Το αλάτι της Ζωής...

Ένα ταξίδι που σχεδιάζαμε μήνες πολλούς και τα καταφέραμε...Οι φίλες της καρδιάς. Οι κολλητές. Το τοπίο ειδυλλιακό στο μαγικό Λαύκο όπου μένει η μια της παρέας, η κολλητή που βάφτισε το γιο μου. Νοέμβρης, χωριό, κίτρινα φύλλα, κάστανα στη φωτιά, γέλια και τραγούδια, αγκαλιές και δάκρυα πολλά... Έφερα πολλά μα αυτό που με σημάδεψε είναι τούτο το μικρό βιβλιαράκι που διαβάζω και βουρκώνουν τα μάτια μου! Τα κορίτσια αυτά που τα γνωρίζω χρόνια και μου στάθηκαν τόσο κι οι πολύτιμες στιγμές μας, είναι για εμένα, ανάμεσα σε πολλά, το αλάτι της δικής μου ζωής!

Ας πάρουμε μολύβι και χαρτί κι ας γράψουμε ο καθένας μας ποιο είναι το αλάτι της

δικής του ζωής. Με μαγεύει αυτή η σκέψη και έχω ήδη αρχίσει να καταγράφω  σε ένα ξεχωριστό μου τετράδιο, στιγμές και να ξεθάβω μνήμες. Μια υπέροχη διαδικασία, που τιμά το κάθε μας πολύτιμο λεπτό σε αυτό τον κόσμο!

Τα λόγια λίγα και μικρά μπροστά σε αυτό που ζήσαμε και νιώσαμε παρέα! Μοιράζομαι λοιπόν την εμπειρία μας μέσα από ένα μικρό βίντεο, γεμάτο χρώματα, αρώματα κι ευγνωμοσύνη! Είθε όλοι οι άνθρωποι τούτου του κόσμου να έχουν δίπλα τους φίλους...αδέρφια της καρδιάς! 

Κρατώ τα λόγια που θα μου μείνουν αξέχαστα... "εμείς γυρίσαμε μα η ψυχή μας ακόμη έρχεται"....

Καλημέρα αγαπημένοι. Ας είναι μια υπέροχα αλατισμένη ημέρα!!!

Διαβάστε εδώ παλιότερες αναρτήσεις της κοριτσοπαρέας:

Αγριολούλουδα στον άνεμο

Στο γραφικό Λαυκο με τη νονά

Τα κορίτσια μου