, το τελευταίο κομμάτι, που δεν είναι παρά η ουσιαστική φροντίδα του σώματος μας μέσω της τροφής. Όχι τυχαίας τροφής. Όλα βιολογικά. Όλα  διαλεγμένα με αληθινό νοιάξιμο για να προσφέρουν ενέργεια και καθαρότητα στο σώμα μας. Τα δοκίμασα όλα με έναν παιδικό ενθουσιασμό κι οι γεύσεις τους μου φάνηκαν τόσο ελαφριές και πλούσιες, σαν να δοκίμαζα το πιο γκουρμεδιάρικο πρωινό του κόσμου εκεί στην ξύλινη προβλήτα στο Καραμπουρνάκι ανάμεσα στη σιγή της θάλασσας και στα γέλια της παρέας.

Ένα πρωινό ξύπνημα δώρο!

Η εμπειρία του πρωινού θαύματος της Βερόνικα δεν είναι κάτι δύσκολο, επίπονο ή χρονοβόρο. Είναι ωστόσο μια διαφορετική προσέγγιση στην κάθε μας ημέρα. Μια ουσιαστική πρόταση. Μια πρόταση ζωής έτσι ώστε να ξεκινάμε την μέρα με ενέργεια κι αυτοφροντίδα. Ίσως όχι κάθε μέρα μα εκείνη την ημέρα που θα αποφασίσουμε να δωρίσουμε στον εαυτό μας.  Όλο αυτό μου χάρισε μια υπέροχη ενέργεια κι όχι μόνο. Ενεργοποίησε την ανάγκη μου να συνδεθώ καλύτερα με το σώμα μου και τον εαυτό μου. Στις καλοκαιρινές μου διακοπές κάθε μέρα ζούσα το morning miracle, ακολουθώντας κατά γράμμα της διαδικασία που μας σύστησε η Βερόνικα. Πολύ πρωινό ξύπνημα, μπόλικη άσκηση κυρίως κολύμπι μιας κι ήταν καλοκαίρι, ανάσες και διαλογισμός, μελέτη και δημιουργική γραφή και ένα πρωινό γεμάτο καθαρότητα και ενέργεια. Χάρισα στον εαυτό μου ώρες περισυλλογής κι ανασυγκρότησης και στα μάτια μου εικόνες απίθανους κάλους. 

Μα πιο σημαντική είναι αυτή η αίσθηση πως χαρίζεις στον εαυτό σου χώρο. Να υπάρξει, να νιώσει, να σκεφτεί, να ανασάνει. Υπέροχο καθαρό χώρο.

Φωτο: Γεωργιάννα  Arte Di Tre

Η απλότητα αυτής της εμπειρίας είναι ασύγκριτη κι έτσι φέτος ξεκίνησα με άλλα σχέδια την νέα  φθινοπωρινή σεζόν αγαπημένοι. Μιας κι οι ανάγκες αλλάζουν και το σώμα μου αλλάζει κι οι αντοχές μου αλλάζουν μείωσα κατά πολύ τον αριθμό των χιλιομέτρων που έτρεχα καθημερινά και πρόσθεσα στον χρόνο που άδειασε άσκηση περισσότερο αισθαντική και μαλακή για να αποφύγω όσο γίνεται την πίεση και το άγχος που από ένα σημείο και μετά αρχίζει να εμπεριέχει το κυνήγι των πολλών χιλιομέτρων. Ελπίζω να ξανατρέξω και πάλι σε αγώνες, το εύχομαι μέσα από την καρδιά μου, μα προς το παρόν κι αφού όλες αυτές οι μεγάλες διοργανώσεις σχεδόν σταμάτησαν  λόγω κορονοιού,  θέλω να χαρίσω στο σώμα μου μια λιγότερο πιεστική άσκηση. Με λιγότερα χιλιόμετρα και περισσότερο εναλλακτικές και μαλακές πρακτικές ασκήσεων. Σε αυτό με βοήθησε πολύ η εμπειρία εκείνου του πρωινού γιατί μου έδειξε έναν νέο δρόμο και αυτό  με ανακούφισε πολύ.

Όχι δεν εγκαταλείπω το τρέξιμο. Το τρέξιμο είναι πάθος κι ανάγκη και τρέλα, μα μεγαλώνοντας, αλλάζουν οι ανάγκες κι οι αντοχές του σώματος και του μυαλού μας κι εγώ φέτος αποφάσισα να δώσω αυτό που μου έδειξε η Βερόνικα με την ξεχωριστή εκείνη εμπειρία, δημιουργώντας μια νέα ρουτίνα. Δεν μπορώ να ξυπνήσω τόσο πρωί όσο η εκείνη που μας ξετρελαίνει κάθε μέρα με τις μαγικές της εικόνες στο instagram, αλλά τουλάχιστον προσπαθώ...

Αποφάσισα να μου δώσω χώρο. Χώρο άσκησης, σύνδεσης κι ισορροπίας γιατί τελικά αυτά πάνε πάντα μαζί! Ξέρω πως μέσα στην καθημερινότητα αυτό δεν είναι εύκολο ιδίως όταν έχω πολύ δύσκολη εργασιακά εβδομάδα, αν γυρίζω αργά από την δουλειά ή αν πρέπει να ξυπνήσω πολύ πρωί για δουλειά. Αλλά κάνω πια κάτι αδιανόητο για εμένα...μου χαρίζω τα Σαββατοκύριακα!

Καλημέρα αγαπημένοι αλλάζουμε, μεταλλασσόμαστε, εξελισσόμαστε, πάμε πίσω πάμε μπροστά. Ανακατευόμαστε με ανθρώπους που μας αλλάζουν, μας ταράζουν, μας εμπνέουν, μα ξυπνούν, μας γεμίζουν, μας αδειάζουν. Όλα δεκτά και καλοδεχούμενα. Ξέρω είναι δύσκολο, ζόρικο, κουραστικό. Μα στο τέλος αυτό που θα έχει μείνει είναι όλες αυτές οι μνήμες, οι στιγμές, οι διαφορετικές εμπειρίες που δεν θα έχουμε διστάσει να καλοδεχτούμε στην ζωή μας.

Μπήκε για τα καλά το μαγικό φθινόπωρο κι όσο κι αν τα σκεπάσματα μας κάνουν να θέλουμε να βουλιάξουμε στο πρωινό μας κρεββάτι ας μπούμε στην διαδικασία έστω για μια φορά την εβδομάδα, να μας χαρίσουμε μια διαφορετική εμπειρία πρωινού θαύματος. Κι αν δυσκολευόμαστε μόνοι η Βερόνικα θα μας δείξει τον τρόπο.

...και όχι δεν αυτή η ανάρτηση δεν είναι διαφήμιση.,. με ξέρετε άλλωστε. Είναι μοίρασμα μιας προσωπικής εμπειρίας. Είναι μια πρόταση ζωής από αυτές που συχνά μοιράζομαι μαζί σας! Έτσι εμπνεόμαστε οι άνθρωποι ο ένας από το άλλο κι αρχίσαμε το τρέξιμο, τις αναβάσεις, τις ανάσες, την επίγνωση, την καλή διατροφή κι ότι μας κάνει καλύτερους!

Καλημέρα εκεί έξω! 

Φως, ανάσες και έμπνευση...κι όλα τα άλλα  έρχονται να μας συναντήσουν. Κάποια είναι ήδη στο δρόμο...ας πάμε να τα συναντήσουμε κι εμείς!

                                                                                               Κατερίνα

Τι είναι το Miracle Morning Experience

Ποια είναι η Βερόνικα