Να θυμάσαι...κανόνες ζωής!

Στα δέκατα όγδοα γενέθλια του γιου μας, του γράψαμε κάποιους κανόνες ζωής. Διαμορφώνοντας τους, διανθίζοντας τους και προσθέτοντας κι άλλους δημιουργήθηκε ένας μικρός οδηγός ζωής που μετά από προτροπή σας μοιράζομαι. Αισθανθείτε ελεύθεροι να προσθέσετε κι άλλους και να τους δωρίσουμε στους εαυτούς μας σαν μια λίστα αγάπης επίγνωσης και συνειδητοποίησης, που προέκυψε από την γνώση που μας χάρισε η εμπειρία της ζωής μα και του πόνου της χρονιάς που αποχαιρετήσαμε.

*

Ότι κι αν γίνει στον κόσμο αυτό και στην ζωή σου, να θυμάσαι πως πάνω από όλα είσαι Άνθρωπος!

Να είσαι γενναίος. Ακόμη κι αν όλοι γυρίζουν πίσω εσύ να τραβάς μπροστά!

Να αγαπάς το δίκιο. Και δίκιο είναι  η φροντίδα των  αδύναμων, αυτών που κινδυνεύουν, αυτών που σε χρειάζονται.

Να μην φοβάσαι να συγκρουστείς αν νιώθεις πως αξίζει να το κάνεις.

Να μην ξοδεύεις τον εαυτό σου σε μάχες δίχως νόημα.

Να είσαι συνεπής και να μην δημιουργείς στον εαυτό σου ψεύτικες προσδοκίες.

Να δουλεύεις σκληρά. Κανένας δεν κατάφερε τίποτε αφήνοντας την ζωή του στην τύχη!

Να μην είσαι βιαστικός έχεις όλο τον χρόνο του κόσμου Η υπομονή είναι αρετή!

Μην περιμένεις τίποτε, πήγαινε να το πάρεις μόνος σου! Κανείς δεν σου χρωστάει, ούτε η ζωή!

Το σώμα σου είναι το σπίτι σου φρόντισε το.

Να σέβεσαι!

Να ακούς!

Να είσαι αποφασιστικός!

Μην γκρινιάζεις.

Να ζητάς βοήθεια, δεν τα μπορούμε όλα.

Να παίρνεις τηλέφωνο, τα μηνύματα κρύβουν ανασφάλεια

Να είσαι ταπεινός σαν σπουργίτι και περήφανος σαν λιοντάρι.

Είσαι πιο δυνατός από όσο πιστεύεις και  πιο τρυφερός από όσο θα μπορούσες ποτέ να φανταστείς.

Να μην φοβάσαι τo ρίσκo. Ξεβολέψου με κάθε ευκαιρία!

Όταν νιώθεις πως δεν μπορείς άλλο…να θυμάσαι πως  Μπορείς. Ξεκουράσου λίγο και συνέχισε.

Κάθε όνειρο αξίζει να κυνηγηθεί ανελέητα…ακόμη και το πιο τρελό!

Κανένα όνειρο δεν αξίζει να το κυνηγήσεις  αν είναι να χάσεις τον εαυτό σου. Έχεις αξίες, ηθική, αρχές. Μην ξεχνάς ποιος είσαι. Μην σε προδώσεις ποτέ!

Είσαι  σημαντικός, είσαι  σπουδαίος, είσαι υπέροχος κι όμορφος πολύ, μέσα κι έξω  και μην τολμήσεις ποτέ να πιστέψεις κάτι διαφορετικό.

Οι σπουδαίοι άνθρωποι δεν φοβούνται τα λάθη τους. Να τα αναλαμβάνεις,

Να ζητάς συγγνώμη και να ξέρεις να συγχωρείς. Όλοι αξίζουν μια δεύτερη ευκαιρία.

Η ευθύνη είναι δώρο. Δεν την αντέχουν όλοι και λίγοι μπορούν στ΄ αλήθεια να την σηκώσουν. Μην τη φοβάσαι, να είσαι από αυτούς του λίγους.

Να πέφτεις! και να θυμάσαι πως κάθε φορά που θα σηκώνεσαι θα σ’αγαπάς λίγο παραπάνω.

Να χαμογελάς.

Να διαβάζεις.

Να παρατηρείς.

Να αφουγκράζεσαι.

Να βιώνεις.

Να γελάς δυνατά. 

Να αγαπάς τα δάκρυα.

Να αγκαλιάζεις. 

Να χορεύεις.

Να μην φοβάσαι να νιώθεις.

Να ζεις.

Να είσαι ανοιχτός.

Να θυμάσαι πως γεμίζουμε αδειάζοντας. Μην μαζεύεις...μοιράσου!

Να λες Ευχαριστώ. Παρακαλώ και Καλημέρα και παρατήρησε πως μια λέξη σου μπορεί να φωτίσει ένα σκοτεινό πρόσωπο. 

Κατανόησε την δύναμη σου. Σταμάτα να σε φοβάσαι. Μην διστάζεις. Μην απαρνηθείς ποτέ, εσένα, τα όνειρα, τις ανάγκες σου. Μην σε εγκαταλείπεις!

*

Κλείνω με ένα βίντεο που με συγκινεί βαθιά. Είναι για εμένα γεμάτο ψυχή και φως. Ο υπέροχος Νίκος Κυπουργός διευθύνει μια ορχήστρα με πάνω από 300 πιτσιρίκια από μουσικά σχολεία της Ελλάδας, ανάμεσα τους κι ο γιος μου, μαθητής Λυκείου τότε, του εξαιρετικού Μουσικού Σχολείου Θεσσαλονίκης. Μια ορχήστρα παιδιών που είχαν γνωριστεί λίγες μόνο ώρες πριν κι έκαναν δυο γρήγορες πρόβες εκεί στην στην πλατεία της Ξάνθης που τιμούσε τον μαγικό  της Χατζηδάκι. Κι όμως η μουσική τους ένωσε  κι ο φανταστικός αυτός μαέστρος τους συγχρόνισε σε μια αξέχαστη συναυλία, άτσαλη και τόσο αληθινή με τις παιδικές νότες και τις τρυφερές παιδικές φωνές να γεμίζουν με την αλήθεια τους τον αέρα. Μια ημέρα αξέχαστη, μια εικόνα που λάτρεψα, ένας ήχος που με συγκλόνισε! 

Έτσι θέλω πια, να είναι  η ζωή. Υπέροχα αληθινή, άτσαλη και τσαλακωμένη, με την κρυστάλλινη καθαρότητα των παιδικών ψυχών αυτού του κόσμου! Συνδεδεμένοι, τόσο κοντά ο ένας στον άλλο, ελεύθεροι και ξέγνοιαστοι με έναν τρόπο που ποτέ δεν εκτιμήσαμε γιατί θεωρήσαμε δεδομένο... 

Καλή χρονιά αγαπημένοι!  

"Μια πόλη μαγική, ζούμε μαζί οι δυο αγαπημένοι μια πόλη σαν κι αυτή πεθαίνει ζει κι αλλάζει μαγεμένη.

Σαν πέσει η σκοτεινιά η αναπνοή μου θα σμίξει με τ'αγέρι, τότες η πόλη θα φανεί μονάχη ερημική σαν τ' ακριβό μου αστέρι."